آنافیلاکسی یک وضعیت اورژانس نادر، اما بالقوه تهدید کننده حیات است. شواهد از انگلستان نشان می‌دهد که بروز آن ممکن است به سرعت در حال افزایش باشد. محرک‌های رایج آنافیلاکسی شامل انواع غذاها، داروها و زهر حشرات است.
آنتی‌هیستامین‌های H1 معمولا برای درمان اورژانسی آنافیلاکسی استفاده می‌شوند، اگرچه شواهد پشتوانه این درمان نامشخص است. بنابراین یک مرور سیستماتیک را با جست‌وجو در متون علمی بانک‌های اطلاعاتی کلیدی برای مطالب منتشر شده و منتشر نشده با کیفیت بالا در این موضوع انجام دادیم؛ علاوه بر این، با کارشناسان این حوزه و شرکت‌های دارویی مربوطه تماس گرفتیم.
جست‌وجوهای ما هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای را در مورد این موضوع بازیابی نکرد. ما به این نتیجه رسیدیم که هیچ شواهدی از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده برای حمایت از استفاده از آنتی‌هیستامین‌های H1 در مدیریت اورژانسی آنافیلاکسی وجود ندارد.
ما نمی‌توانیم براساس یافته‌هایمان توصیه‌هایی را برای عملکرد بالینی ارائه دهیم. انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده در این زمینه مورد نیاز است، اگرچه احتمالا طراحی و اجرا چالش‌برانگیز است.
آنافیلاکسی یک واکنش حاد آلرژیک سیستمیک است، که می‌تواند تهدید کننده حیات بیمار باشد. آنتی‌هیستامین‌های H1 معمولا به عنوان یک درمان کمکی در درمان آنافیلاکسی استفاده می‌شوند.
ارزیابی فواید و مضرات آنتی‌هیستامین‌های H1 در درمان آنافیلاکسی.
در به‌روز‌رسانی قبلی، تا جون 2006 جست‌وجو کردیم. پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)، (کتابخانه کاکرین 2010، شماره 11)؛ MEDLINE (1966 تا نوامبر 2010)؛ EMBASE (1966 تا نوامبر 2010)؛ CINAHL (1982 تا نوامبر 2010)؛ و ISI Web of Science (1945 تا نوامبر 2010) را جست‌وجو کردیم. هم‌چنین با شرکت‌های داروسازی و کارشناسان بین‌المللی در زمینه آنافیلاکسی تماس گرفتیم تا بتوانیم مطالب منتشر نشده را پیدا کنیم.
برنامه‌ریزی کردیم تا کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و شبه-تصادفی‌سازی شده و کنترل شده را در نظر بگیریم که آنتی‌هیستامین‌های H1 را با دارونما (placebo) یا عدم مداخله مقایسه کردند.
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم مقالات را برای ورود ارزیابی کردند.
هیچ مطالعه‌ای را نیافتیم که معیارهای ورود را داشته باشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.