تقریبا تمام موارد مرگ‌ومیر مادران در کشورهای در حال توسعه رخ می‌دهد. خون‌ریزی حین زایمان مسئول حداقل یک‌چهارم از این مرگ‌ومیرها است که اکثر آنها به دلیل خون‌ریزی پس‌از زایمان رخ می‌دهند. عدم انقباض مناسب عضلات رحم هنگام جدا شدن جفت، شایع‌ترین علت خون‌ریزی پس‌از زایمان است. این وضعیت یکی از علل اصلی مرگ‌ومیر مادران بوده و پیشگیری از آن شامل استفاده روتین از داروهای یوتروتونیک (uterotonic) پس‌از زایمان و پیش‌از خروج جفت می‌شود. تزریق دارو از طریق ورید نافی پیشنهاد شده، زیرا درمان را مستقیما به جفت و دیواره رحم می‌رساند. با این روش می‌توان از دوزهای بالاتر با عوارض و تاثیرات جانبی کمتر استفاده کرد. استفاده درمانی از مسیر نافی برای رساندن یوتروتونیک‌ها مورد ارزیابی قرار گرفته و اثربخشی آن بسته به مقدار و محتوای اینفیوژن نشان داده شده است. این مرور شامل نه کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده با حضور 1118 زن بود و شش مورد از این مطالعات (شامل 394 زن) را ارزیابی کرد که تزریق ورید نافی نرمال سالین را با یا بدون اکسی‌توسین (oxytocin) مقایسه کردند. مقایسه‌های دیگر اطلاعات مورد نیاز را ارائه ندادند. با ارزیابی تزریق ورید نافی محلول سالین به‌علاوه اکسی‌توسین در مقایسه با تزریق ورید نافی محلول سالین، هیچ شواهدی دال بر تفاوت در میزان خون ازدست‌رفته، مدت زمان مرحله سوم زایمان یا نیاز به خارج کردن دستی جفت باقی‌مانده وجود نداشت. استفاده روتین از تزریق نافی پس‌از زایمان برای انجام هرگونه اینفیوژن توصیه نمی‌شود، اگرچه ترکیب نتایج از تعداد اندک مطالعات مرتبط هیچ شواهدی را از تاثیر مداخله نشان نداد و انجام پژوهش‌های بیشتری برای اتخاذ نتیجه‌گیری مورد نیاز است. ارائه آموزش در این تکنیک و احتمالا هزینه بالاتر مواد ضروری است.
تا زمانی که شواهد جدیدی در دسترس نباشد، استفاده روتین از اکسی‌توسین یا هر نوع یوتروتونیک دیگر همراه با نرمال سالین از طریق تزریق ورید نافی توصیه نمی‌شود. پژوهش‌های بیشتری باید انجام شوند تا اثربخشی اکسی‌توسین همراه با نرمال سالین از طریق تزریق ورید نافی مشخص شود.
خون‌ریزی پس‌از زایمان از مهم‌ترین عوامل دخیل در مورتالیتی مادران در سراسر جهان است. پیشگیری از این وضعیت شامل استفاده روتین از یوتروتونیک (uterotonic) در مرحله سوم زایمان است، که در سراسر جهان توصیه شده است. استفاده از مسیر نافی برای رساندن یوتروتونیک پس‌از متولد شدن نوزاد مطرح شده است. استفاده درمانی از آن ارزیابی شده، اما کاربرد روتین (پیشگیرانه) آن مورد بررسی قرار نگرفته است.
مقایسه، بر اساس بهترین شواهد موجود، تاثیرات تزریق ورید نافی محلول سالین به‌تنهایی یا همراه با هرگونه داروی یوتروتونیک در مقایسه با تزریق یک محلول جایگزین با یا بدون هرگونه عامل یوتروتونیک دیگر یا مدیریت انتظار (expectant management) یا هر روش دیگر برای مدیریت روتین مرحله سوم زایمان، بر پیامدهای مادر و پری‌ناتال.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین (31 ژانویه 2012) و فهرست منابع مطالعات بازیابی‌شده را جست‌وجو کردیم.
تمام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای را وارد این مرور کردیم که تاثیرات تزریق ورید نافی محلول سالین به‌تنهایی یا همراه با هر داروی یوتروتونیک را در مقایسه با هر روش جایگزین دیگری ارزیابی کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، واجد شرایط بودن و کیفیت کارآزمایی‌ها را بررسی کردند. دو نویسنده مرور دادهها را استخراج کردند. صحت (accuracy) دادهها بررسی شدند.
نه مطالعه شامل 1118 زن را وارد این مرور کردیم.
چهار مقایسه را شناسایی کردیم. یک مقایسه شامل شش مطالعه بود (که 394 زن را تصادفی‌سازی کردند) که تزریق ورید نافی نرمال سالین به‌علاوه اکسی‌توسین (oxytocin) را در مقایسه با فقط تزریق ورید نافی نرمال سالین بررسی کردند، و سه مقایسه دیگر نیز هرکدام شامل یک مطالعه بودند. در مقایسه صورت‌گرفته از تزریق داخل نافی نرمال سالین به‌علاوه اکسی‌توسین با تزریق داخل نافی فقط سالین، هیچ شواهدی دال بر تفاوت در هیچ‌یک از پیامدهای مرتبط گزارش‌شده، یعنی تعداد زنانی که نیاز به تزریق خون داشتند، بروز خارج کردن جفت با دست، هدررفت خون و طول مدت مرحله سوم زایمان، وجود نداشت. آنالیز زیرگروه‌ها بر اساس مقدار کل محلول تجویزشده و دوز اکسی‌توسین، هیچ شواهدی را مبنی بر تفاوت نشان نداد. مقایسه‌های دیگر فقط شامل یک مطالعه برای هر مورد بودند، و هیچ اطلاعات مرتبطی در دسترس نبود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.