هشت RCT را با دوره مداخلاتی بین 16 و 48 هفته، شامل 2180 بزرگسال وارد کردیم. همه آنها یکی از سه نوع آنتی‌بیوتیک زیر را طی دو تا شش دوره 28 روزه از درمان on/off ارزیابی کردند: آمینوگلیکوزیدها (aminoglycosides)، بتا-لاکتام‌ها (ß-lactams)، یا فلوروکینولون‌ها (fluoroquinolones). دو مطالعه هم‌چنین شامل 12 دوره 14 روزه از درمان on/off با فلوروکینولون‌ها بودند. میانگین سنی شرکت‌کنندگان 63.6 سال، و 65% زن و تقریبا 85% سفیدپوست بودند. FEV₁ در خط پایه از 55.5% تا 62.6% پیش‌بینی شده، متغیر بود. هیچ کدام از این مطالعات، کودکان را وارد نکردند. به‌طور کلی، خطر پائین سوگیری (bias) در مطالعات وارد شده دیده شد.

آنتی‌بیوتیک در برابر دارونما: دوره 14 روزه از درمان on/off. سیپروفلوکساسین (ciprofloxacin) در مقایسه با دارونما فراوانی تشدید حملات بیماری را کاهش داد (RR: 0.75؛ 95% CI؛ 0.61 تا 0.93؛ I² = 65%؛ 2 مطالعه، 469 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت متوسط)، تعداد مورد نیاز برای درمان جهت حصول یک پیامد مفید بیشتر: هشت مورد (95% CI؛ 6 تا 28) گزارش شد. این مداخله خطر مقاومت آنتی‌بیوتیکی را بیش از دو برابر افزایش داد (OR: 2.14؛ 95% CI؛ 1.36 تا 3.35؛ I² = 0%؛ 2 مطالعه، 624 شرکت‌کننده، شواهد با قطعیت بالا). عوارض جانبی جدی، عملکرد ریه (FEV₁)، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، و عوارض جانبی بین گروه‌ها تفاوتی را نشان ندادند.

آنتی‌بیوتیک در برابر دارونما: دوره 28 روزه از درمان on/off. مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها فراوانی کلی تشدید حملات بیماری را کاهش ندادند (RR: 0.92؛ 95% CI؛ 0.82 تا 1.02؛ I² = 0%؛ 8 مطالعه، 1695 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بالا) اما تشدیدهای شدید کمتری مشاهده شد (OR: 0.59؛ 95% CI؛ 0.37 تا 0.93؛ I² = 54%؛ 3 مطالعه، 624 شرکت‌کننده)، اگرچه به دلیل نرخ پائین حوادث رخ داده، این یافته باید با احتیاط تفسیر شود. بر اساس آنالیز تجمعی، خطر مقاومت آنتی‌بیوتیکی بیش از دو برابر بیشتر بوده (OR: 2.20؛ 95% CI؛ 1.42 تا 3.42؛ I² = 0%؛ 3 مطالعه، 685 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت بالا) و با داده‌های تجمیع نشده از چهار مطالعه بیشتر، هم‌سو و سازگار بود. عوارض جانبی جدی، زمان سپری شده تا بروز اولین تشدید، طول دوره تشدید حملات بیماری، بستری شدن در بیمارستان مرتبط با بیماری‌های تنفسی، عملکرد ریه، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و عوارض جانبی بین گروه‌های مورد مطالعه تفاوتی نداشتند.

مصرف آنتی‌بیوتیک در برابر مراقبت معمول. هیچ مطالعه‌ای را پیدا نکردیم که رژیم‌های متناوب آنتی‌بیوتیک را با مراقبت‌های معمول مقایسه کرده باشد.

دوره 14 روزه در برابر دوره 28 روزه از درمان on/off. فراوانی تشدید حملات بیماری بین دو رژیم درمانی تفاوتی را نشان نداد (RR: 1.02؛ 95% CI؛ 0.84 تا 1.24؛ I² = 71%؛ 2 مطالعه، 625 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت متوسط) با این حال، ناهمگونی در نتایج حاصل از دو کارآزمایی در این مقایسه نشان می‌دهد که شباهت‌های تجمعی ظاهری ممکن است قابل اعتماد نباشند. هیچ شواهدی حاکی از تفاوت در مقاومت آنتی‌بیوتیکی بین گروه‌ها وجود نداشت (OR: 1.00؛ 95% CI؛ 0.68 تا 1.48؛ I² = 60%؛ 2 مطالعه؛ 624 شرکت‌کننده؛ شواهد با قطعیت متوسط). عوارض جانبی جدی، عوارض جانبی، عملکرد ریه و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت بین دو رژیم آنتی‌بیوتیکی تفاوتی نداشت.