نوزادان نارس (سن بارداری < 37 هفته) یا کموزن هنگام تولد (LBW؛ وزن هنگام تولد < 2500 گرم) در مقایسه با نوزادان رسیده یا با وزن طبیعی هنگام تولد، با خطر بیشتری برای ابتلا به زردی مواجه هستند. این وضعیت می‌تواند نگران‌کننده باشد زیرا زردی (ناشی از سطوح بالای بیلی‌روبین غیرکونژوگه سرم) می‌تواند منجر به آسیب دائمی مغز و/یا مرگ نوزاد شود.
در این مرور، اثربخشی و بی‌خطری (safety) انجام فوتوتراپی پیشگیرانه را در پیشگیری از بروز زردی در نوزادان نارس یا LBW ارزیابی کردیم. در مجموع نه کارآزمایی بالینی شامل 3449 نوزاد وارد مطالعه شدند. یافته‌ها نشان می‌دهند که فوتوتراپی که بلافاصله پس از تولد (ظرف 36 ساعت) برای نوزادان نارس یا کموزن هنگام تولد آغاز شود، ممکن است از رسیدن بیلی‌روبین سرم به سطحی که نیاز به تعویض خون داشته باشد، پیشگیری کرده و خطر اختلال در رشد مغز و سیستم عصبی مرکزی را کاهش دهد. بااین‌حال، برای ارزیابی تاثیرات فوتوتراپی پیشگیرانه بر رشد و تکامل مغز و سیستم عصبی مرکزی و دیگر پیامدهای طولانی‌مدت، انجام مطالعات بیشتر با طراحی خوب مورد نیاز است.
فوتوتراپی پیشگیرانه به حفظ غلظت بیلی‌روبین سرم در سطح پائین‌تر کمک کرده و ممکن است بر میزان نیاز به تعویض خون و خطر اختلال در تکامل سیستم عصبی تاثیر بگذارد. بااین‌حال، برای تعیین اثربخشی و بی‌خطری (safety) انجام فوتوتراپی پیشگیرانه بر پیامدهای طولانی‌مدت از جمله پیامدهای تکامل سیستم عصبی، انجام مطالعات بیشتر با طراحی خوب مورد نیاز است.
نوزادان نارس و کموزن هنگام تولد در معرض خطر بالای ابتلا به هیپربیلیروبینمی شدید و زردی هستند که می‌تواند منجر به انسفالوپاتی بیلی‌روبین شود. فوتوتراپی (phototherapy) رایج‌ترین درمان برای هیپربیلیروبینمی نوزادی بوده و در صورت شروع آن به‌صورت پیشگیرانه، می‌تواند در پیشگیری از ایجاد عوارض هیپربیلیروبینمی بیشترین تاثیر را داشته باشد.
ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری (safety) استفاده از فوتوتراپی پیشگیرانه برای نوزادان نارس (سن بارداری < 37 هفته) یا نوزادان کموزن هنگام تولد (وزن هنگام تولد < 2500 گرم).
ما پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL، کتابخانه کاکرین ، شماره 3) را در 31 مارچ 2011؛ MEDLINE (1950 تا 31 مارچ 2011)، EMBASE (1980 تا 31 مارچ 2011) و CINAHL (1982 تا 31 مارچ 2011) را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده یا مطالعات شبه-تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که تاثیرات فوتوتراپی پیشگیرانه را برای نوزادان نارس یا کموزن هنگام تولد ارزیابی کردند.
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم داده‌ها را از مقالات منتشرشده به‌دست آوردند. ما متاآنالیز مدل اثر ثابت (fixed-effect model) را برای پیامدهای زیر انجام دادیم: میزان نیاز به تعویض خون، فلج مغزی یا دیگر اختلالات تکامل سیستم عصبی، حداکثر سطح بیلی‌روبین سرم و مورتالیتی به هر علتی (all-cause mortality).
نه مطالعه با 3449 شرکت‌کننده وارد شدند. میزان نیاز به تعویض خون در یک مطالعه با معیارهای تزریق خون آزادانه کاهش یافت (خطر نسبی (RR): 0.20؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.13 تا 0.31) اما در دو مطالعه جدیدتر دیگر با معیارهای سختگیرانه کاهش نیافت (RR تیپیکال: 0.66؛ 95% CI؛ 0.19 تا 2.28). هیچ تفاوت آماری معنی‌داری در میزان وقوع فلج مغزی وجود نداشت (RR تیپیکال: 0.96؛ 95% CI؛ 0.50 تا 1.85؛ دو مطالعه، 756 شرکت‌کننده). بااین‌حال، یک مطالعه بزرگ که در مورد اختلال تکامل سیستم عصبی (یک پیامد ترکیبی شامل فلج مغزی) گزارش داد، میزان اختلال تکامل سیستم عصبی را با فوتوتراپی پیشگیرانه اندکی پائین‌تر یافت (RR: 0.85؛ 95% CI؛ 0.74 تا 0.99؛ 1804 شرکت‌کننده). حداکثر سطح بیلی‌روبین در گروه فوتوتراپی پیشگیرانه، پائین‌تر بود (تفاوت میانگین (MD): 2.73-؛ 95% CI؛ 2.89- تا 2.57-؛ شش مطالعه، 2319 شرکت‌کننده) و نوزادان کمتری با حداکثر سطح بیلی‌روبین غیرکونژوگه سرم > 10 میلی‌گرم/دسی‌لیتر (RR تیپیکال: 0.27؛ 95% CI؛ 0.22 تا 0.33؛ سه مطالعه، 1090 شرکت‌کننده) یا حداکثر سطح بیلی‌روبین غیرکونژوگه سرم > 15 میلی‌گرم/دسی‌لیتر (RR تیپیکال: 0.13؛ 95% CI؛ 0.07 تا 0.23؛ چهار مطالعه، 1116 شرکت‌کننده) داشت. هیچ تفاوت آماری معنی‌داری در میزان مورتالیتی به هر علتی میان دو گروه دیده نشد (RR تیپیکال: 1.08؛ 95% CI؛ 0.93 تا 1.26؛ چهار مطالعه، 3044 شرکت‌کننده).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.