بی‌اختیاری مدفوع، به عبور غیر-ارادی مواد دفعی از کانال مقعدی گفته شده و یک مشکل شایع و خجالت‌آور به حساب می‌آید. درمان‌های مختلفی، از جمله اقدامات مرتبط با رژیم غذایی، داروها، فیزیوتراپی تخصصی کف لگن، و جراحی برای این منظور وجود دارند. با این حال، همه بیماران قابل درمان نیستند. استفاده از پلاگ‌های آنال (anal plug) ممکن است به این بیماران کمک کنند. انواع مختلفی از پلاگ‌های آنال شناخته شده‌اند، که هدف همگی آنها، ممانعت از دفع ناخواسته مدفوع، به منظور کنترل بی‌اختیاری مدفوع است. هدف این مرور، ارزیابی عملکرد انواع مختلف پلاگ‌های آنال برای مهار بی‌اختیاری مدفوع بود.
چهار مطالعه با مجموع 136 شرکت‌کننده وارد شدند. دو مطالعه، استفاده از پلاگ را در برابر عدم استفاده از آن مقایسه کردند. در شش (38%) شرکت‌کننده که به استفاده از پلاگ‌ها، حداقل در کوتاه-مدت ادامه دادند، از دست رفتن غیر-ارادی مدفوع به‌طور تاثیرگذاری متوقف شد (شبه-اختیار در دفع مدفوع (pseudo-continence)). یک مطالعه، دو اندازه را از یک برند پلاگ مقایسه کرد؛ با توجه به زیاد بودن میزان ترک این مطالعه و ناقص بودن داده‌ها، هیچ نتیجه‌ای در مورد این مقایسه در دسترس قرار ندارد. در یک مطالعه، مقایسه دو برند مختلف پلاگ انجام شد. از دست رفتن پلاگ توسط 7 بیمار (30%) با یک پلاگ پلی‌اورتان (polyurethane; PU) و توسط 15 بیمار (65%) با پلاگ پلی‌وینیل-الکل (polyvinyl-alcohol; PVA) گزارش شد. رضایت کلی، که به صورت نظر بیماران مبنی بر این که پلاگ خوب تا خیلی خوب است تعریف شد، برای دریچه PU؛ (N=17) نسبت به دریچه PVA؛ (N=8) بیشتر گزارش شد.
در همه مطالعات وارد شده، میزان قابل‌توجهی از بیماران مطالعه را ترک کردند؛ در مجموع 48 شرکت‌کننده (35%) پیش از پایان مطالعه، به دلایل مختلف از مطالعه خارج شدند. بنابراین، داده‌های ارائه شده در معرض سوگیری (bias) بالقوه بوده و فقط نتیجه‌گیری‌های آزمایشی امکان‌پذیر است. داده‌های موجود نشان می‌دهند که تحمل پلاگ‌های آنال ممکن است دشوار باشد؛ با این حال، اگر تحمل شوند، می‌توانند در پیشگیری از بی‌اختیاری مدفوع مفید باشند. بنابراین، پلاگ‌ها می‌توانند در یک گروه منتخب از افراد به عنوان جایگزینی برای دیگر اشکال مدیریت بالینی بی‌اختیاری مدفوع یا به عنوان یک گزینه درمان کمکی مفید باشند. پلاگ‌ها در طرح‌ها و اندازه‌های مختلف وجود دارند؛ این مرور نشان داد که انتخاب نوع پلاگ می‌تواند بر عملکرد آن تاثیرگذار باشد.
داده‌های موجود محدود و ناقص بوده و همه پیامدهای از پیش مشخص شده، قابل ارزیابی نبودند. بنابراین، فقط نتیجه‌گیری‌های آزمایشی امکان‌پذیر است. داده‌های موجود نشان می‌دهند که تحمل پلاگ‌های آنال ممکن است دشوار باشد؛ با این حال، اگر تحمل شوند، می‌توانند در پیشگیری از بی‌اختیاری مدفوع مفید باشند. بنابراین، پلاگ‌ها می‌توانند در یک گروه منتخب از افراد به عنوان جایگزینی برای دیگر اشکال مدیریت بالینی بی‌اختیاری مدفوع یا به عنوان یک گزینه درمان کمکی مفید باشند. پلاگ‌ها در طرح‌ها و اندازه‌های مختلف وجود دارند؛ این مرور نشان داد که انتخاب نوع پلاگ می‌تواند بر عملکرد آن تاثیرگذار باشد.
بی‌اختیاری مدفوع (faecal incontinence)، یک اختلال ناراحت‌کننده با انگ اجتماعی زیاد است. همه افراد مبتلا به بی‌اختیاری مدفوع را نمی‌توان با درمان محافظه‌کارانه یا جراحی درمان کرد و آنها ممکن است نیاز به استفاده از محصولات مهارکننده، مانند پلاگ‌های آنال (anal plug) داشته باشند.
ارزیابی عملکرد انواع مختلف پلاگ‌های آنال در مهار بی‌اختیاری مدفوع.
پایگاه ثبت تخصصی گروه بی‌اختیاری در کاکرین را جست‌وجو کردیم، که حاوی کارآزمایی‌های شناسایی شده از پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)؛ MEاDLINE؛ MEDLINE In-Process؛ ClinicalTrials.gov؛ ICTRP سازمان جهانی بهداشت (WHO) بوده و جست‌وجوی دستی را نشریات و خلاصه مقالات کنفرانس‌ها (جست‌وجو شده تا 26 می 2015) انجام دادیم. فهرست منابع کارآزمایی‌های شناسایی‌شده جست‌وجو شدند و برای کارآزمایی‌ها، با تولید‌کنندگان پلاگ‌ها تماس گرفته شد. هیچ محدودیتی در زبان مقاله یا محدودیت‌های دیگر اعمال نشدند.
انواع مطالعات: این مرور محدود شد به کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و شبه-تصادفی‌سازی و کنترل شده (شامل کارآزمایی‌های متقاطع) از کاربرد پلاگ‌های آنال برای مدیریت بالینی بی‌اختیاری مدفوع.
انواع شرکت‌کنندگان: کودکان و بزرگسالان مبتلا به بی‌اختیاری مدفوع.
انواع مداخلات: هر نوعی از پلاگ آنال. مداخلات مقایسه‌ای شامل عدم-درمان، درمان‌های محافظه‌کارانه (فیزیکی)، مداخلات تغذیه‌ای، جراحی، استفاده از پد (pad) و دیگر انواع یا اندازه‌های پلاگ بودند.
دو نویسنده به‌طور مستقل از هم کیفیت روش‌شناسی کارآزمایی‌های وارد شده را ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند. برای شفاف‌سازی در مورد مباحث روش‌شناختی، با نویسندگان همه کارآزمایی‌های وارد شده تماس گرفته شد.
چهار مطالعه با مجموع 136 شرکت‌کننده وارد شدند. دو مطالعه، استفاده از پلاگ‌ها را در برابر عدم استفاده از آنها، یک مطالعه دو اندازه را از یک برند پلاگ، و یک مطالعه دو برند پلاگ را مقایسه کردند. در همه مطالعات وارد شده، تعداد قابل‌توجهی از بیماران مطالعه را ترک کردند (در مجموع 48 نفر (35%) پیش از پایان مطالعه، به دلایل مختلف خارج شدند). بنابراین، داده‌های ارائه شده در معرض سوگیری (bias) بالقوه هستند. با این حال، «شبه-اختیار در دفع مدفوع (pseudo-continence)»، در برخی از افرادی که به استفاده از پلاگ‌ها ادامه دادند، حداقل در کوتاه-مدت، حاصل شد. در یک مقایسه میان دو نوع مختلف از پلاگ، خارج شدن پلاگ کمتر گزارش شد و رضایت کلی از پلاگ‌های پلی‌اورتان (polyurethane) نسبت به پلاگ‌های پلی‌وینیل-الکل (polyvinyl-alcohol) بیشتر بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.