سل ستون‌فقرات (spinal TB) تقریبا در 1% تا 2% از افراد مبتلا به سل (شایع‌ترین بیماری عفونی در جهان) رخ می‌دهد. این بیماری می‌تواند تاثیر زیادی بر زندگی افراد داشته باشد. اعصاب ممکن است تحت فشار قرار گیرند و منجر به درد، بی‌حسی، و مشکلات تنفسی شوند. این بیماری می‌تواند باعث تحلیل استخوان و انحنای ستون‌فقرات شود که حتی در صورت درمان موفق سل، ممکن است پس‌از چند سال منجر به از دست رفتن عملکرد عصبی و فلج شود. اصلاح وضعیت با جراحی در این مرحله می‌تواند دشوار باشد، زیرا جراحی مورد نیاز پیچیده است. پیشنهاد شده که جراحی می‌تواند در زمان تشخیص سل ستون‌فقرات و استفاده از درمان دارویی (شیمی‌درمانی) انجام شود. بااین‌حال، تمام جراحی‌ها دارای عوارض جانبی احتمالی هستند. این مرور کارآزمایی‌ها نشان داد که تعداد شرکت‌کنندگان در دو کارآزمایی شناسایی‌شده (331 شرکت‌کننده) برای اظهارنظر در مورد مزیت کلی جراحی روتین در مراحل اولیه کافی نبود. انجام کارآزمایی‌های بیشتری مورد نیاز است و چنین کارآزمایی‌هایی باید به بررسی درد بیماران و دیدگاه آن‌ها نسبت به بیماری و درمان بپردازند.
تعداد شرکت‌کنندگان در دو کارآزمایی واردشده آنقدر کم بودند که نمی‌توان اظهارنظر کرد انجام جراحی روتین ممکن است مفید باشد یا خیر. اگرچه داروها و تکنیک‌های جراحی فعلی در حال حاضر بسیار پیشرفته‌تر هستند، نتایج این مطالعه نشان می‌دهند که نمی‌توان جراحی روتین را توصیه کرد، مگر اینکه در چارچوب یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده بزرگ و باکیفیت انجام شود. پزشکان ممکن است تشخیص دهند که در برخی از گروه‌های بیماران، انجام جراحی از نظر بالینی اندیکاسیون داشته باشد. مطالعات آینده باید به این موضوعات بپردازند و هم‌چنین دیدگاه بیماران را درباره بیماری و درمان‌شان بررسی کنند.
بیماری سل عموما با شیمی‌درمانی قابل درمان است، اما درباره ضرورت مداخله جراحی در یک تا دو درصد از افراد مبتلا به سل ستون‌فقرات، در متون علمی اختلاف‌نظر وجود دارد.
مقایسه شیمی‌درمانی در کنار جراحی در برابر شیمی‌درمانی به‌تنهایی برای درمان افراد مبتلا به سل فعال ستون‌فقرات.
پایگاه ثبت تخصصی گروه بیماری‌های عفونی در کاکرین (فوریه 2010)، CENTRAL ( کتابخانه کاکرین، سال 2010، شماره 1)، MEDLINE (1966 تا فوریه 2010)، EMBASE (1974 تا فوریه 2010)، LILACS (1982 تا فوریه 2010)، خلاصه‌مقالات کنفرانس‌ها، و فهرست منابع را جست‌وجو کردیم. به‌روزرسانی جست‌وجو در نوامبر 2012، مطالعه جدیدی را شناسایی نکرد.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده با حداقل یک سال پیگیری که شیمی‌درمانی به‌همراه جراحی را با شیمی‌درمانی به‌تنهایی در درمان سل فعال ستون‌فقرات توراسیک و/یا کمری مقایسه کردند.
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم واجد شرایط بودن کارآزمایی، کیفیت روش‌شناسی (methodology)، و داده‌های استخراج‌شده را ارزیابی کردند. داده‌ها را با استفاده از نسبت شانس با 95% فاصله اطمینان آنالیز کردیم.
دو کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (331 شرکت‌کننده) معیارهای ورود به مطالعه را داشتند. این مطالعات در دهه‌های 1970 و 1980 انجام شدند و گزارش‌های پیگیری آن‌ها در بازه‌های 18 ماه، سه سال، و پنج سال در دسترس بودند؛ یکی از کارآزمایی‌ها پیگیری 10 ساله را نیز گزارش کرد. کامل بودن پیگیری در مقاطع زمانی مختلف متفاوت بود، به‌طوری که در چندین مقطع زمانی، کمتر از 80% شرکت‌کنندگان برای آنالیز در دسترس بودند. تفاوت آماری معنی‌داری در هیچ‌یک از معیارهای پیامد زیر وجود نداشت: زاویه کیفوز (kyphosis)، نقص عصبی (هیچ‌یک از شرکت‌کنندگان دچار این مشکل نشدند)، جوش‌خوردگی استخوانی (bony fusion)، عدم وجود سل ستون‌فقرات، مرگ‌ومیر به هر علتی، بازیابی سطح فعالیت، تغییر درمان تخصیص‌یافته، یا تحلیل استخوانی. هیچ‌کدام از کارآزمایی‌ها، گزارشی را درباره درد ارائه نکردند. از میان 130 شرکت‌کننده‌ای که فقط به گروه شیمی‌درمانی تخصیص یافتند، 12 نفر درگیر نقص عصبی بوده و پنج نفر به جراحی رفع فشار (decompression operation) نیاز داشتند. یکی از کارآزمایی‌ها پیشنهاد کرد که اگر زاویه کیفوز اولیه بیش از 30 درجه باشد، احتمال بدتر شدن آن، به‌ویژه در کودکان، وجود دارد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.