ما رادیوتراپی را با ترکیب شیمی‌درمانی و رادیوتراپی پیش‌از جراحی در سرطان رکتوم مقایسه کردیم. ما افرادی را بررسی کردیم که مبتلا به سرطان رکتوم گسترش‌یافته به غدد لنفاوی بودند، اما کبد یا دیگر اندام‌ها سالم بودند.
ما متوجه شدیم که تعداد یکسانی از بیماران در هر دو گروه پس‌از 5 سال زنده ماندند. به عبارت دیگر؛ هیچ یک از درمان‌ها در طولانی‌تر کردن عمر افراد نسبت به دیگری برتر نبود. افرادی که شیمی درمانی و رادیوتراپی انجام دادند، نسبت به افرادی که فقط رادیوتراپی دریافت کردند، مشکلات کوتاه‌مدت بیشتری (مانند اسهال) داشتند. بااین‌حال، ما دریافتیم عود سرطان در همان محل اولیه تومور پس‌از 5 سال در افرادی که هر دو درمان را دریافت کردند، کمتر بود. این یک یافته مهم است و نشان می‌دهد که این درمان ممکن است مفیدتر باشد.
RT با CRT فشرده‌تر در درمان سرطان رکتوم T3-4، گره مثبت (موضعی پیشرفته) مقایسه شد. درحالی‌که هیچ تفاوتی در بقای کلی میان RT و CRT وجود نداشت، CRT با عود موضعی کمتری همراه بود.
هدف از انجام این مرور، بررسی اثربخشی کمورادیوتراپی (chemoradiation therapy; CRT) پیش‌از جراحی در مقایسه با رادیوتراپی تنها پیش‌از جراحی در درمان جراحی سرطان رکتوم پیشرفته بدون متاستاز است.
تعیین کارآمدی کمورادیوتراپی پیش‌از جراحی در مقایسه با رادیوتراپی (radiation therapy; RT) به‌تنهایی، در درمان سرطان رکتوم پیشرفته موضعی، از نظر بقای کلی (overall survival; OS)، عود موضعی و مورتالیتی 30 روز، حفظ اسفنکتر و سمیّت درمان (حاد و دیررس).
در سپتامبر 2011، پایگاه ثبت کارآزمایی بالینی، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین، Web of Science؛ EMBASE و MEDLINE را جست‌وجو کرده و فهرست منابع را بررسی کردیم. جست‌وجوهای دستی بیشتر در خلاصه‌مقالات مجلات مرتبط انجام شدند. هیچ محدودیتی در زبان مقالات اعمال نشد.
عبارات جست‌وجوی زیر استفاده شدند: کولورکتال، رکتال، رکتوم، سرطان، کارسینوم، تومور، رادیوتراپی، شیمی‌درمانی، کمورادیوتراپی، کمورادیاسیون، 5-فلوئورواوراسیل، 5-FU، نئوادجوانت، پیش‌از جراحی، جراحی، رزکسیون قدامی، رزکسیون ابدومیوپرینئال، اکسیزیون کامل مزورکتال.
بیماران مرد و زن بالای 18 سال که تحت کمورادیوتراپی یا رادیوتراپی پیش‌از جراحی و به دنبال آن جراحی برای سرطان رکتوم پیشرفته موضعی بدون متاستاز قرار گرفتند، وارد شدند. محدودیت سنی بالا برای شرکت‌کنندگان وجود نداشت. سرطان پیشرفته موضعی بدون متاستاز به عنوان تومورهای رکتوم مرحله 3 تعریف شد. اینها تومورهایی در هر مرحله T با درگیری گره لنفاوی، بدون شواهدی از متاستازهای دور هستند.
پارامترهای پیامد اولیه عبارت بودند از بقای کلی و نرخ عود موضعی. پارامترهای پیامد ثانویه شامل مرگ‌ومیر 30 روز، حفظ اسفنکتر، پاسخ پاتولوژیکی تومور، سمیّت حاد و دیررس درمان بودند. پارامترهای پیامد با استفاده از نسبت شانس و 95% فاصله اطمینان (CI) خلاصه شدند.
فقط 6 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده برای ورود به این مرور واجد شرایط بودند. کاهش عود موضعی در گروه CRT در مقایسه با گروه RT رخ داد (OR: 0.56؛ 95% CI؛ 0.42 تا 0.75، P<0.0001). نتایج برای بقای کلی: OR: 1.01؛ 95% CI؛ 0.85 تا 1.20، P=0.88.
مورتالیتی 30 روز برای هر دو گروه یکسان بودند، CRT در مقابل RT (OR: 1.73،؛ 95% CI؛ 0.88 تا 3.38). نرخ حفظ اسفنکتر (نرخ استوما (stoma)) نیز برای دو مداخله، مشابه بود (OR: 1.02؛ 95% CI؛ 0.85 تا 1.21، P=0.64). افزایش در سمیّت حاد درجه 3/4 ناشی از درمان در گروه CRT در مقابل گروه RT مشاهده شد (OR: 3.96؛ 95% CI؛ 3.03 تا 5.17، P<0.00001)، اگرچه این نتیجه با ناهمگونی (heterogeneity) همراه بود (P=0.0005). میزان وقوع سمیّت دیررس بین دو گروه مشابه بود (OR: 0.88؛ 95% CI؛ 0.50 تا 1.54، P=0.65).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.