سوال مطالعه مروری
هدف این پژوهش بررسی عوارض جانبی و تاثیرات مثبت درمان‌ها بر مدت نشانه‌ها در افراد مبتلا به اولین اپیزود هرپس تناسلی (genital herpes) بود.
پیشینه
هرپس تناسلی به وسیله ویروس هرپس سیمپلکس (herpes simplex virus; HSV) ایجاد می‌شود که در وهله اول از طریق جنسی منتقل می‌شود (تماس پوست به پوست). اولین اپیزود هرپس تناسلی، در واقع بار اولی است که شخص نشانه‌های هرپس تناسلی را تجربه می‌کند. ویژگی اصلی این بیماری، ضایعات پوستی دردناک است. درمان مبتنی بر سرکوب ویروس برای کاهش مدت و شدت نشانه‌ها است.
ویژگی‌های مطالعه
ما 26 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) را با 2084 شرکت‌کننده وارد مرور کردیم که در آنها درمان برای اولین اپیزود هرپس تناسلی در برابر دارونما (placebo) یا درمان‌های دیگر مقایسه شده بود. این کارآزمایی‌ها، تمام افرادی را که اولین اپیزود هرپس تناسلی را داشتند، وارد کردند و در کشورهای مختلفی در سراسر جهان انجام شده بودند. سه مورد از کارآزمایی‌ها فقط شامل زنان بود، در تمام کارآزمایی‌ها، شرکت‌کنندگان نشانه‌ها را به مدت هشت روز یا کمتر داشتند. بودجه مالی در پانزده مورد از 26 کارآزمایی، توسط شرکت‌های داروسازی تامین شده بود.
نتایج کلیدی
شواهد تا اپریل 2016 به‌روز است. شواهد نشان می‌دهد آسیکلوویر (acyclovir) داخل وریدی و خوراکی ممکن است در کاهش تعداد روزهایی که فرد مبتلا به اولین اپیزود هرپس تناسلی نشانه‌دار است، موثر باشد. والاسیکلوویر (valaciclovir) در مدت نشانه‌ها مشابه با آسیکلوویر است. ما شواهد کافی برای حمایت از درمان‌های موضعی نیافتیم. هم‌چنین شواهدی درباره درمان‌های کاهش دهنده زمان بین اپیزودها در افراد مبتلا به هرپس تناسلی وجود ندارد. اکثر شواهد ارائه شده در اینجا کیفیت پائینی دارند. مطالعات وارد شده عمدتا در دهه 1980 انجام شده بود، در این زمان مطالعات مختصری که گزارش شده بودند، این اجازه را به ما نمی‌دهند تا به طور مناسب کیفیت مطالعات وارد شده را قضاوت کنیم.
کیفیت شواهد
شواهد ارائه شده توسط این مرور، کیفیت پائینی داشتند. با اینکه 26 مطالعه وارد شده بود، حداکثر از سه مطالعه وارد شده برای متاآنالیز در این مرور استفاده شد. دلیل آن، عمدتا تعداد کم مطالعاتی بود که انواع مختلف ضد-ویروس‌ها را بررسی کرده بودند. هم‌چنین معلوم نبود چگونه مطالعات وارد شده، انجام شده بودند، از سوی دیگر روش استفاده شده در هر مطالعه با جزئیات کافی گزارش نشده بود، بنابراین ارزیابی کیفیت هر مطالعه ممکن نبود، ناسازگاری مطالعات کیفیت کلی این مرور را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
شواهد با کیفیت پائین از این مرور نشان می‌دهند که آسیکلوویر خوراکی، مدت نشانه‌ها را در هرپس تناسلی کاهش می‌دهند. با این حال، شواهد با کیفیت پائینی وجود دارد که کاهش مدت نشانه‌ها را در بیماران مبتلا به اولین اپیزود هرپس تناسلی با ضد-ویروس‌های موضعی نشان نمی‌دهد. به دلیل وجود داده‌های دارای چولگی (skewed) این مرور با محدودیت‌هایی روبه‌رو بود و این باعث شد که کارآزمایی‌های اندکی متاآنالیز شوند.
هرپس تناسلی (genital herpes) علاج‌ناپذیر است و به وسیله ویروس هرپس سیمپلکس (herpes simplex virus; HSV) ایجاد می‌شود. اولین اپیزود هرپس تناسلی، اولین ظهور بالینی هرپس است که هر فردی تجربه می‌کند (معمولا در دو هفته اول بعد از انتقال ویروس رخ می‌دهد). درمان رایج، سرکوب (suppression) ویروس برای کاهش مدت و شدت اپیزود است.
تعیین اثربخشی و ایمنی درمان‌های متفاوت موجود برای اولین اپیزود هرپس تناسلی بر مدت نشانه‌ها و زمان تا عود بیماری.
پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ (از آغاز تا اپریل 2016)؛ MEDLINE (از آغاز تا اپریل 2016)، پایگاه ثبت تخصصی گروه مرور عفونت‌های منتقله از راه جنسی در کاکرین (از آغاز تا اپریل 2016)؛ EMBASE (از آغاز تا اپریل 2016)؛ PsycINFO (از آغاز تا اپریل 2016)؛ CINAHL (از آغاز تا اپریل 2016)؛ LILACS (از آغاز تا اپریل 2016)؛ AMED (از آغاز تا اپریل 2016) و پایگاه ثبت تخصصی پزشکی جایگزین (از آغاز تا اپریل 2016) را جست‌وجو کردیم. تعدادی از مجلات مرتبط را به صورت دستی جست‌وجو کردیم، فهرست منابع همه مطالعات وارد شده، بانک اطلاعاتی کارآزمایی‌های در حال انجام و دیگر بانک‌های اطلاعاتی اینترنتی را نیز جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) را با شرکت‌کنندگانی وارد کردیم که اپیزود اول هرپس تناسلی را داشتند. کارآزمایی‌هایی را که مربوط به واکسیناسیون بود و کارآزمایی‌هایی را که در آنها هدف اولیه، ارزیابی عارضه عفونت HSV بود، کنار گذاشتیم.
تمام مطالعاتی که به انگلیسی نوشته شده بودند حداقل توسط دو نویسنده مرور به طور جداگانه برای ورود، خطر سوگیری (bias) برای هر کارآزمایی و استخراج داده ارزیابی شد. مطالعاتی که نیاز به ترجمه داشتند، برای ورود، کیفیت کارآزمایی و استخراج داده توسط مترجمان خارجی ارزیابی شدند.
ما 26 کارآزمایی با 2084 شرکت‌کننده تجزیه‌وتحلیل شده را وارد مرور کردیم. اکثر مطالعات در انگلستان و آمریکا انجام شده بود، این مطالعات شامل مردان و زنانی بود که اولین اپیزود هرپس تناسلی را داشتند، به جز سه مطالعه که فقط شامل زنان بود. اکثر این مطالعات خطر نامشخص سوگیری داشتند؛ دلیل آن، فقدان اطلاعات لازم ارائه شده در نشریات و قدمت کارآزمایی‌ها (the age of the trials) بود. دو مطالعه با بررسی آسیکلوویر (acyclovir) خوراکی در مقایسه با دارونما (placebo)، کاهش مدت نشانه‌ها را در افراد مبتلا به اولین اپیزود هرپس تناسلی نشان دادند، کیفیت شواهد در این مرور که از این دو مطالعه به دست آمد در سطح پائین بود (تفاوت میانگین (MD): 3.22-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 5.91- تا 0.54-؛ I2 = 52%) در دو مطالعه (112 شرکت‌کننده)، آسیکلوویر داخل وریدی، با کاهش میانه تعداد روزهایی همراه بود که در آن روزها بیمار مبتلا به اولین اپیزود هرپس تناسلی از نشانه‌ها رنج می‌برد. در دو مطالعه مشخص شد که والاسیکلوویر (valaciclovir) خوراکی (تبدیل شده به آسیکلوویر) در مقایسه با آسیکلوویر در کاهش مدت نشانه‌ها مشابه هستند.
در حال حاضر هیچ شواهدی مبنی بر کاهش نشانه‌ها با آسیکلوویر موضعی وجود ندارد (MD: -0.61 روز؛ 95% CI؛ 2.16- تا 0.95؛ 3 RCT؛ 195 شرکت‌کننده، آماره I2 = 56%). هم‌چنین در حال حاضر شواهدی مبنی بر کاهش نشانه‌ها در افراد مبتلا به اولین اپیزود هرپس تناسلی با درمان‌های موضعی کرم سیکلوکسولون (cicloxolone)، کرم سدیم کاربنوکسولون (carbenoxolone sodium cream)، آدنوزین آرابینوزاید (adenosine arabinoside)، یدوکسوریدین در دی‌متیل سولفوکساید (idoxuridine in dimethyl sulfoxide) در مقایسه با دارونما وجود ندارد.
در دو مطالعه کاهشی در میانه تعداد روزهای سپری شده تا عود به دنبال درمان با آسیکلوویر خوراکی در برابر دارونما گزارش نشد. حوادث جانبی عموما در همه مطالعات وارد شده به طور ضعیف گزارش شده بود، بنابراین ما قادر نبودیم به طور کمّی این پیامد را تجزیه‌وتحلیل کنیم. کسانی که آسیکلوویر گرفتند، حوادث جانبی جدی نداشتند؛ شایع‌ترین حوادث جانبی برای آسیکلوویر خوراکی، کوریزا (coryza)، گیجی (dizziness)، خستگی، اسهال و رنال کولیک بود. حوادث جانبی برای آسیکلوویر داخل وریدی شامل فلبیت (phlebitis)، تهوع و تست‌های غیر-نرمال کبدی بود و برای آسیکلوویر موضعی شامل درد با کاربرد موضعی بود. کسانی که درمان اینترفرون (interferon) گرفته بودند، در مقایسه با افرادی که دارونما دریافت کردند، حوادث جانبی بیشتری داشتند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.