Najważniejsze informacje

• Osoby, które otrzymały przeszczepioną nerkę z powodu niewydolności nerek (stan, w którym nerki nie funkcjonują już wystarczająco dobrze, aby utrzymać osobę przy życiu) są narażone na ryzyko infekcji. Dzieje się tak, ponieważ pacjenci muszą przyjmować silne leki osłabiające układ odpornościowy (leki immunosupresyjne), aby zapobiec zwalczaniu (odrzuceniu) nowej nerki przez organizm. Naraża ich to na ryzyko rozwoju infekcji, która może wpłynąć na sposób funkcjonowania nowej nerki. Wirus (wirus BK) z objawami podobnymi do zwykłego przeziębienia jest często przenoszony we wczesnym okresie życia, a następnie pozostaje uśpiony w organizmie. Gdy układ odpornościowy organizmu jest osłabiony, wirus ten może ponownie stać się aktywny.

• Intensywne badania przesiewowe w kierunku zakażenia wirusem BK we krwi lub moczu, a następnie wczesne zmniejszenie dawki leków immunosupresyjnych zapobiegają utracie przeszczepionej nerki i zmniejszają ilość wirusa BK we krwi w okresie 1. roku. Nasze zaufanie do efektów innych interwencji jest niskie, a większość z nich ma niewielki lub żaden wpływ na utratę przeszczepionej nerki, ilość wirusa BK we krwi i nową chorobę nerek związaną z wirusem BK. Działania niepożądane były słabo zgłaszane.

Czym jest wirus BK?

Wirus BK ma objawy podobne do zwykłego przeziębienia i większość ludzi ma z nim kontakt w dzieciństwie. Po zakażeniu wirusem BK, wirus pozostaje w organizmie do końca życia i zwykle pozostaje w stanie uśpienia. Zwykle nie powoduje on żadnych problemów, jednak u osób, których układ odpornościowy (mechanizm organizmu zwalczający wszystko, co obce) nie działa dobrze, wirus może się obudzić. Osoby, które otrzymały przeszczep nerki z powodu niewydolności nerek (stan, w którym nerki nie funkcjonują już wystarczająco dobrze, aby utrzymać osobę przy życiu), muszą przyjmować silne leki, aby zapobiec próbom zwalczania (lub odrzucenia) nowej nerki przez organizm. Leki te (leki immunosupresyjne) osłabiają układ odpornościowy, a wirus BK może ponownie uaktywnić się i wywołać chorobę nowej nerki.

Czego chcieliśmy się dowiedzieć?

Chcieliśmy dowiedzieć się, czy interwencje mające na celu zapobieganie zakażeniu wirusem BK lub interwencje mające na celu leczenie zakażeń wirusem BK pomagają zapobiegać utracie przeszczepionej nerki, zmniejszają ilość wirusa BK we krwi (wiremia) i zapobiegają chorobie nerek związanej z wirusem BK. Chcieliśmy również dowiedzieć się, czy stosowanie tych leków wiązało się z jakimikolwiek skutkami niepożądanymi.

Co zrobiliśmy?

Przeszukaliśmy wszystkie badania, w których analizowano korzyści i szkody interwencji mających na celu zapobieganie lub leczenie zakażenia wirusem BK. Porównaliśmy i podsumowaliśmy wyniki i oceniliśmy nasze zaufanie do informacji na podstawie takich czynników, jak metody badawcze i wielkość badań.

Czego się dowiedzieliśmy?

Znaleźliśmy 12 badań z udziałem 2669 osób po przeszczepie nerki. Sześć badań przeprowadzono w pojedynczych ośrodkach, a sześć było badaniami wieloośrodkowymi; 2 z nich były badaniami międzynarodowymi. Wiek uczestników wahał się od 44 do 57 lat. Okres obserwacji wynosił od 3 miesięcy do 5 lat. Wszystkie badania obejmowały osoby po przeszczepie nerki, a 3 badania obejmowały osoby z objawami wiremii BK. Interwencje obejmowały bardzo ścisłe monitorowanie (intensywne badania przesiewowe) pod kątem obecności wirusa BK we krwi i moczu, a następnie wczesną zmianę leków immunosupresyjnych w przypadku wykrycia wirusa BK, zmianę dawki lub rodzaju stosowanych leków immunosupresyjnych po wykryciu wirusa BK oraz antybiotyki (fluorochinolony) w celu zapobiegania i leczenia wiremii BK.

Intensywne badania przesiewowe w kierunku zakażenia wirusem BK we krwi lub moczu, a następnie wczesne zmniejszenie dawki leków immunosupresyjnych zapobiegły utracie przeszczepionej nerki i zmniejszyły ilość wirusa BK we krwi w okresie 1. roku. Wpływ innych interwencji był różny, przy czym większość z nich miała niewielki lub żaden wpływ na utratę przeszczepionej nerki, wiremię BK i chorobę nerek związaną z wirusem BK. Działania niepożądane były słabo zgłaszane.

Jakie są ograniczenia prezentowanych danych naukowych?

Jesteśmy przekonani, że intensywne badania przesiewowe w kierunku wirusa BK zapobiegają utracie przeszczepionej nerki i pomagają zmniejszyć ilość wirusa BK we krwi. Nasze zaufanie do wyników innych interwencji jest niskie lub bardzo niskie ze względu na małą liczbę badań (uwzględniając poszczególne porównania) i niewielką liczbę osób włączonych do badań. Nie wszystkie badania dostarczyły danych dotyczących wyników, które nas interesowały lub zostały zgłoszone w sposób, którego nie mogliśmy przeanalizować.

Jak aktualne są te dane naukowe?

Dane naukowe są aktualne na dzień 5 września 2024 roku.