Cel przeglądu

Niniejszy przegląd ma na celu wskazanie obiektywnych dowodów na temat wpływu stosowania różnych leków zwiększających ciśnienie tętnicze na ryzyko zgonu u pacjentów w stanie krytycznym z zaburzeniami krążenia.

Wprowadzenie

● Wstrząs krążeniowy definiuje się jako zagrażający życiu stan zaburzenia przepływu krwi, powodujący niezdolność organizmu do utrzymania dopływu krwi do tkanek ciała i dostarczenia im niezbędnej ilości tlenu.

● Typowymi objawami wstrząsu są: niskie ciśnienie tętnicze, gwałtowne bicie serca i słaby przepływ krwi w narządach, objawiające się małym wydalaniem moczu, dezorientacją lub utratą przytomności.

● Śmiertelność na oddziale intensywnej terapii waha się od 16% do 60%, w zależności od stanu wyjściowego. Leczenie obejmuje uzupełnienie płynów, a następnie, w razie potrzeby, zastosowanie środków wazopresyjnych.

● Środek wazopresyjny to lek, który powoduje zwiększenie ciśnienia tętniczego. Dostępnych jest sześć leków obkurczających naczynia (leków wazopresyjnych - przyp. tłum.), które z powodzeniem stosowane są w celu zwiększenia ciśnienia tętniczego, a co za tym idzie przywrócenia wydolności krążeniowej u osób w stanie krytycznym. Leki te mają różny wpływ na przeżycie pacjentów, co jest przedmiotem kontrowersji, dlatego konieczne są dalsze badania.

● Niniejszy przegląd ma na celu ustalenie, czy którekolwiek z leków podawanych samodzielnie albo w skojarzeniu z innymi lekami okazały się lepsze lub gorsze od pozostałych.

Okres wyszukiwania danych

Dane naukowe obejmują okres do czerwca 2015 roku.

Charakterystyka badań

Autorzy przeglądu znaleźli 28 badań z randomizacją obejmujących 3497 krytycznie chorych z niewydolnością krążenia, spośród których 1773 zmarło. Pacjentów obserwowano przez rok.

W 12 różnych badaniach porównawczych oceniano poniższe leki, podawane pojedynczo lub w skojarzeniu: dopamina, noradrenalina, adrenalina, fenylefryna, wazopresyna i terlipresyna.

Główne wyniki

Podsumowując, badacze nie stwierdzili znamiennej różnicy pod względem ryzyka zgonu w przypadku jakiegokolwiek porównania różnych leków podawanych samodzielnie lub w skojarzeniu, biorąc pod uwagę ostatni zgłoszony zgon.

U osób leczonych dopaminą częściej obserwowano zaburzenia rytmu serca niż u osób leczonych noradrenaliną.

Jakość danych naukowych

W przypadku porównania noradrenaliny i dopaminy jakość danych naukowych była wysoka, w przypadku pozostałych porównań oceniono ją na umiarkowaną lub bardzo niską.

Biorąc pod uwagę niewielką liczbę dużych badań oraz różnice pod względem jakości należy stwierdzić, że ich wyniki były zgodne.