مزوتلیوما (mesothelioma) یک نوع سرطان نادر و تهاجمی است، که معمولا با تماس قبلی با آزبستوز مرتبط است. شایع‌ترین محل آن پلور، پوشش محافظ ریه‌ها، است. در حال حاضر، درمان استاندارد ثابت‌شده‌ای برای مزوتلیوما وجود ندارد. این مرور، یک کارآزمایی بالینی بزرگ را یافت که اثربخشی پیمترکسید دی‌سدیم (pemetrexed disodium)، یک داروی ضدسرطان که برای درمان مزوتلیومای پلور توسعه یافته، را همراه با یک داروی سرطان دیگر، سیس‌پلاتین (cisplatin)، بررسی کرد. نتایج نشان می‌دهند که پیمترکسید در ترکیب با سیس‌پلاتین در مقایسه با سیس‌پلاتین به‌تنهایی، طول بقا را به‌طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. انجام تحقیقات بیشتری در مورد رژیم درمانی مطلوب برای مزوتلیومای پلور مورد نیاز است.
پیمترکسید دی‌سدیم در ترکیب با سیس‌پلاتین و با مکمل اسید فولیک و ویتامین B 12 در صورت استفاده در ترکیب با سیس‌پلاتین در بیماران دارای عملکرد خوب، ممکن است بقا را بهبود بخشد. به‌منظور تعمیم یافته‌های درمان، انجام مطالعات بیشتری شامل بیماران با وضعیت عملکردی ضعیف، مورد نیاز است. هم‌چنین انجام مطالعات بیشتری در مورد تعیین شیمی‌درمانی مطلوب، و ارائه تعریف روشنی از بهترین مراقبت‌های حمایتی مورد نیاز است.
مزوتلیومای بدخیم پلور (malignant pleural mesothelioma; MPM) یک بدخیمی بسیار تهاجمی است که انتظار می‌رود بروز آن در بریتانیا، اروپای غربی، و استرالیا طی 20 سال آینده، در نتیجه قرار گرفتن در معرض الیاف آزبست در مشاغل، افزایش یابد. جراحی فقط در بخش کوچکی از موارد امکان‌پذیر است، و رادیوتراپی و شیمی‌درمانی سیتوتوکسیک در مراقبت تسکینی استفاده می‌شوند. پیمترکسید (pemetrexed) اولین و تنها داروی شیمی‌درمانی است که مجوز بازاریابی را در ترکیب با سیس‌پلاتین برای درمان بیماران مبتلا به MPM غیرقابل برداشت که قبلا شیمی‌درمانی نشده‌اند، دریافت کرده است.
بررسی شواهد در مورد اثربخشی بالینی پیمترکسید دی‌سدیم (pemetrexed disodium) در ترکیب با سیس‌پلاتین برای درمان مزوتلیومای بدخیم پلور غیرقابل برداشت در بیماران درمان‌نشده در مقایسه با دیگر عوامل سیتوتوکسیک استفاده شده به‌تنهایی یا ترکیبی، یا مراقبت‌های حمایتی.
CENTRAL (شماره 2، 2005)؛ EMBASE (1980-2005)؛ MEDLINE (1980-2005)؛ HTA database (1990-2005) Web of Knowledge (1990-2005) و جست‌وجوی دستی (شامل فهرست منابع مقالات بازیابی‌شده و موارد ثبت شده از سوی کمپانی‌های دارویی در NICE)، تا اکتبر 2005 بررسی شدند.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) که در آنها استفاده از پیمترکسید دی‌سدیم در ترکیب با سیس‌پلاتین، با دیگر عوامل سیتوتوکسیک یا مراقبت‌های حمایتی، برای درمان مزوتلیومای بدخیم پلور (یا غیر-RCTها، در غیاب داده‌های RCT) مقایسه شد.
پیامدها شامل بقای کلی (overall survival; OS)، پاسخ تومور به درمان، بقای بدون پیشرفت بیماری، سمیّت و کیفیت زندگی بودند. استخراج داده‌ها و ارزیابی کیفیت کارآزمایی‌های واردشده به‌طور مستقل از هم تکمیل شدند. داده‌های کارآزمایی و ارزیابی کیفیت، جدول‌بندی شده و به صورت روایی (narrative) ارائه شدند.
یک RCT شامل 448 بیمار و مقایسه پیمترکسید به‌علاوه سیس‌پلاتین در مقایسه با سیس‌پلاتین به‌تنهایی برای درمان مزوتلیومای بدخیم غیرقابل برداشت در مرور گنجانده شد. در جمعیت مطالعه قصد درمان (intention-to-treat; ITT)، میانه (median) بقا در بازوی ترکیبی پیمترکسید به‌همراه سیس‌پلاتین در مقایسه با بازوی سیس‌پلاتین به‌تنهایی، از نظر آماری بیشتر بود (به ترتیب، 12.1 و 9.3 ماه، 0.002=p). بروز سمّیت درجه 3/4 در بازوی ترکیبی در مقایسه با بازوی سیس‌پلاتین به‌تنهایی بیشتر گزارش شد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.