در برخی موارد، به دلیل نگرانی در مورد وضعیت مادر یا جنین، القای مصنوعی زایمان ضروری است. میزوپروستول (misoprostol) هورمونی است که از طریق واژن یا رکتوم، یا به‌صورت خوراکی برای آماده‌سازی دهانه رحم و شروع زایمان تجویز می‌شود. مرور 121 کارآزمایی نشان داد که دوزهای بالاتر میزوپروستول موثرتر از پروستاگلاندین بوده و تعداد دفعات نیاز به استفاده از اکسی‌توسین نیز کمتر است. بااین‌حال، میزوپروستول باعث افزایش تحریک بیش‌ازحد (hyperstimulation) رحم نیز می‌شود. با استفاده از دوزهای پائین‌تر، نتایج مشابه روش‌های دیگر است. کارآزمایی‌های بررسی‌شده بسیار کوچک بوده و نمی‌توانند مشخص کنند که آیا خطر پارگی رحم افزایش می‌یابد یا خیر. انجام تحقیقات بیشتر برای ارزیابی بی‌خطری (safety) و تعیین دوزهای مطلوب میزوپروستول مورد نیاز است. یک مرور کاکرین دیگر نشان داده که تجویز دارو به‌صورت خوراکی نسبت به روش واژینال ارجحیت دارد.
Read the full abstract
میزوپروستول (misoprostol; Cytotec, Searle) آنالوگ پروستاگلاندین E1 است که به‌طور گسترده‌ای برای اندیکاسیون‌هایی بدون تائید از سوی مراجع (off-label indications)، نظیر القای سقط و القای زایمان، استفاده می‌شود. این مطالعه یکی از مجموعه مرورهای انجام‌شده درباره بررسی روش‌های آماده‌سازی دهانه رحم (cervical ripening) و القای زایمان با استفاده از روش‌شناسی (methodology) استاندارد است.
اهداف
تعیین تاثیرات میزوپروستول واژینال برای آماده‌سازی دهانه رحم یا القای زایمان در سه ماهه سوم بارداری.
روش‌های جست‌وجو
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین (نوامبر 2008) و کتاب‌شناختی‌های (bibliography) مقالات مرتبط جست‌وجو شدند. این جست‌وجو را در 15 فوریه 2012 به‌روز کرده و نتایج آن را به بخش در انتظار طبقه‌بندی افزودیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های بالینی که میزوپروستول واژینال مورد استفاده را برای آماده‌سازی دهانه رحم یا القای زایمان در سه ماهه سوم بارداری با دارونما (placebo)/عدم درمان یا روش‌های دیگر ذکر شده در بالا در یک فهرست از پیش تعریف‌شده از روش‌های القای زایمان مقایسه کردند.
گردآوری و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها
برای مقابله با حجم زیاد و پیچیدگی داده‌های کارآزمایی‌های مرتبط با القای زایمان، یک استراتژی را طراحی کردیم. این استراتژی شامل یک روش دو-مرحله‌ای برای استخراج داده‌ها بود.
برای ترکیب داده‌های دوحالتی (dichotomous data)، از متاآنالیز منتل-هنزل (Mantel-Haenszel) با مدل اثر ثابت (fixed-effect model) استفاده کردیم.
در صورت شناسایی ناهمگونی (heterogeneity) قابل توجه (I² بیشتر از 50%)، از روش اثرات تصادفی (random-effect) استفاده کردیم.
نتایج اصلی
تعداد 121 کارآزمایی را وارد مطالعه کردیم. از آنجایی‌که فقط 13 کارآزمایی دوسو کور (double blind) بودند، خطر سوگیری (bias) باید در نظر گرفته می‌شد.
میزوپروستول در مقایسه با دارونما با کاهش عدم موفقیت زایمان واژینال طی 24 ساعت همراه بود (میانگین نسبت خطر (relative risk; RR): 0.51؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.37 تا 0.71). تحریک بیش‌ازحد رحم، بدون ایجاد تغییرات در ضربان قلب جنین (fetal heart rate; FHR)، افزایش یافت (RR: 3.52؛ 95% CI؛ 1.78 تا 6.99).
میزوپروستول واژینال در مقایسه با پروستاگلاندین E2 واژینال، پروستاگلاندین E2 داخل سرویکس و اکسی‌توسین، با کاهش استفاده از بی‌حسی اپیدورال، کاهش موارد عدم موفقیت در زایمان واژینال طی 24 ساعت و افزایش تحریک بیش‌ازحد رحم همراه بود. موارد نیاز به دریافت اکسی‌توسین با استفاده از میزوپروستول در مقایسه با پروستاگلاندین E2 واژینال یا داخل سرویکس، کمتر و موارد لیکور آغشته به مکونیوم بیشتر دیده شد.
دوزهای پائین‌تر میزوپروستول در مقایسه با دوزهای بالاتر آن، با نیاز بیشتر به دریافت اکسی‌توسین و بروز کمتر تحریک بیش‌ازحد رحم، با و بدون تغییرات FHR، همراه بودند.
اطلاعاتی درباره دیدگاه‌های زنان در دسترس نبود.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
میزوپروستول واژینال در دوزهای بالاتر از 25 میکروگرم هر چهار ساعت، موثرتر از روش‌های مرسوم القای زایمان بود، اما به بهای تحریک بیش‌ازحد رحم. دوزهای پائین‌تر (25 میکروگرم هر چهار ساعت یا کمتر) از نظر اثربخشی و خطرات، مشابه روش‌های متداول بودند. نویسندگان خواهان دریافت اطلاعات مرتبط با موارد پارگی رحم هستند که برای خوانندگان آشنا هستند. روش تجویز واژینال نباید بیشتر مورد تحقیق قرار گیرد، زیرا یک مرور کاکرین دیگر نشان داده که مسیر خوراکی برای تجویز دارو نسبت به مسیر واژینال ارجحیت دارد. نهادهای حرفه‌ای و دولتی باید بر پایه بهترین شواهد موجود و با در نظر گرفتن شرایط بومی، به توافقی در خصوص تدوین دستورالعمل‌های بالینی برای استفاده از میزوپروستول دست یابند.
[نکته: بیست و هفت استناد موجود در بخش در انتظار طبقه‌بندی این مرور ممکن است پس‌از ارزیابی، نتیجه‌گیری‌های این مرور را تغییر دهند.]
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است
