بیماران مبتلا به سرطان که تحت شیمی‌درمانی قرار گرفته یا پیوند مغز استخوان دریافت می‌کنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت‌های قارچی قرار دارند. چنین عفونت‌هایی می‌توانند تهدید کننده حیات باشند. بنابراین داروهای ضد قارچ اغلب به صورت پروفیلاکتیک برای چنین بیمارانی یا زمانی که تب دارند، تجویز می‌شود. این مرور نتوانست تفاوتی را در تاثیر درمانی بین آمفوتریسین B و فلوکونازول تشخیص دهد، اما چندین کارآزمایی به گونه‌ای طراحی یا آنالیز شدند که آمفوتریسین B را که تنها داروی ضد قارچی است که تاثیری بر مورتالیتی دارد، بدون اثربخشی نشان دادند.
آمفوتریسین B در بسیاری از کارآزمایی‌ها، به دلیل طراحی یا تجزیهوتحلیل آنها، یا هر دو، بدون اثربخشی نشان داده شد. از آنجایی که آمفوتریسین B داخل وریدی تنها عامل ضد قارچی است که تاثیر آن بر مورتالیتی نشان داده شده، و از آنجا که به‌طور قابل‌توجهی ارزانتر از فلوکونازول است، باید عامل ترجیحی باشد.
عفونت قارچی سیستمیک به عنوان یکی از علل مهم موربیدیتی و مورتالیتی در بیماران سرطانی، به ویژه بیماران مبتلا به نوتروپنی در نظر گرفته می‌شود. داروهای ضد قارچ اغلب به صورت پروفیلاکتیک یا تجربی برای بیماران مبتلا به تب مداوم تجویز می‌شود.
مقایسه تاثیر فلوکونازول (fluconazole) و آمفوتریسین B؛ (amphotericin B) بر موربیدیتی و مورتالیتی بیماران مبتلا به سرطان و عارضه‌دار شده با نوتروپنی.
PubMed را از سال 1966 تا 7 جولای 2014 و فهرست منابع مقالات شناسایی شده را جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده که به مقایسه فلوکونازول با آمفوتریسین B پرداختند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم واجد شرایط بودن کارآزمایی و خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کرده، و داده‌ها را استخراج کردند.
هفده کارآزمایی (3798 بیمار، 381 مرگ) وارد شدند. در دو کارآزمایی بزرگ با سه بازو، نتایج مربوط به آمفوتریسین B با نتایج مربوط به نیستاتین (nystatin) در گروه «پلی‌ان (polyene)» ترکیب شدند. از آنجا که نیستاتین در این شرایط یک داروی بی‌اثر است، این رویکرد یک سوگیری (bias) را به نفع فلوکونازول ایجاد می‌کند. علاوه بر این، اکثر بیماران به‌طور تصادفی برای دریافت آمفوتریسین B خوراکی تخصیص یافتند، که جذب ضعیف و مستندات ضعیفی دارد. بین کارآزمایی‌های «پلی‌ان» همپوشانی وجود داشت، اما نتوانستیم اطلاعاتی را از نویسندگان کارآزمایی یا از فایزر (Pfizer)، تولید کننده فلوکونازول، برای شفاف‌سازی این مسائل به‌دست آوریم. تفاوت‌های معنی‌داری در تاثیر درمانی بین فلوکونازول و آمفوتریسین B وجود نداشت، اما فواصل اطمینان وسیع بودند. تعداد بیشتری از بیماران با دریافت آمفوتریسین B از مطالعه خارج شدند، اما از آنجایی که هیچ یک از کارآزمایی‌ها کورسازی نشده نبودند، تصمیم‌گیری در مورد قطع زودهنگام درمان می‌توانست دارای سوگیری باشد. علاوه بر این، آمفوتریسین B تحت شرایط مطلوب، همراه با پیش دارویی برای کاهش سمیّت مربوط به اینفیوژن، اینفیوژن آهسته، و با مکمل‌های مایع پتاسیم و منیزیم برای پیشگیری از سمیّت کلیوی داده نشد. مضرات اصلی عبارت بودند از اختلال کبدی و عوارض جانبی گوارشی با فلوکونازول و سمیّت ناشی از اینفیوژن، اختلال کلیوی و عوارض جانبی دستگاه گوارش با آمفوتریسین B. برای به‌روزرسانی‌های 2011 و 2014 هیچ کارآزمایی بیشتری برای گنجاندن شناسایی نشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.