کمپین‌های رسانه‌ای با هدف پیشگیری از مصرف مواد مخدر، یک مداخله گسترده است. ما 23 مطالعه را با طراحی‌های مختلف که شامل 188,934 فرد جوان بودند و در ایالات متحده، کانادا و استرالیا انجام شدند، بررسی کردیم. این مطالعات مداخلات مختلفی را مورد آزمایش قرار دادند و از چندین پرسشنامه برای مصاحبه با جوانان در مورد تاثیرات شرکت در مطالعاتی که برای آنها ارائه شدند، استفاده کردند. در نتیجه، رسیدن به نتیجه‌گیری بسیار دشوار بود و بر همین اساس، انجام مطالعات بیشتر الزامی است.
به‌طور کلی، شواهد موجود اجازه نمی‌دهد تا در مورد تاثیر کمپین‌های رسانه‌ای بر مصرف مواد مخدر غیرقانونی میان جوانان نتیجه‌گیری شود. ما نتیجه می‌گیریم که انجام مطالعات بیشتری مورد نیاز است.
کمپین‌های رسانه‌های جمعی ویژه مواد مخدر که جوانان را مورد خطاب قرار می‌دهند، به‌طور گسترده‌ای برای پیشگیری از مصرف مواد مخدر غیرقانونی استفاده می‌شوند. هدف آنها کاهش استفاده و افزایش آگاهی از این مشکل است.
ارزیابی اثربخشی کمپین‌های رسانه‌های جمعی در پیشگیری یا کاهش استفاده یا قصد استفاده از مواد مخدر بین جوانان.
ما پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL، کتابخانه کاکرین 2013، شماره 1)، شامل پایگاه ثبت تخصصی گروه مواد مخدر و الکل در کاکرین، MEDLINE از طریق PubMed (از 1966 تا 29 ژانویه 2013)؛ EMBASE (از 1974 تا 30 ژانویه 2013) و ProQuest Dissertations & Theses A&I (از 1861 تا 3 فوریه 2013) را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های خوشهای (cluster)-تصادفی‌سازی و کنترل‌شده، مطالعات کوهورت آینده‌نگر و گذشته‌نگر، سری زمانی (time series) منقطع‌شده و مطالعات کنترل‌شده قبل و بعد (controlled before and after studies; CBAs) از ارزیابی اثربخشی کمپین‌های رسانه‌های جمعی در تاثیرگذاری بر مصرف مواد مخدر، قصد مصرف یا نگرش جوانان زیر 26 سال نسبت به مواد غیرقانونی.
از فرایندهای استاندارد روش‌شناسی (methodology) مورد انتظار سازمان همکاری کاکرین (Cochrane Collaboration) استفاده کردیم.
ما 23 مطالعه را شامل 188,934 جوان وارد کردیم، که در ایالات متحده آمریکا، کانادا و استرالیا بین سال‌های 1991 و 2012 انجام شدند. دوازده مطالعه، کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده، دو مطالعه، کوهورت آینده‌نگر (PCS)، یک مطالعه هم یک RCT و هم یک PCS، شش مطالعه سری‌های زمانی منقطع‌شده و دو مطالعه، قبل و بعد کنترل‌شده (CBA) بودند. RCTها به‌طور کلی خطر پائین سوگیری (bias) داشتند، همراه با ITS (به غیر از اهمیت «تست رسمی روند (formal test of trend)»)، و PCS در مجموع کیفیت خوبی داشتند، جدا از توصیف از دست رفتن بیماران در دوره پیگیری براساس مواجهه.
مصرف مواد مخدر غیرقانونی براساس گزارش خود افراد یا آزمایش نشانگر زیستی، با مجموعه‌ای از مقیاس‌های منتشرشده و منتشرنشده اندازه گیری شد که مقایسه را دشوار ساخت. نتایج تلفیقی از پنج RCT؛ (N = 5470) هیچ تاثیری را از مداخله کمپین رسانه‌ای نشان نمی‌دهد (تفاوت میانگین استانداردشده (SMD): 0.02-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.15- تا 0.12).
ما همچنین پنج مطالعه ITS؛ (N = 26405) را که به‌طور خاص بر استفاده از متامفتامین (methamphetamine) متمرکز بودند، گردهم آوردیم. از چهار برآورد تجمعی (دو نقطه پایانی (endpoint) که در دو گروه سنی اندازه‌گیری شد)، شواهدی مبنی بر فقط کاهش شیوع مصرف متامفتامین در سال گذشته بین گروه سنی 12 تا 17 سال وجود داشت.
پنج مطالعه دیگر (یک RCT با PCS، دو PCS، دو ITS، یک CBA؛ N = 151,508)، که نتوانستند در متاآنالیزها گنجانده شوند، یک پیامد مصرف دارو را با نتایج متفاوت از جمله یک تاثیر ایاتروژنیک واضح در یک مورد و کاهش استفاده در مورد دیگر، گزارش کردند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.