ویترورتینوپاتی پرولیفراتیو (proliferative vitreoretinopathy; PVR) یک فرایند ایجاد اسکار روی شبکیه است که به دنبال جدا شدن شبکیه چشم (retinal detachment) انجام می‌شود. این وضعیت این یکی از دلایل اصلی شکست در جراحی ترمیم مجدد شبکیه چشم و اختلال در بهبودی بینایی نهایی است. هپارین با وزن مولکولی پائین (low molecular weight heparin; LMWH) و 5-فلورواوراسیل (5-FU) عواملی هستند که می‌توانند حین جراحی برای کاهش بالقوه مقدار PVR پس‌از جراحی استفاده شوند.
دو مطالعه موجود در این مرور، استفاده از LMWH را همراه با 5-FU در طول ترمیم جداشدگی شبکیه چشم مورد بررسی قرار دادند تا ببینند تاثیری در کاهش سطح PVR پس‌از جراحی وجود دارد یا خیر. یک مطالعه بر بیمارانی متمرکز شد که به دلیل ویژگی‌های چشمی از قبل موجود، در معرض خطر بالای ابتلا به PVR پس‌از جراحی قرار داشتند، و تاثیرات مفید این درمان را در این گروه از بیماران نشان داد. مطالعه دیگر، گروه وسیع‌تری از بیماران را بررسی کرد و فایده‌ای را در استفاده از این درمان ترکیبی نیافت، و در برخی از بیماران خاص، درمان منجر به دید ضعیف‌تر شد. با توجه به ناهمگونی شواهد، تا زمانی که اطلاعات بیشتر در دسترس نباشند، تحقیقات آینده در مورد استفاده از LMWH همراه با 5-FU باید فقط در گروهی از بیماران مبتلا به جداشدگی شبکیه چشم (retinal detachment) انجام شوند که احتمال دارد پس‌از جراحی دچار اسکار قابل توجهی در شبکیه چشم شوند.
نتایج این مرور نشان می‌دهند که شواهد متناقضی از دو مطالعه با مشارکت بیماران در معرض خطر متفاوت ابتلا به PVR در مورد تاثیر استفاده از LMWH و 5-FU حین ویترکتومی برای پیشگیری از بروز PVR وجود دارد. تا زمانی‌که مزیت این مداخله حداقل در بیماران پرخطر تایید شود، تحقیقات آتی می‌بایست فقط بر این زیرگروه از بیماران انجام شوند.
ایجاد ویترورتینوپاتی پرولیفراتیو (proliferative vitreoretinopathy; PVR) یکی از علل مهم شکست در جراحی ترمیم مجدد شبکیه چشم (retinal reattachment surgery) است. عوامل دارویی مختلف مزایای بالقوه‌ای را در کاهش خطر PVR پس‌از جراحی نشان داده‌اند.
این مرور با هدف مقایسه استفاده از تزریق داخل زجاجیه‌ای هپارین با وزن مولکولی پائین (low molecular weight heparin; LMWH) به‌تنهایی یا با 5-فلورواوراسیل (Fluorouracil) (5-FU) در مقابل دارونما (placebo)، به‌عنوان یک درمان کمکی در پیشگیری از بروز PVR به دنبال جراحی ترمیم مجدد شبکیه چشم انجام شد.
ما CENTRAL (شامل پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه چشم و بینایی در کاکرین) ( کتابخانه کاکرین ، 2012، شماره 9)، MEDLINE (ژانویه 1950 تا اکتبر 2012)، EMBASE (ژانویه 1980 تا اکتبر 2012)، متا رجیستر کارآزمایی‌های کنترل‌شده ( m RCT) ( www.controlled-trials.com )؛ ClinicalTrials.gov ( www.clinicaltrials.gov ) و پلتفرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی (ICTRP) سازمان جهانی بهداشت ( www.who.int/ictrp/search/en ) را جست‌وجو کردیم. در جست‌وجوهای الکترونیکی برای یافتن کارآزمایی‌ها، از هیچ محدودیتی برای زمان انتشار یا زبان نگارش مقاله استفاده نکردیم. آخرین جست‌وجو در بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی به 15 اکتبر 2012 بازمی‌گردد.
ما فقط کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای (randomised controlled trials; RCTs) را وارد کردیم که تزریق داخل زجاجیه‌ای LMWH را به‌تنهایی یا همراه با 5-FU، در مقابل دارونما (placebo) برای پیشگیری از بروز PVR پس از جراحی در بیمارانی که تحت ویترکتومی اولیه برای ترمیم جداشدگی رگماتوژن (rhegmatogenous) شبکیه چشم قرار گرفتند، مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم کیفیت کارآزمایی‌ها را ارزیابی کرده و داده‌ها را استخراج کردند. نویسندگان مرور برای کسب اطلاعات بیشتر با نویسندگان مطالعه تماس گرفتند.
ما دو RCT (با مجموع 789 شرکت‌کننده) را وارد کردیم که LMWH را همراه با تزریق 5-FU در مقابل دارونما مقایسه کردند. بااین‌حال، به دلیل وجود ناهمگونی (heterogeneity) قابل توجه میان این مطالعات، متاآنالیز را انجام ندادیم. یک مطالعه تاثیر بسیار مفید تزریق LMWH را همراه با 5-FU در مقایسه با دارونما در کاهش PVR پس‌از جراحی در 174 بیمار که در معرض خطر بالای ابتلا به PVR پس‌از جراحی بودند، نشان داد (RR: 0.48؛ 95% فاصله اطمینان: 0.25 تا 0.92). مطالعه دیگر، 615 مورد انتخاب‌نشده را از جداشدگی رگماتوژن شبکیه چشم وارد کرد و نتوانست تفاوتی را میان تزریق LMWH همراه با 5-FU در مقابل دارونما در کاهش نرخ PVR نشان دهد (RR:1.45؛ 95% فاصله اطمینان: 0.76 تا 2.76).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.