مکمل‌های سدیم ممکن است تعداد حملات گرفتگی عضلات پا را که زنان در دوره بارداری دچار آنها می‌شوند، کاهش دهند، اما تاثیر آن ناچیز است. کلسیم هیچ فایده‌ای ندارد. شواهد برای سودمندی منیزیم قوی‌تر است. به نظر می‌رسد مکمل‌های مولتی‌ویتامین و مواد معدنی نیز کمک‌کننده باشند، اما ارتباط این موضوع مشخص نیست، زیرا محصول مورد استفاده حاوی دوازده ترکیب جداگانه است و نمی توان کشف کرد که کدام یک از اینها موثر بوده‌اند، یا در واقع هم‌افزایی بین اجزای تشکیل‌دهنده وجود دارد. یک خطر از نظر تئوری وجود دارد که مکمل سدیم می‌تواند فشار خون را افزایش دهد. بعید است که مصرف مکمل منیزیم در دوزهای پیشنهادی مضر باشد.
شواهدی که نشان می‌دهد مصرف کلسیم گرفتگی عضلات را کاهش می‌دهد، ضعیف بوده و به نظر می‌رسد همان اثر دارونما باشد تا تاثیر مداخله. شواهد برای کلرید سدیم قوی‌تر است، اما نتایج کارآزمایی کلرید سدیم ممکن است به دلیل تغییرات رژیم غذایی که شامل افزایش مصرف سدیم در جمعیت عمومی است، دیگر مرتبط نباشد. نمی‌توان مصرف مولتی‌ویتامین‌ها را با مکمل‌های مواد معدنی توصیه کرد، زیرا مشخص نیست که کدام ماده موجود در آنها، در صورت وجود، کمک‌کننده است. اگر گرفتگی عضلانی در دوره بارداری برای مادر آزاردهنده است، بهترین شواهد برای مصرف منیزیم لاکتات یا سیترات به صورت 5 میلی‌مول در صبح و 10 میلی‌مول در عصر است.
[نکته: پنج استناد موجود در بخش «در انتظار طبقه‌بندی» این مرور ممکن است نتیجه‌گیری‌ها را که یک بار مورد ارزیابی قرار گرفته، تغییر دهند.]
بسیاری از زنان در دوران بارداری دچار گرفتگی یا کرامپ عضلات پا (leg cramp) می‌شوند. این وضعیت با پیشرفت بارداری شایع‌تر شده و به خصوص در شب دردسرساز می‌شوند.
هدف از انجام این مرور، ارزیابی روش‌های پیشگیری و درمان گرفتگی عضلات پا در بارداری بود.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین را جست‌وجو کردیم (اکتبر 2001). این جست‌وجو را در 4 جولای 2011 به‌روز کرده و نتایج را به بخش در انتظار طبقه‌بندی افزودیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده از بررسی درمان گرفتگی عضلات پا در دوره بارداری.
کیفیت کارآزمایی مورد ارزیابی قرار گرفت و داده‌ها توسط دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم استخراج شدند.
پنج کارآزمایی شامل 352 زن وارد شدند. کارآزمایی‌ها در مجموع کیفیت متوسطی داشتند. تنها کارآزمایی کنترل‌شده با دارونما (placebo)، هیچ مزیتی را از درمان با کلسیم نشان نداد. کارآزمایی‌هایی که کلرید سدیم را با دارونما (نسبت شانس (odds ratio): 0.54؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.23 تا 1.29) و کلسیم را با کلرید سدیم (نسبت شانس: 1.23؛ 95% CI؛ 0.47 تا 3.27) مقایسه کردند، هیچ شواهدی را مبنی بر فایده مداخله نشان ندادند. کارآزمایی‌های کنترل‌شده با دارونما که مولتی‌ویتامین را با مکمل‌های مواد معدنی (نسبت شانس: 0.23؛ 95% CI؛ 0.05 تا 1.01) و منیزیم (نسبت شانس: 0.18؛ 95% CI؛ 0.05 تا 0.60) مقایسه کردند، پیشنهاداتی را از فایده مداخله ارائه دادند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.