این مرور به بررسی مطالعاتی می‌پردازد که استفاده منظم از انواع مختلف داروهای برونکودیلاتور کوتاه-اثر استنشاقی را به مدت حداقل چهار هفته در افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD یا آمفیزم/برونشیت مزمن) مقایسه می‌کنند. یازده کارآزمایی گنجانده شدند. هیچ تفاوت عمده‌ای میان پاسخ به ایپراتروپیوم و سالبوتامول، یا ترکیب آنها، مشاهده نشد. در مواردی که مزایایی وجود داشت، مطالعات کوچک بودند و از یک توصیه کلی برای استفاده از ایپراتروپیوم بروماید یا یک ترکیب با آگونیست بتا-2 نسبت به آگونیست بتا-2 تنها در COPD پشتیبانی نمی‌کردند. افراد مبتلا به COPD می‌توانند از برونکودیلاتور کوتاه-اثر استفاده کنند که بیشترین بهبود را در نشانه‌های بیماری آنها ایجاد می‌کند.
داده‌های موجود از کارآزمایی‌های وارد شده در این مرور نشان می‌دهند که اگر هدف، بهبود عملکرد ریه، نشانه‌های بیماری و تحمل ورزش باشد، مزیت استفاده منظم طولانی-مدت از ایپراتروپیوم به‌تنهایی یا در ترکیب با یک آگونیست بتا-2 کوتاه-اثر یا نسبت به آگونیست بتا-2 به‌تنهایی، اندک است. تا زمانی که داده‌های بیشتری در دسترس نباشند، استراتژی ارائه یک آگونیست بتا-2 کوتاه-اثر بر اساس PRN، و سپس ادامه مصرف آگونیست بتا-2 کوتاه-اثر به طور منظم یا انجام کارآزمایی «n از 1» آگونیست بتا-2 منظم یا آنتی‌کولینرژیک منظم برای تعیین درمانی که بهترین تسکین نشانه‌ها را ایجاد می‌کند (و ادامه با آن)، به نظر هزینه-اثربخشی قابل‌توجیهی دارد. این استراتژی نیاز به ارزیابی رسمی دارد. ترجیح بیمار نیز مهم است، زیرا اهمیت نسبی، پرهیز از استفاده از کورتیکواستروئیدهای سیستمیک است.
بیماری مزمن انسدادی ریه (chronic obstructive pulmonary disease; COPD)، وضعیتی است که با موربیدیتی، مورتالیتی و هزینه بالا برای جامعه همراه است. بیماران اغلب بهبود علامتی را با مصرف آگونیست‌های بتا-2 کوتاه-اثر (short-acting beta-2 agonist; SABA) و برونکودیلاتورهای آنتی‌کولینرژیک گزارش می‌کنند، و هر دو در دستورالعمل‌های COPD توصیه شده‌اند. این داروها، مکانیسم‌های اثر متفاوتی دارند و بنابراین در صورت ترکیب می‌توانند تاثیر افزایشی داشته باشند.
مقایسه اثربخشی و بی‌خطری (safety) نسبی درمان منظم طولانی-مدت (حداقل چهار هفته) از ایپراتروپیوم بروماید و آگونیست بتا-2 کوتاه-اثر در بیماران مبتلا به COPD پایدار.
پایگاه ثبت تخصصی گروه راه‌های هوایی در کاکرین جست‌وجو شد. کتاب‌شناختی‌ها برای شناسایی ارجاعات متقابل مرتبط بررسی شدند. برای به دست آوردن داده‌های کارآزمایی مرتبط، با شرکت‌های دارویی تماس گرفته شد. جست‌و‌جو‌ها تا جولای 2008 به‌روز است.
همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای که حداقل 4 هفته درمان را با یک داروی آنتی‌کولینرژیک (ایپراتروپیوم بروماید) به‌تنهایی یا در ترکیب با یک آگونیست بتا-2 (کوتاه-اثر) در برابر آگونیست بتا-2 به‌تنهایی در افراد بزرگسال غیر-آسمی مبتلا به COPD پایدار مقایسه کردند، که از طریق اسپری استنشاقی با دوز اندازه‌گیری شده یا نبولایزر ارائه شدند.
استخراج داده‌ها و ارزیابی کیفیت مطالعه، به‌طور مستقل توسط سه مرورگر انجام شد. در صورت نبود داده‌ها، با نویسندگان مطالعات و تولید‌کنندگان مرتبط تماس گرفته شد.
یازده مطالعه (3912 شرکت‌‌کننده)، معیارهای ورود را به این مرور داشتند. مزایای اندک ایپراتروپیوم نسبت به آگونیست بتا-2 کوتاه-اثر بر پیامدهای عملکرد ریه نشان داده شدند. مزایای اندکی به نفع ایپراتروپیوم بر کیفیت زندگی (HRQL)، هم‌چنین کاهش نیاز به استروئیدهای خوراکی وجود داشت. درمان ترکیبی با ایپراتروپیوم به همراه یک آگونیست بتا-2 کوتاه-اثر، نسبت به آگونیست بتا-2 کوتاه-اثر به‌تنهایی، از نظر عملکرد ریه پس از برونکودیلاتور مزایایی به همراه داشت. هیچ مزیت قابل‌توجهی از درمان ترکیبی در بهبود ذهنی در HRQL وجود نداشت، اما باز هم کاهشی در نیاز به دریافت استروئیدهای خوراکی یافت شد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.