سرماخوردگی توسط طیف وسیعی از ویروس‌ها و باکتری‌ها ایجاد می‌شود. این شایع‌ترین بیماری است که انسان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، و باعث آبریزش و گرفتگی بینی، گلودرد و عطسه می‌شود. هیچ درمان ثابت‌شده‌ای برای سرماخوردگی وجود ندارد و فقط تسکین نشانه‌ها امکان‌پذیر است. هدف از این مرور، بررسی استفاده از اسپری بینی حاوی ایپراتروپیوم بروماید (ipratropium bromide; IB) بود، که ممکن است نشانه‌های سرماخوردگی را بهبود بخشد. این مرور نشان داده که IB ممکن است آبریزش بینی را بهبود بخشد اما تاثیری بر گرفتگی بینی ندارد.
هفت کارآزمایی را شناسایی کردیم که شامل 2144 شرکت‌کننده بودند. عوارض جانبی IB بیشتر بود، مانند خشکی بینی، مخاط با رگه‌های خون و خونریزی از بینی. محدودیت‌های این مرور شامل دو مطالعه با شرکت‌کنندگان ازدست‌رفته و چهار مطالعه با وضعیت نامشخص کورسازی (blinding) شرکت‌کنندگان، پرسنل یا بررسی‌کنندگان پیامد بودند. این محدودیت‌ها منجر به این شد که اکثر مطالعات خطر سوگیری (bias) نامشخصی داشته باشند، که نگرانی را از برآورد زیاد تاثیر کلی IB افزایش می‌دهد. ما از این مرور به این نتیجه رسیدیم که IB ممکن است در بهبودی آبریزش بینی، با برخی از عوارض جانبی که به خوبی قابل تحمل هستند، موثر باشد. برای تعیین اثربخشی IB در تسکین نشانه‌های سرماخوردگی، نیاز به انجام مطالعات بیشتری با کیفیت بالا وجود دارد.
برای افراد مبتلا به سرماخوردگی، شواهد موجود، که دارای محدودیت‌هایی است، نشان می‌دهد که IB احتمالا در بهبود رینوره موثر است. IB هیچ تاثیری بر احتقان بینی نداشت و استفاده از آن در مقایسه با دارونما یا عدم درمان با عوارض جانبی بیشتری همراه بود، اگرچه به نظر می‌رسید که این موارد به خوبی تحمل شده و خود-محدودشونده بودند. برای تعیین اثربخشی IB در تسکین نشانه‌های سرماخوردگی، نیاز به انجام کارآزمایی‌های بزرگتر بیشتری با کیفیت بالا وجود دارد.
سرماخوردگی یکی از شایع‌ترین بیماری‌ها در انسان بوده و هم از نظر بهره‌وری و هم از نظر هزینه‌های درمانی، بار (burden) اقتصادی به همراه دارد. هیچ درمان ثابت‌شده‌ای برای سرماخوردگی وجود ندارد و تسکین علامتی، اصلی‌ترین درمان آن به شمار می‌آید. استفاده از ایپراتروپیوم بروماید (ipratropium bromide; IB) داخل بینی در چندین مطالعه مورد توجه قرار گرفته و ممکن است درمان موثری برای سرماخوردگی باشد.
تعیین تاثیر IB در مقابل دارونما (placebo) یا عدم درمان بر شدت رینوره و احتقان بینی در کودکان و بزرگسالان مبتلا به سرماخوردگی. بهبودی کلی ذهنی یکی دیگر از پیامد اولیه بود و عوارض جانبی (به‌عنوان مثال، خشکی غشاهای مخاطی، اپیستاکسی و تاثیرات آنتی‌کولینرژیک سیستمیک) به‌عنوان پیامد ثانویه گزارش شدند.
در این به‌روزرسانی، CENTRAL؛ 2013، شماره 3، MEDLINE (1950 تا هفته 4 مارچ 2013)، MEDLINE in-process and other non-indexed citations (8 اپریل 2013)، EMBASE (1974 تا اپریل 2013)، AMED (1985 تا اپریل 2013)، Biosis (1974 تا فوریه 2011) و LILACS (1985 تا اپریل 2013) را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای (randomised controlled trials; RCTs) که IB را با دارونما (placebo) یا عدم درمان در کودکان و بزرگسالان مبتلا به سرماخوردگی مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌ها را استخراج کرده و کیفیت کارآزمایی را ارزیابی کردند. ما از یک فرم استانداردشده برای استخراج داده‌های مرتبط استفاده کرده و برای اطلاعات بیشتر با نویسندگان کارآزمایی تماس گرفتیم.
هفت کارآزمایی با مجموع 2144 شرکت‌کننده وارد شدند. چهار مطالعه (1959 شرکت‌کننده) به تغییر ذهنی در شدت رینوره پرداختند. همه مطالعات در گزارش‌دهی از تغییرات آماری معنی‌دار به نفع IB، هم‌سو و سازگار بودند. احتقان بینی در چهار مطالعه گزارش شده و مشخص شد که هیچ تغییر قابل توجهی میان دو گروه وجود ندارد. دو مطالعه پاسخ مثبتی را در گروه IB برای ارزیابی بهبودی کلی یافتند. عوارض جانبی در گروه IB بیشتر رخ دادند (نسبت شانس (OR): 2.09؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.40 تا 3.11). عوارض جانبی، بیشتر شامل خشکی بینی، مخاط شکننده خونی و اپیستاکسی بودند. خطر کلی سوگیری (bias) در مطالعات واردشده در سطح متوسط بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.