هورمون رشد توسط غده هیپوفیز تولید می‌شود. برای چندین دهه، آن را فقط با استخراج از غده هیپوفیز توانستیم به دست آوریم، اما اخیرا از طریق مهندسی ژنتیک، تولید شده و به عنوان هورمون رشد انسانی نوترکیب (recombinant human growth hormone; rhGH) برای درمان در دسترس قرار گرفته است. هدف از این مرور ، تعیین تاثیرات rhGH هنگام استفاده از آن برای درمان سوختگی‌ها و مکان‌های اهداکننده پیوند پوست و تعیین بی‌خطری (safety) آن در مقایسه با دیگر درمان‌ها بود.

سوختگی که بیش از 40% از سطح کل بدن را بپوشاند، کل بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در افرادی که دچار چنین سوختگی‌های بزرگی هستند، متابولیسم افزایش می‌یابد که با ضربان قلب بالاتر نشان داده می‌شود. این حالت افزایش متابولیسم، هیپرمتابولیسم (hypermetabolism) نامیده می‌شود. هیپرمتابولیسم سطوح بالایی را از انرژی مصرف می‌کند، بخشی از این انرژی از طریق تجزیه عضلات خود بیمار به دست می‌آید که منجر به تحلیل رفتن آنها می‌شود. این تجزیه بافت‌ها به مولکول‌های کوچکتر برای آزادسازی انرژی، کاتابولیسم (catabolism) نامیده می‌شود. با این حال، چنین کاتابولیسمی انرژی کافی را برای حالت هیپرمتابولیک فراهم نمی‌کند. این کمبود انرژی و مولکول‌های ساختمانی منجر به سوختگی طولانی‌مدت و بهبود مکان اهداکننده می‌شود. در کودکان نیز این کمبود به کندی رشد می‌انجامد. این وضعیت کاتابولیک را می‌توان با عوامل آنابولیک که تجزیه پروتئین را معکوس می‌کنند، درمان کرد. یکی از عوامل آنابولیک توصیه‌شده برای چنین رویکرد درمانی، هورمون رشد نوترکیب است.

ما 13 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) واجد شرایط را پیدا کردیم که شامل 701 نفر برای ورود در این مرور بودند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد درمان با هورمون رشد نوترکیب در افرادی که سوختگی بیش از 40% از کل سطح بدن آنها را پوشش می‌دهد، به بهبودی سریع‌تر زخم‌ها و مکان‌های اهداکننده کمک کرده و طول مدت بستری در بیمارستان را، بدون افزایش در مرگ‌ومیر یا افزایش اسکار، کاهش می‌دهد. ارزیابی کیفیت این مطالعات به دلیل گزارش‌دهی ضعیف دشوار بود، بنابراین نمی‌توانیم به نتایج آنها کاملا مطمئن باشیم.