عنوان
نقش هنر درمانی برای افراد مبتلا به دمانس
پیشینه
دمانس وضعیت شایعی است که بر حافظه افراد تاثیر می‌گذارد. هم‌چنین می‌تواند تفکر، احساسات و رفتار افراد را متاثر سازد. دمانس تاثیر عمده‌ای بر سلامت و جامعه در سراسر جهان دارد. چندین نوع درمان غیر از دارو ممکن است به افراد مبتلا به دمانس کمک کند.
هنر درمانی نوعی درمان روان‌شناسی است، که به معنی درمان مشکلات ذهنی و رفتاری است. هنر می‌تواند به عنوان راهی برای بیان و ارتباط افکار و احساسات مورد استفاده قرار گیرد. هدف هنر درمانگران این است که با بیماران به نحوی کار کنند که به آنها کمک کنند تا در سطح فردی تغییر و رشد کنند. این کار با استفاده از ابزار هنری در یک محیط امن که اجازه انجام این فرایند را می‌دهد، انجام می‌شود.
ویژگی‌های مطالعه
ما کارآزمایی‌های پژوهشی مربوط به افراد مبتلا به دمانس را که در حال انجام هنر درمانی هستند، در مقایسه با مراقبت معمول و فعالیت‌های دیگر مورد بررسی قرار دادیم. تاثیرات هنر درمانی را بر حافظه و تفکر، احساسات، بهزیستی (well-being)، رفتار اجتماعی و کیفیت زندگی بررسی کردیم. تاثیرات منفی و هزینه‌های هنر درمانی را نیز بررسی کردیم. دو مطالعه پژوهشی را یافتیم که در مجموع 88 فرد مسن در آن شرکت کردند. نتایج مربوط به 60 نفر در دسترس بود. یک مطالعه گروه‌هایی را که هنر درمانی یا فعالیت‌های محاسباتی ساده را به مدت بیش از 12 هفته انجام دادند، مقایسه کرد. مطالعه دیگر گروه‌هایی که هنر درمانی یا فعالیت‌های تفریحی را به مدت بیش از 40 هفته انجام دادند، مقایسه کرد. شواهد تا اکتبر 2017 به‌روز است.
نتایج کلیدی
این دو مطالعه هیچ تغییرات روشنی را در حافظه یا اغلب پیامدهای دیگر که در هنگام مقایسه هنر درمانی با فعالیت‌های دیگر مورد بررسی قرار گرفتند، نیافتند.
کیفیت شواهد
مطالعات توسط عوامل زیادی محدود شدند که کیفیت یافته‌ها را کاهش دادند – بر اساس روش‌های خوب شناخته شده برای ارزیابی این موضوع، کیفیت یافته‌ها «بسیار پائین» در نظر گرفته شد. هر مطالعه از انواع مختلف هنر درمانی استفاده کرد. این موضوع بررسی تمام نتایج را با یکدیگر دشوار ساخت. یک مطالعه نرخ بالایی را از افرادی داشت که کارآزمایی پژوهشی را کامل نکردند. این مطالعات تعداد کمی از افراد را وارد کردند، که این موضوع اطمینان به صحت یافته‌ها را دشوار می‌سازد. این موضوع دانستن اینکه تاثیرات در افراد زیادی یکسان خواهد بود یا خیر، با مشکل مواجه کرد. انجام هنر درمانی برای تست تاثیرات آن دشوار است.
پژوهش بیش‌تر در مورد این موضوع ضروری است. اطلاعات کافی از کارآزمایی‌های پژوهشی در مورد تاثیرات هنر درمانی برای افراد مبتلا به دمانس وجود ندارد. این مرور راه‌هایی را برای انجام این کار پیشنهاد می‌کند.
شواهد کافی در مورد اثربخشی هنر درمانی در افراد مبتلا به دمانس وجود ندارد. مطالعات بیش‌تر با توان آزمون کافی و با کیفیت بالا که از معیارهای پیامد مرتبط استفاده کنند مورد نیاز هستند.
هنر درمانی توسط انجمن هنر درمانگران بریتانیا (British Association of Art Therapists ) اینگونه تعریف شده است: «شکلی از روان‌درمانی است که از رسانه‌های هنری به عنوان شیوه اولیه ارتباطات استفاده می‌کند. مراجعینی که به یک هنر درمانگر مراجعه می‌کنند نیازی به داشتن تجربه یا مهارت در هنر ندارند. هنر درمانگر در درجه اول به ایجاد یک ارزیابی زیبایی‌شناختی یا تشخیصی از تصویر مشتری نمی‌پردازد. هدف کلی درمانگران این است که مراجعه کننده بتواند با استفاده از ابزار هنری در یک محیط امن و تسهیل کننده در سطح شخصی تغییر و رشد کند». از لحاظ تاریخی، طرح‌ها و نقاشی‌ها به عنوان بخش مفیدی از فرایندهای درمانی درون تخصص‌های روان‌پزشکی و روان‌شناسی شناخته شده‌اند و این موضوع درون رشته‌های مبتنی بر علوم پزشکی و عصب‌شناسی تایید شده است.
درمان‌های مبتنی بر هنرها معمولا به عنوان مداخلات مدیریت کننده نشانه‌های ظاهری دمانس در نظر گرفته می‌شوند، زیرا ممکن است به آهسته کردن زوال شناختی کمک کنند، نشانه‌های مرتبط با رفتارهای چالش‌برانگیز را از نظر روانی‌اجتماعی مورد توجه قرار دهند و کیفیت زندگی را بهبود بخشند.
مرور تاثیرات هنر درمانی به عنوان درمان کمکی برای دمانس برای مقایسه مراقبت استاندارد و سایر مداخلات غیر-فارماکولوژیک.
ما کارآزمایی‌هایی را از ALOIS - پایگاه ثبت تخصصی گروه دمانس و بهبود شناختی در کاکرین - در تاریخ 12 می 2014، 20 مارچ 2015، 15 ژانویه 2016، 4 نوامبر 2016 و 4 اکتبر 2017 شناسایی کردیم. هم‌چنین منابع علمی خاکستری را به صورت دستی جست‌وجو کردیم و با متخصصین در این زمینه و نویسندگان مرورها یا مطالعات مرتبط در مورد سایر منابع اطلاعات مرتبط تماس گرفتیم.
تمام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای که به بررسی هنر درمانی به عنوان مداخله‌ای برای دمانس پرداختند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌ها را استخراج کردند. ما مقیاس‌های اندازه‌گیری شناخت، احساس و بهزیستی (well-being) عاطفی، عملکرد اجتماعی، رفتار و کیفیت زندگی را مورد بررسی قرار دادیم.
دو مطالعه را یافتیم که معیارهای ورود را داشتند، و داده‌های مربوط به مجموع 60 شرکت‌کننده (از 88 شرکت‌کننده تصادفی‌سازی شده)، در گروه‌های آزمایش (29 = n) و گروه‌های کنترل فعال (31 = n) را ترکیب کردند. یک مطالعه، هنر درمانی گروهی را با فعالیت‌های محاسباتی ساده در بیش از 12 هفته مقایسه کرد. مطالعه بعدی هنر درمانی گروهی را با فعالیت‌های تفریحی در بیش از 40 هفته مقایسه کرد. به دلیل ناهمگونی از لحاظ تفاوت در مداخلات، درمان‌های کنترل کننده و انتخاب معیارهای پیامد، ترکیب داده‌ها برای تجزیهوتحلیل مطالعات وارد شده امکان‌پذیر نبود.
در هر دو مطالعه، تغییرات واضحی در معیارهای پیامد مهم بین گروه مداخله و گروه کنترل گزارش نشد. با توجه به رتبه‌بندی سیستم درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE)، کیفیت شواهد مربوط به این معیارهای پیامد را «بسیار پائین» قضاوت کردیم.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.