شواهد مربوط به تاثیر کشش (traction) بر شدت درد، توانایی انجام فعالیت‌های طبیعی روزمره، بهبودی کلی و بازگشت به کار را در افراد مبتلا به کمردرد (low back pain; LBP) در فاز حاد (کمتر از چهار هفته)، تحت‌حاد (چهار تا 12 هفته) یا مزمن (بیش از 12 هفته) مرور کردیم. برخی از بیماران دچار درد سیاتیک (sciatica) نیز بودند. تاثیرات کشش را بلافاصله پس‌از اتمام جلسه درمانی، در کوتاه‌مدت (تا سه ماه پس‌از کشش) و در طولانی‌مدت (حدود یک سال پس‌از کشش) بررسی کردیم.
LBP یک مشکل عمده سلامت در سراسر جهان بوده و عامل اصلی هزینه‌های پزشکی، غیبت از کار و ناتوانی محسوب می‌شود. یکی از گزینه‌های درمانی برای LBP که هزاران سال است مورد استفاده قرار می‌گیرد، کشش است، اعمال نیرویی که دو استخوان مجاور را از یکدیگر دور می‌کند تا فضای مشترک مفصل آنها افزایش یابد. انواع مختلفی از کشش، اغلب همراه با درمان‌های دیگر، مورد استفاده قرار می‌گیرند. شایع‌ترین تکنیک‌های کشش مورد استفاده عبارتند از کشش مکانیکی یا موتوری (mechanical or motorized traction) (که در آن کشش توسط یک قرقره موتوری اعمال می‌شود) و کشش دستی (manual traction) (که در آن کشش توسط درمانگر اعمال شده و از وزن بدن خود برای تغییر نیرو و جهت کشش استفاده می‌کند).
شواهد تا آگوست 2012 به‌روز است. در این مرور، 32 مطالعه با حضور 2762 فرد مبتلا به LBP وارد شدند. بیشتر مطالعات، جمعیت مشابهی را از افراد مبتلا به LBP با و بدون درد سیاتیک وارد کردند. اکثر مطالعات، افراد مبتلا به LBP حاد، تحت‌حاد و مزمن را بررسی کردند. بیشتر مطالعات پیگیری یک تا 16 هفته‌ای را گزارش کردند، و تعداد محدودی از مطالعات دوره پیگیری طولانی‌مدت از شش ماه تا یک سال را داشتند.
مطالعات واردشده نشان می‌دهند که کشش به‌عنوان یک درمان تکی یا در ترکیب با فیزیوتراپی در درمان LBP، موثرتر از درمان ساختگی (تظاهر به درمان)، فیزیوتراپی بدون کشش یا دیگر روش‌های درمانی از جمله ورزش، لیزر، سونوگرافی و پوشیدن کرست (corset) نیست. این نتیجه‌گیری‌ها برای افرادی با و بدون درد سیاتیک معتبر است. هیچ تفاوتی در نوع کشش (دستی یا مکانیکی) وجود نداشت.
عوارض جانبی در هفت مورد از 32 مطالعه گزارش شدند و شامل افزایش درد، تشدید علائم عصبی و نیاز به جراحی بعدی بودند. چهار مطالعه اعلام کردند که هیچ موردی از عارضه جانبی رخ نداد. مطالعات باقی‌مانده بروز عوارض جانبی را ذکر نکردند.
سطح کیفیت این شواهد از بسیار پائین تا متوسط متغیر بود. کمبود مطالعاتی با کیفیت بالا، به‌ویژه مطالعاتی که میان افراد با الگوهای مختلف نشانه (با و بدون درد سیاتیک، با درد در مدت زمان متفاوت) تمایز قائل شوند، به چشم می‌خورد.
این یافته‌ها نشان می‌دهد که کشش، به‌تنهایی یا در ترکیب با دیگر درمان‌ها، تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر شدت درد، وضعیت عملکردی، بهبودی عمومی و بازگشت به کار در افراد مبتلا به LBP دارد. فقط شواهدی با کیفیت محدود از مطالعاتی با حجم نمونه کوچک و با خطر متوسط تا بالای سوگیری وجود دارد. تاثیرات نشان داده‌شده در این مطالعات کوچک بوده و از نظر بالینی مرتبط نیستند.
کاربردهای عملی
تا به امروز، استفاده از کشش به‌عنوان درمان برای LBP غیراختصاصی نمی‌تواند با بهترین شواهد موجود توجیه شود. این نتیجه‌گیری‌ها هم برای کشش دستی و هم برای کشش مکانیکی قابل استفاده هستند.
کاربردهای تحقیقاتی
فقط مطالعات جدید، بزرگ و با کیفیت بالا ممکن است تخمین نقطه‌ای و صحت (accuracy) آن را تغییر دهند، اما باید توجه داشت که چنین تغییری لزوما به نفع کشش نیست. بنابراین، باید اولویت کمی به مطالعات جدید در مورد تاثیر درمان با کشش به‌تنهایی یا به‌عنوان بخشی از یک مجموعه درمانی داده شود.
از کشش (traction) برای درمان کمردرد (low-back pain; LBP) استفاده شده است، که اغلب در ترکیب با دیگر درمان‌ها انجام می‌شود. در این مرور، هم کشش دستی (manual) و هم کشش با دستگاه (machine) را وارد کردیم. این یک نسخه به‌روز شده از مرور کاکرین است که نخستین‌بار در سال 1995 منتشر شد، و پیش‌از این در سال 2006 به‌روز شد.
ارزیابی تاثیرات کشش در مقایسه با دارونما (placebo)، کشش ساختگی، درمان‌های مرجع و عدم درمان در افراد مبتلا به LBP.
پایگاه ثبت تخصصی گروه مرور کمردرد در کاکرین، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (شماره 8، سال 2012)؛ MEDLINE (ژانویه 2006 تا آگوست 2012)؛ EMBASE (ژانویه 2006 تا آگوست 2012)؛ CINAHL (ژانویه 2006 تا آگوست 2012) و فهرست منابع مقالات و فایل‌های شخصی را جست‌وجو کردیم. نویسندگان این مرور از تاریخ آخرین جست‌وجو، از انجام هیچ کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCT) جدید و مهمی در این زمینه مطلع نیستند.
RCTهایی که شامل استفاده از کشش برای درمان LBP غیراختصاصی حاد (کمتر از چهار هفته)، تحت‌حاد (چهار تا 12 هفته) یا مزمن (بیش از 12 هفته) با یا بدون درد سیاتیک (sciatica) بودند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، انتخاب مطالعه، ارزیابی خطر سوگیری (bias) و استخراج داده‌ها را انجام دادند. از آنجایی که داده‌های کافی برای تجمیع آماری وجود نداشت، یک آنالیز توصیفی را انجام دادیم. هیچ مطالعه‌ای از نوع سری موارد (case series) پیدا نکردیم که عوارض جانبی را شناسایی کرده باشد، بنابراین عوارض جانبی گزارش‌شده در مطالعات واردشده را ارزیابی کردیم.
تعداد 32 مورد RCT را شامل 2762 شرکت‌کننده در این مرور وارد کردیم. تعداد 16 کارآزمایی را که شامل 57% از کل شرکت‌کنندگان بودند، بر اساس ابزار «خطر سوگیری» گروه مروری کمردرد در کاکرین، با خطر پائین سوگیری در نظر گرفتیم.
برای افرادی که الگوهای مختلط از نشانه‌ها (LBP حاد، تحت‌حاد و مزمن با و بدون درد سیاتیک) را نشان دادند، شواهدی با کیفیت پائین تا متوسط نشان داد که کشش در مقایسه با دارونما، کشش ساختگی یا عدم درمان، ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت را در شدت درد، وضعیت عملکردی، بهبودی عمومی، یا بازگشت به محل کار ایجاد کند. به‌طور مشابه، هنگام مقایسه ترکیب فیزیوتراپی به‌علاوه کشش با فیزیوتراپی به‌تنهایی یا هنگام مقایسه کشش با دیگر درمان‌ها، شواهدی با کیفیت بسیار پائین تا متوسط نشان داد کشش ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت را در شدت درد، وضعیت عملکردی یا بهبودی عمومی ایجاد کند.
برای افراد مبتلا به LBP همراه با درد سیاتیک و درد حاد، تحت‌حاد یا مزمن، شواهدی با کیفیت پائین تا متوسط نشان داد کشش احتمالا هیچ تاثیری بر شدت درد، وضعیت عملکردی یا بهبودی عمومی ندارد. زمانی که کشش با عامل کنترل و دیگر درمان‌ها مقایسه شد، هم‌چنین زمانی‌که ترکیب کشش به‌علاوه فیزیوتراپی با فیزیوتراپی به‌تنهایی مقایسه شد، این موضوع صادق بود. هیچ مطالعه‌ای تاثیر کشش را بر میزان بازگشت به محل کار گزارش نکرد.
برای LBP مزمن بدون درد سیاتیک، شواهدی با کیفیت متوسط وجود داشت که کشش در مقایسه با درمان ساختگی، احتمالا تفاوتی اندک یا عدم تفاوت را در شدت درد ایجاد می‌کند. هیچ مطالعه‌ای در مورد تاثیر کشش بر وضعیت عملکردی، بهبودی عمومی یا بازگشت به کار، گزارشی را ارائه نداد.
عوارض جانبی در هفت مورد از 32 مطالعه گزارش شدند. این موارد شامل افزایش درد، تشدید علائم عصبی و جراحی بعدی بود. آنها هم‌چنین اعلام کردند که هیچ موردی از عارضه جانبی رخ نداد. مطالعات باقی‌مانده بروز عوارض جانبی را ذکر نکردند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.