استفاده از پروبیوتیک‌ها در درمان اسهال مداوم در کودکان

اسهال مداوم به عنوان بروز یک دوره اسهال تعریف می‌شود که به صورت حاد شروع می‌شود اما به مدت 14 روز یا بیشتر ادامه می‌یابد، و یکی از علل مهم مرگ‌ومیر و بیماری در کودکان زیر پنج سال در کشورهای در حال توسعه در سراسر جهان است. علت بروز اسهال مداوم کاملا مشخص نیست، اما احتمالا پیچیده است؛ این به‌نوبه‌خود مدیریت بالینی این وضعیت را دشوار می‌کند. پروبیوتیک‌ها، باکتری‌ها و مخمرهایی شبیه باکتری‌های طبیعی موجود در روده سالم هستند. این باکتری‌های به اصطلاح مفید، در مطالعات متعددی برای درمان اسهال عفونی حاد مورد استفاده قرار گرفته و نتایج دلگرم‌کننده‌ای داشته‌اند. این مرور چهار کارآزمایی را شامل کودکان مبتلا به اسهال مداوم یافت. دو مطالعه با مجموع 324 بیمار، نشان دادند که پروبیوتیک‌ها طول دوره اسهال را کوتاه کرده و تعداد دفعات دفع مدفوع را در روز 5 کاهش دادند. یک مطالعه (235 کودک) نشان داد که پروبیوتیک‌ها مدت بستری در بیمارستان را کاهش می‌دهند. سه مورد از چهار کارآزمایی گزارش دادند که هیچ عارضه جانبی رخ نداد. بااین‌حال، این مرور به دلیل تعداد کم کارآزمایی‌ها و با تعداد کم شرکت‌کنندگان محدود می‌شود، و بنابراین ممکن است تخمین قابل اعتمادی را از تاثیر پروبیوتیک‌ها ارائه ندهد.

نتیجه‌گیری‌های نویسندگان: 

شواهد محدودی وجود دارد که نشان می‌دهد پروبیوتیک‌ها ممکن است در درمان اسهال مداوم در کودکان موثر باشند.

خلاصه کامل را بخوانید...
پیشینه: 

در برخی مطالعات، اسهال مداوم (اسهالی که بیش از 14 روز طول می‌کشد) به‌عنوان علت وقوع یک‌سوم از کل مرگ‌ومیرهای مرتبط با اسهال در کشورهای در حال توسعه معرفی می‌شود. پروبیوتیک‌ها ممکن است به درمان این وضعیت کمک کنند.

اهداف: 

ارزیابی تاثیر مصرف پروبیوتیک‌ها در درمان اسهال مداوم در کودکان.

روش‌های جست‌وجو: 

ما پایگاه ثبت تخصصی گروه بیماری‌های عفونی در کاکرین؛ CENTRAL؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ و LILACS را جست‌وجو کردیم. ما با نویسندگان کارآزمایی‌های واردشده و سازمان‌هایی که در این زمینه کار می‌کنند نیز تماس گرفته، و فهرست منابع را بررسی کردیم. تاریخ آخرین جست‌وجو، 13 دسامبر 2012 بود.

معیارهای انتخاب: 

کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده که یک عامل پروبیوتیک مشخص را با دارونما (placebo) یا عدم استفاده از پروبیوتیک در کودکان مبتلا به اسهال مداوم مقایسه کردند.

گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها: 

دو نویسنده مرور، واجد شرایط بودن و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کرده، و داده‌ها را استخراج و آنالیز کردند. تفاوت‌ها با بحث و تبادل نظر، حل‌وفصل شدند. آنالیز آماری با استفاده از مدل اثر ثابت (fixed-effect model) انجام شد و نتایج به‌صورت تفاوت میانگین (MD) برای پیامدهای پیوسته (continuous outcome) با 95% فواصل اطمینان (CI) بیان شدند.

نتایج اصلی: 

چهار کارآزمایی با مجموع 464 شرکت‌کننده وارد شدند؛ یک کارآزمایی خطر پائین سوگیری داشت. متاآنالیز نشان داد که پروبیوتیک‌ها مدت زمان اسهال مداوم را کاهش دادند (تفاوت میانگین: 4.02 روز؛ 95% CI؛ 4.61 تا 3.43 روز، n = 324، دو کارآزمایی). در دو کارآزمایی، تعداد دفعات دفع مدفوع با مصرف پروبیوتیک‌ها کاهش یافت. یک کارآزمایی، طول مدت بستری کوتاه‌تر در بیمارستان را گزارش کرد، که قابل توجه بود، اما تعداد شرکت‌کنندگان اندک بودند. بروز هیچ موردی از عوارض جانبی گزارش نشد.

یادداشت‌های ترجمه: 

این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.

Tools
Information