ما هیچ مزیتی را برای استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در زنانی که خیلی زود زایمان می‌کنند، در حالی که غشاهای آن‌ها هنوز سالم هستند، پیدا نکردیم.
عفونت مادر در دهانه رحم یا رحم ممکن است باعث زایمان زودرس شود حتی اگر عفونت نشانه‌ای را ایجاد نکرده باشد (عفونت با درجه پائین). نوزادان نارس می‌توانند طیفی از عوارض را داشته باشند، که اغلب، مثلا به دلیل مشکلات تنفسی، نیاز به بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان دارند. عوارض زود به دنیا آمدن ممکن است منجر به مرگ‌ومیر یا ناتوانی طولانی‌‌مدت‌تر مانند بیماری مزمن ریوی یا فلج مغزی شود. مرور سیستماتیک ما از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده، که شامل 14 مطالعه با 7837 زن تصادفی‌سازی شده در زایمان زودرس با میانگین سن بارداری 30 تا 32 هفته بود، تجویز معمول آنتی‌بیوتیک‌ها را پیش‌از پارگی غشا با دارونما (placebo) یا عدم درمان برای زنان بدون علائم عفونت مقایسه کرد. در حالی که آنتی‌بیوتیک‌ها تعداد زنان مبتلا به عفونت را کاهش دادند، پیامدها را برای نوزاد از نظر تولد پیش‌از هفته 36 تا 37، مرگ‌ومیرهای پری‌ناتال یا بستری شدن در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان یا مراقبت‌های ویژه با بیماری جدی بهبود بخشیدند. این مرور هم‌چنین نشان داد که درمان آنتی‌بیوتیکی با افزایش مرگ‌ومیر نوزادان، اختلال عملکردی و فلج مغزی در هفت سالگی همراه بود. نتایج این مرور از عدم تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها برای زنان در معرض خطر زایمان زودرس با غشاهای سالم که علائم واضح را عفونت نداشتند، حمایت می‌کند.
این مرور هیچ مزیتی را در پیامدهای مهم نوزادی با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های پیشگیرانه برای زنان در مرحله زایمان زودرس با غشاهای سالم نشان نداد، اگرچه عفونت مادر ممکن است کاهش یابد. آنچه مایه نگرانی است، یافتن آسیب کوتاهمدت و طولانی‌‌مدت‌تر برای فرزندان مادرانی است که در معرض مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها قرار دارند. شواهد حاکی از عدم تجویز روتین آنتی‌بیوتیک‌ها برای زنان در مرحله زایمان زودرس با غشاهای سالم در غیاب علائم آشکار عفونت است.
انجام پژوهش‌های بیشتری برای ایجاد نشانگرهای حساس عفونت تحت بالینی برای زنان در مرحله زایمان زودرس با غشاهای سالم مورد نیاز است، زیرا این گروهی است که ممکن است از مداخلات جدید آینده، از جمله روش‌های جدید درمان آنتی‌بیوتیکی، بهره‌مند شوند. نتایج این مرور نیاز به کارآزمایی‌های آینده را در زمینه زایمان زودرس نشان می‌دهد که شامل ارزیابی پیامد تکامل سیستم عصبی در طولانی‌مدت می‌شود.
اتیولوژی زایمان زودرس پیچیده است و شواهدی وجود دارد که عفونت تحت بالینی دستگاه تناسلی بر زایمان زودرس در برخی از زنان تاثیر می‌گذارد، اما نقش درمان پیشگیرانه آنتی‌بیوتیکی در مدیریت زایمان زودرس بحث‌برانگیز است. از آنجایی که پارگی غشا (rupture of the membranes) عامل مهمی در پیشرفت زایمان زودرس است، مهم است که پیش‌از پارگی غشا، بدانیم تجویز معمول آنتی‌بیوتیک‌ها مزایا یا مضراتی دارد یا خیر.
ارزیابی تاثیرات آنتی‌بیوتیک‌های پیشگیرانه تجویز شده برای زنان در زمان زایمان زودرس با غشاهای سالم، بر پیامدهای مادر و نوزاد.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین (31 آگوست 2013) را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده که درمان آنتی‌بیوتیکی را با دارونما (placebo) یا عدم درمان برای زنان در زمان زایمان زودرس (میان هفته‌های 20 و 36 بارداری) با غشاهای سالم مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم واجد شرایط بودن کارآزمایی را ارزیابی کرده و ارزیابی کیفیت و استخراج داده‌ها را انجام دادند. برای کسب اطلاعات بیشتر، با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم. نتایج با استفاده از خطر نسبی (RR) برای داده‌های رتبه‌ای (categorical data) و تفاوت میانگین (MD) برای داده‌های اندازه‌گیری شده در مقیاس پیوسته (continuous) با 95% فواصل اطمینان (CI) مربوطه ارائه می‌شوند. تعداد افراد مورد نیاز جهت درمان تا رسیدن به یک مزیت درمان (number needed to treat for a benefit; NNTB) و تعداد افراد مورد نیاز برای درمان تا بروز آسیب (number needed to treat to harm; NNTH) در صورت لزوم محاسبه شدند.
در این به‌روزرسانی (2013)، با افزودن سه کارآزمایی (305 زن)، کارآزمایی بزرگ ORACLE II 2001 هم‌چنان بر نتایج این مرور تسلط دارد. این مرور در حال حاضر 14 مطالعه را با تصادفی کردن 7837 زن وارد می‌کند. تفاوت معنی‌داری در مرگ‌ومیر پری‌ناتال یا شیرخواران برای شیرخواران زنان اختصاص‌یافته به گروه آنتی‌بیوتیک‌های پیشگیرانه در مقایسه با عدم تجویز آنتی‌بیوتیک نشان داده نشد. بااین‌حال، افزایش مرگ‌ومیر نوزادان زنانی که هرگونه آنتی‌بیوتیک پیشگیرانه را دریافت کردند، در مقایسه با دارونما نشان داده شد (RR: 1.57؛ 95% CI؛ 1.03 تا 2.40؛ NNTH: 149؛ 95% CI؛ 2500 تا 61). هیچ کاهشی در زایمان زودرس یا دیگر پیامدهای کوتاهمدت مهم از نظر بالینی برای شیرخوار نشان داده نشد.
پیامدهای طولانی‌مدت کودک تا هفت سالگی برای شیرخوارانی که در انگلستان در کارآزمایی ORACLE II وارد شدند، در دسترس قرار داشتند. در مقایسه هر نوع آنتی‌بیوتیک با دارونما، افزایشی اما بدون اهمیت آماری در سطح مرزی در هرگونه اختلال عملکردی (RR: 1.10؛ 95% CI؛ 0.99 تا 1.23) و فلج مغزی (cerebral palsy; CP) (RR: 1.82؛ 95% CI؛ 0.99 تا 3.34) نشان داده شد. در آنالیز زیرگروه، افزایشی با اهمیت آماری در CP برای شیرخواران زنانی که به آنتی‌بیوتیک‌های ماکرولید (macrolide) و بتالاکتام (beta-lactam) ترکیبی تخصیص داده شدند، در مقایسه با دارونما وجود داشت (RR: 2.83؛ 95% CI؛ 1.02 تا 7.88؛ NNTH: 35؛ 95% CI؛ 333 تا 9).
علاوه‌بر این، قرار گرفتن در معرض هر نوع آنتی‌بیوتیک ماکرولیدی (از جمله اریترومایسین (erythromycin) به‌تنهایی یا اریترومایسین به‌همراه کو-آموکسی کلاو (co-amoxiclav)) در مقایسه با عدم استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های ماکرولیدی (شامل دارونما و کو-آموکسی کلاو به‌تنهایی) باعث افزایش مرگ‌ومیر نوزادان (RR: 1.52؛ 95% CI؛ 1.05 تا 2.19؛ NNTH: 139؛ 95% CI؛ 1429 تا 61)، هرگونه اختلال عملکردی (RR: 1.11؛ 95% CI؛ 1.01 تا 1.20؛ NNTH: 24؛ 95% CI؛ 263 تا 13) و CP (RR: 1.90؛ 95% CI؛ 1.20 تا 3.01؛ NNTH: 64؛ 95% CI؛ 286 تا 29) شد. قرار گرفتن در معرض هر نوع بتالاکتام (بتالاکتام به‌تنهایی یا در ترکیب با آنتی‌بیوتیک‌های ماکرولیدی) در مقایسه با استفاده نکردن از آن‌ها منجر به مرگ‌ومیر بیشتر نوزادان (RR: 1.51؛ 95% CI؛ 1.06 تا 2.15؛ NNTH: 143؛ 95% CI؛ 1250 تا 63) و CP (RR: 1.67؛ 95% CI؛ 1.06 تا 2.61؛ NNTH: 79؛ 95% CI؛ 909 تا 33) شد، بااین‌حال هیچ تفاوتی در اختلال عملکردی نشان داده نشد.
عفونت مادر با استفاده از هر نوع آنتی‌بیوتیک پیشگیرانه در مقایسه با دارونما (RR: 0.74؛ 95% CI؛ 0.63 تا 0.86، NNTB: 34؛ 95% CI؛ 24 تا 63) و هر نوع بتالاکتام در مقایسه با عدم مصرف آنتی‌بیوتیک‌های بتالاکتام (RR: 0.80؛ 95% CI؛ 0.69 تا 0.92؛ NNTB: 47؛ 95% CI؛ 31 تا 119) کاهش یافت. بااین‌حال، به دلیل احتمال سوگیری (bias) نشان داده شده توسط عدم تقارن نمودار قیفی (funnel plot)، باید در مورد این یافته احتیاط کرد. هر نوع بتالاکتام در مقایسه با استفاده نکردن از آن‌ها با افزایش واکنش نامطلوب دارویی در مادر همراه بود (RR: 1.61؛ 95% CI؛ 1.02 تا 2.54؛ NNTH: 17؛ 95% CI؛ 526 تا 7).
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.