پادکست: آیا تست‌های بررسی کننده التهاب می‌توانند به پزشکان کمک کنند که برای انتخاب آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان عفونت‌های راه هوایی تصمیم بگیرند؟

عفونت‌های حاد تنفسی (acute respiratory infections) یکی از شایع‌ترین دلایل مراجعه افراد به مراکز ارائه مراقبت‌های اولیه است و تصمیم‌گیری در مورد تجویز یا عدم تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها ممکن است به انجام آزمایش‌های بررسی کننده وجود التهاب و قابل انجام در بالین بیمار متکی باشد. مطالعه مروری کاکرین مرتبط با این موضوع در اکتبر 2022 به‌روز شد. این پادکست ترجمه مصاحبه «مایک کلارک» (Mike Clarke)، سردبیر پادکست در کتابخانه کاکرین (Cochrane Library) با نویسنده اصلی جدید مرور، «سیری آس اسمدمارک» (Siri Aas Smedemark) از بیمارستان دانشگاه اودنسه (Odense University Hospital) در دانمارک است.

- متن پادکست را بخوانید

عرفان: عفونت‌های حاد تنفسی یا acute respiratory infections که به  ARI شناخته می‌شوند یکی از شایع‌ترین دلایل مراجعه افراد به مراکز ارائه مراقبت‌های اولیه است و تصمیم‌گیری در مورد تجویز یا عدم تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها ممکن است به انجام آزمایش‌های بررسی کننده التهاب و قابل انجام در بالین بیمار متکی باشد. مطالعه مروری کاکرین مرتبط با این موضوع در اکتبر 2022 به‌روز شد. مرکز کاکرین ایران مصاحبه «مایک کلارک» (Mike Clarke)، سردبیر پادکست در کتابخانه کاکرین (Cochrane Library) با نویسنده اصلی جدید مرور، «سیری آس اسمدمارک» (Siri Aas Smedemark) از بیمارستان دانشگاه اودنسه (Odense University Hospital) در دانمارک را ترجمه و ضبط کرده که با صدای زهرا نصر اصفهانی و سید عرفان مجیدی می‌شنوید.

زهرا: اولین نسخه از این مطالعه مروری که در سال 2014 منتشر شد استفاده از بیومارکرها را به عنوان آزمایش‌های قابل انجام در بالین بیمار یا point-of-care tests برای کمک به تصمیم‌گیری در مورد تجویز آنتی‌بیوتیک در افراد مبتلا به ARI در مراکز ارائه دهنده مراقبت‌های اولیه بررسی کرد. نتیجه مرور آن بود که افزودن آزمایش‌های پروتئین واکنشی-C یا CRP به معاینات بالینی احتمالا مصرف آنتی‌بیوتیک را در این بیماران کاهش می‌دهد؛ بدون آنکه بر میزان بهبودی یا طول مدت بیماری تاثیر بگذارد.

این آزمایش‌ها در حال حاضر به‌طور گسترده‌ای در مراکز ارائه دهنده مراقبت‌های اولیه در بسیاری از کشورهای اروپایی استفاده می‌شوند، اما بروز مقاومت آنتی‌بیوتیکی همچنان نگران‌کننده است، و طبق گفته سازمان جهانی بهداشت، یک اولویت سلامت عمومی محسوب می‌شود. مقاومت آنتی‌بیوتیکی منجر به دریافت درمان‌های غیر موثر، افزایش خطر عوارض جدی، مانند عفونت‌های باکتریایی و مرگ‌ومیر، و افزایش هزینه‌های مراقبت‌های سلامت می‌شود. بنابراین، با وجود آنکه بسیاری از این عفونت‌های ARI خود-محدود شونده بوده و اغلب منشاء ویروسی دارند، در مراکز ارائه دهنده مراقبت‌های اولیه اغلب با آنتی‌بیوتیک‌ها درمان می‌شوند، بنابراین مجددا شواهد را بازبینی کردیم تا نتایج مطالعات انجام شده را از سال 2014 به بعد، ارائه دهیم.

آزمایش بیومارکر قابل انجام در بالین بیمار برای بررسی التهاب، بخشی از پاسخ فاز حاد را به آسیب بافتی شناسایی می‌کند، صرف‌نظر از اینکه آسیب بافتی به دلیل عفونت، ضربه یا التهاب باشد. سطح طبیعی یا پایین بیومارکر می‌تواند عفونت جدی باکتریایی را رد کند و ممکن است به پزشک کمک کند تا تصمیم بگیرد که آنتی‌بیوتیک تجویز کند یا خیر. به عبارت دیگر، این بیومارکرها می‌توانند به شناسایی بیمارانی که از درمان آنتی‌بیوتیکی سود نمی‌برند، کمک کنند.

بنابراین، برای این به‌روزرسانی، در جون 2022، به دنبال مطالعاتی بودیم که استفاده از آزمایش‌های قابل انجام در بالین بیمار برای هر بیومارکر را به منظور کمک به تصمیم‌گیری پزشک در مراکز مراقبت اولیه در مورد تجویز آنتی‌بیوتیک برای فرد مبتلا به ARI را مورد بررسی قرار داده بودند. ما اکنون 13 مطالعه را در این مطالعه مروری به‌روز شده داریم که بیش از 10 هزار و 500 شرکت‌کننده را وارد کردند. مطالعه قبلی با 6 کارآزمایی و با مشارکت 3300 شرکت‌کننده انجام شد.

دوازده مورد از مطالعات وارد شده، آزمایش‌های قابل انجام در بالین بیمار را برای بررسی بیومارکر CRP، و یک مطالعه، بیومارکر پروکلسی‌تونین (procalcitonin) را بررسی کردند. 

با شواهد مرتبط با آزمایش‌های CRP شروع می‌کنیم. این شواهد نشان می‌دهند که آزمایش‌های مذکور تعداد بیمارانی را کاهش می‌دهند که برایشان آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود و هیچ تفاوتی میان گروه کنترل و گروه تحت مدیریت بالینی با آزمایش CRP از نظر تعداد بیماران بهبود یافته یا طول دوره ابتلا به عفونت وجود ندارد. تعداد بیماران راضی از درمان نیز بین دو گروه مشابه بودند. عوارض جانبی جدی مانند بستری شدن در بیمارستان و مرگ بیمار بسیار نادر بودند و نتیجه‌گیری قطعی در این زمینه دشوار است، اما هیچ تفاوتی را در این پیامدها بین گروه‌ها پیدا نکردیم. این بدان معناست که اگر پزشکان برای کمک به تصمیم‌گیری در مورد تجویز آنتی‌بیوتیک‌ در مراکز ارائه دهنده مراقبت‌های اولیه از آزمایش‌های CRP استفاده کنند، احتمالا موثر و بی‌خطر بوده و بعید است مطالعات جدید این نتیجه را تغییر دهند. با این حال، اگر این مطالعات روی کودکان، افراد دارای نقص سیستم ایمنی و افراد مسن 80 سال و بالاتر و مبتلا به بیماری‌های همراه متمرکز شوند، هم‌چنان کمک‌کننده خواهند بود، زیرا این گروه‌ها در مطالعات انجام شده تا به امروز، کمتر حضور داشته‌اند.

از آنجا که فقط یک مطالعه در زمینه آزمایش‌های پروکلسی‌تونین وجود داشت، نمی‌توانیم در مورد تاثیر استفاده از آنها بر مصرف آنتی‌بیوتیک در مراکز ارائه دهنده مراقبت‌های اولیه اطمینان داشته باشیم. برای ارزیابی پتانسیل آنها، و هم‌چنین برای بررسی تست‌های قابل انجام در بالین بیمار برای بیومارکرهای جدید، انجام مطالعات بیشتری مورد نیاز است.

نتیجه نهایی آنکه، یافته‌های این مرور به‌روز شده مهم هستند، زیرا کاهش نسخه‌های حاوی آنتی‌بیوتیک در مراکز مراقبت‌های اولیه تاثیر زیادی بر مصرف کل آنتی‌بیوتیک‌ها خواهد داشت، چرا که اکثریت قریب به اتفاق نسخه‌های آنتی‌بیوتیک در این مراکز نوشته می‌شوند. 

عرفان: اگر مایل هستید شواهد موجود در این مرور را عمیق‌تر مطالعه کنید و در صورت انجام مطالعات جدید، منتظر به‌روزرسانی‌های آینده باشید، مطالعه مذکور به صورت آنلاین در دسترس است. کافی است به کتابخانه کاکرین به نشانی Library Cochrane دات کام بروید و عبارت فارسی «تست‌های بیومارکر برای ARI» یا معادل انگلیسی آن biomarker tests for ARI را جست‌وجو کنید تا آن را پیدا کنید.

Podcast translated by Mehrnoosh Doost Mohammadi
Podcast edited by Shadi Kolahdoozan
Podcast recorded by Seyed Erfan Majidi and Zahra Nasr Esfahani

بستن رونوشت