سوال مطالعه مروری آیا استفاده از پت اسکن اف-¹⁸با فلوربتاپیر (¹⁸F PET scan with florbetapir) پیشرفت دمانس بیماری آلزایمر (Alzheimer's disease dementia; ADD) و سایر دمانس‌ها را در افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف (mild cognitive impairment; MCI) پیش‌بینی می‌کند؟

پیشینه

با توجه به پیری جهانی، انتظار می‌رود تعداد افراد مبتلا به دمانس در چند دهه آینده به‌طور چشم‌گیری افزایش یابد. تشخیص دمانس در مرحله اولیه مطلوب است؛ اما توافق گسترده‌ای در مورد بهترین رویکرد برای این امر وجود ندارد. طیف وسیعی از تست‌های قلم و کاغذ ساده که توسط متخصصان مراقبت سلامت استفاده می‌شوند، می‌توانند افراد دارای حافظه ضعیف یا اختلال شناختی را ارزیابی کنند. یا استفاده یا عدم استفاده از پت اسکن‌های ویژه که آمیلوئید - یکی از نشانه‌های بیماری آلزایمر - را تشخیص می‌دهند، توانایی ما را برای پیش‌بینی پیشرفت از MCI به ADD یا سایر انواع دمانس که هنوز نامشخص است بهبود می‌بخشد. از آن‌جایی که این تست‌ها گران هستند، مهم است که مزایای بیشتری داشته باشند.

هدف

هدف ما ارزیابی دقت پت اسکن اف-¹⁸ با فلوربتاپیر در شناسایی آن دسته از افراد مبتلا به MCI است که از لحاظ بالینی تا ADD، و سایر انواع دمانس، یا هر نوع دمانس طی یک دوره زمانی پیشرفت می‌کنند.

ویژگی‌های مطالعه

شواهد تا می 2017 به‌روز است. سه مطالعه را یافتیم که 453 شرکت‌کننده مبتلا به MCI را وارد کردند. دو مطالعه پیشرفت از MCI به ADD و یک مطالعه پیشرفت از MCI به هر نوع دمانس را ارزیابی کردند.

با توجه به دو مطالعه‌ای که به ارزیابی پیشرفت از MCI به ADD پرداختند، یک مطالعه با 401 شرکت‌کننده با پیگیری 1.6 سال داشت و میانگین سنی 72 سال بود. مطالعه دیگر 47 شرکت‌کننده با پیگیری سه سال داشت، و میانگین سنی 72 سال بود.

مطالعه دیگری که انواع دیگر دمانس را بررسی کرد، 5 شرکت‌کننده بالای 90 سال را وارد کرد.

دو مطالعه از این مطالعات، توسط تولید کننده تست، از نظر مالی حمایت شد.

کیفیت شواهد

محدودیت اصلی این مرور این بود که یافته‌های ما فقط بر مبنای سه مطالعه بود، و جزئیات کافی در مورد چگونگی انتخاب افراد وجود نداشت، اطلاعات به دست آمده از اسکن جدا از تشخیص نهایی ارزیابی شد. به دلیل تضاد بالقوه مناسب شناسایی شده، این مطالعات در معرض خطر سوگیری (bias) بالا در نظر گرفته شدند.

یافته‌های کلیدی

در این مرور، بر اساس سه مطالعه، نتایج زیر را یافتیم.

در پیگیری 1.6 ساله، با استفاده از ارزیابی بصری، اسکن، 89% از شرکت‌کنندگانی را که به ADD پیشرفت داشتند، به درستی طبقه‌بندی کرد و فقط 58% از شرکت‌کنندگانی را که تا ADD پیشرفت نداشتند به درستی طبقه‌بندی کرد. این بدان معنی است که در گروهی از 100 فرد مبتلا به MCI، از 15% از افرادی که به سمت ADD خواهند رفت، ما انتظار داریم 13 نفر از 15 شرکت‌کننده نتیجه مثبت داشته باشند و 2 شرکت‌کننده دیگر منفی کاذب خواهند بود. هم‌چنین 49 فردی که به ADD مبتلا نشدند، نتیجه منفی خواهند داشت، اما 36 فرد که به ADD مبتلا نشدند، نتیجه مثبت خواهند داشت (مثبت کاذب).

در این مطالعه که افراد را به مدت سه سال پیگیری و از ارزیابی بصری استفاده کرد، اسکن، 67% از افرادی را که تا ADD پیشرفت کردند و 71% از افرادی را که تا ADD پیشرفت نکردند، به درستی طبقه‌بندی کرد. این بدان معنی است که در گروهی از 100 شرکت‌کننده مبتلا به MCI؛ ADD در 19 شرکت‌کننده توسعه خواهد یافت، ما انتظار داریم 13 شرکت‌کننده نتیجه مثبت اسکن و 6 شرکت‌کننده نتیجه منفی کاذب خواهند داشت. علاوه بر این، 58 نفر از 81 شرکت‌کننده که به ADD پیشرفت نکردند، نتیجه منفی خواهند داشت، اما 23 شرکت‌کننده که به سمت ADD نخواهند رفت، نتیجه مثبت (مثبت کاذب) خواهند داشت. تعداد کم شرکت‌کنندگانی که در سه سال ارزیابی شدند، اطمینان ما را به دقت این تخمین‌ها کاهش دادند.

با توجه به پیشرفت به سمت هرگونه دمانس، تعداد بسیار کم شرکت‌کنندگان به این معنی است که قادر به ارائه تخمین‌های معنی‌داری از دقت کارآزمایی‌ها نیستیم.

ما نتیجه گرفتیم که اسکن اف-¹⁸ با فلوربتاپیر نمی‌تواند برای استفاده روتین در عمل بالینی برای پیش‌بینی پیشرفت از MCI تا ADD یا هر نوع دمانس دیگر بر اساس داده‌های موجود فعلی توصیه شود. مطالعات بیشتری برای تعیین سودمندی آن مورد نیاز است.