حمایت و تشویق شدید برای کاهش استفاده از نمک منجر به کاهش مصرف نمک شد. هم‌چنین فشار خون را کاهش داد، اما فقط به میزان کمی (حدود 1 میلی‌متر جیوه برای فشار خون سیستولیک، و کمتر از آن برای فشار خون دیاستولیک) پس‌از گذشت بیش‌از یک سال. این کاهش برای یک مزیت مهم برای سلامت کافی نبود. هم‌چنین، رعایت رژیم غذایی کم‌نمک بسیار سخت بود. بااین‌حال، کاهش فشار خون برای افرادی که فشار خون بالاتری داشتند، بیشتر به نظر می‌رسید.
اطلاعات کافی برای ارزیابی تاثیر این تغییرات در مصرف نمک بر سلامت یا مرگ‌ومیر وجود نداشت.
شواهد حاصل از یک کارآزمایی بزرگ و کوچک نشان داد که توصیه به کاهش مصرف نمک به حفظ فشار خون پائین پس‌از قطع داروهای آنتی‌هیپرتانسیو کمک می‌کند. اگر این موضوع تائید شود، و افزایشی در حوادث قلبی‌عروقی وجود نداشته باشد، آنگاه ارائه برنامه‌های جامع غذایی و رفتاری در بیماران مبتلا به فشار خون بالا که نیاز به درمان دارویی دارند، توجیه خواهد داشت.
به مرور کاکرین از کارآزمایی‌های کوتاه‌مدت در مورد کاهش مصرف نمک نیز مراجعه کنید: Jurgens 2003.
Read the full abstract
محدود کردن مصرف سدیم در بیماران هیپرتانسیو در کوتاه‌مدت، فشار خون را کاهش می‌دهد. تاثیرات طولانی‌مدت (بر مورتالیتی، موربیدیتی یا فشار خون) توصیه به کاهش مصرف نمک در بیماران مبتلا به فشار خون بالا یا طبیعی، نامشخص است.
اهداف
ارزیابی تاثیرات طولانی‌مدت (مورتالیتی، رویدادهای قلبی‌عروقی، فشار خون، کیفیت زندگی، وزن، دفع سدیم در ادرار، دیگر مواد مغذی و استفاده از داروهای آنتی‌هیپرتانسیو) توصیه به محدود کردن مصرف سدیم در رژیم غذایی در بزرگسالان با استفاده از تمام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده مرتبط.
روش‌های جست‌وجو
کتابخانه کاکرین، پایگاه‌های MEDLINE؛ EMBASE، کتاب‌شناختی‌های (bibliography) مطالعات واردشده و مرورهای سیستماتیک مرتبط، برای یافتن کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده بدون مخدوش‌شدگی (unconfounded) روی بزرگسالان سالم که با هدف کاهش مصرف سدیم در طول حداقل 6 ماه انجام شدند، جست‌وجو شدند. تلاش‌هایی برای ردیابی مطالعات منتشرنشده یا ازدست‌رفته صورت گرفت و با نویسندگان تمام کارآزمایی‌های واردشده تماس گرفته شد. هیچ‌گونه محدودیتی از نظر زبان نگارش اعمال نشد.
معیارهای انتخاب
تصمیمات مربوط به ورود مطالعات توسط محققان به‌طور مستقل از هم و بر اساس معیارهای زیر تکرار شدند: 1) تصادفی‌سازی کافی باشد؛ 2) یک گروه با رژیم غذایی معمول یا گروه کنترل وجود داشته باشد؛ 3) مداخله با هدف کاهش مصرف سدیم انجام شده باشد؛ 4) مداخله چندعاملی نباشد؛ 5) شرکت‌کنندگان کودک، بیمار حاد، باردار یا بستری در آسایشگاه نباشند؛ 6) پیگیری حداقل 26 هفته بوده باشد؛ 7) داده‌های مربوط به هر یک از پیامدهای مورد نظر در دسترس باشد.
گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها
تصمیمات مربوط به روایی (validity) و استخراج داده‌ها به‌طور مستقل توسط دو محقق گرفته شد، اختلاف‌نظرها با بحث و گفت‌وگو یا در صورت لزوم توسط محقق سوم حل‌وفصل شدند. متاآنالیز اثرات تصادفی (random effects)، زیرگروه‌بندی، آنالیز حساسیت (sensitivity) و متارگرسیون انجام شدند.
نتایج اصلی
سه کارآزمایی شامل افراد نورموتنسیو (دارای فشار خون طبیعی) (n = 2326)، پنج کارآزمایی شامل افراد هیپرتانسیو درمان‌نشده (n = 387) و سه کارآزمایی شامل افراد هیپرتانسیو درمان‌شده (n = 801) با پیگیری شش ماه تا هفت سال وارد این مرور شدند. مطالعات بزرگ و با کیفیت بالا (که آموزنده‌ترین مطالعات بودند)، از مداخلات رفتاری فشرده استفاده کردند.
مرگ‌ومیرها و حوادث قلبی‌عروقی به‌طور متناقضی تعریف و گزارش شدند؛ فقط 17 مورد مرگ‌ومیر به‌طور مساوی میان گروه‌های مداخله و کنترل توزیع شدند. فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در افرادی که توصیه به مصرف کمتر سدیم را دریافت کردند، در مقایسه با گروه کنترل، در 13 تا 60 ماه کاهش یافت (سیستولیک تا 1.1 میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 1.8 تا 0.4، دیاستولیک تا 0.6 میلی‌متر جیوه؛ 95% CI؛ 1.5 تا 0.3-)، هم‌چنین دفع سدیم در ادرار 24 ساعته نیز کاهش یافت (35.5 میلی‌مول/24 ساعت؛ 95% CI؛ 47.2 تا 23.9). میزان کاهش مصرف سدیم و تغییر فشار خون با یکدیگر مرتبط نبودند. افرادی که داروهای آنتی‌هیپرتانسیو مصرف کردند، در مقایسه با گروه کنترل، با رژیم غذایی حاوی مقادیر پائین سدیم توانستند دفعات بیشتری مصرف دارو را قطع کنند، درحالی‌که کنترل فشار خون بین دو گروه مشابه بود.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
مداخلات فشرده، که برای برنامه‌های پیشگیری در مراقبت‌های اولیه یا سطح جمعیت مناسب نیستند، فقط کاهش‌های حداقلی را در فشار خون طی کارآزمایی‌های طولانی‌مدت فراهم می‌کنند. انجام ارزیابی‌های بیشتر برای بررسی تاثیرات مداخله بر پیامدهای موربیدیتی و مورتالیتی در جمعیت‌ها به‌طور کلی و در بیماران مبتلا به فشار خون بالا مورد نیاز است.
رژیم غذایی حاوی مقادیر پائین سدیم می‌تواند به حفظ فشار خون پائین پس‌از قطع داروهای آنتی‌هیپرتانسیو کمک کند. اگر این موضوع تائید شود، و افزایشی در حوادث قلبی‌عروقی رخ ندهد، آنگاه هدف‌گیری برنامه‌های جامع غذایی و رفتاری در بیماران مبتلا به فشار خون بالا که نیاز به درمان دارویی دارند، توجیه خواهد داشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.
