پادکست: آیا قرار دادن لوله تنفسی با استفاده از ابزار کمک ویدئویی (ویدئولارنگوسکوپی)، موفقیت و بی‌خطری این روش را در نوزادان تازه متولد شده افزایش می‌دهد؟

همانطور که قابل تصور است، قرار دادن لوله تنفسی در یک نوزاد تازه متولد شده کاری است چالش برانگیز و پژوهش‌های متعددی پیرامون روش‌های مختلف انجام این کار صورت گرفته است. در می 2023، «موهان پامی» (Mohan Pammi) و همکارانش از «کالج پزشکی بیلور» (Baylor College of Medicine)، «بیمارستان کودکان فیلادلفیا» (Children's Hospital of Philadelphia) و «بیمارستان کودکان بوستون» (Boston Children's Hospital)، مرورکاکرین را در زمینه مقایسه ویدئولارنگوسکوپی (videolaryngoscopy) با رویکرد لارنگوسکوپی مستقیم (direct laryngoscopy) مرسوم به‌روز کردند و «موهان» آخرین یافته‌ها را در این پادکست شرح می‌دهد.

- متن پادکست را بخوانید

محمدمهدی: همانطور که قابل تصور است، قرار دادن لوله تنفسی در یک نوزاد تازه متولد شده کاری است چالش برانگیز و پژوهش‌های متعددی پیرامون روش‌های مختلف انجام این کار صورت گرفته است. در می 2023، «موهان پامی» (Mohan Pammi) و همکارانش از «کالج پزشکی بیلور» (Baylor College of Medicine)، «بیمارستان کودکان فیلادلفیا» (Children's Hospital of Philadelphia) و «بیمارستان کودکان بوستون» (Boston Children's Hospital)، مرورکاکرین را در زمینه مقایسه ویدئولارنگوسکوپی (videolaryngoscopy) با رویکرد لارنگوسکوپی مستقیم یاdirect laryngoscopy مرسوم به‌روز کردند. مرکز کاکرین ایران مصاحبه «مایک کلارک» (Mike Clarke)، سردبیر پادکست از کتابخانه کاکرین (Cochrane Library) با «موهان پامی» را ترجمه و ضبط کرده است که با صدای سید عرفان مجیدی و محمد مهدی احمدی می‌شنوید.

عرفان: از هر صد نوزاد متولد شده، حدودا یک نوزاد ممکن است به دلیل دشواری در تنفس، به لوله‌گذاری و قرار دادن لوله تنفسی در نای نیاز داشته باشد. این یک روش نجات دهنده حیات است که می‌بایست در اتاق زایمان یا در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان انجام شود. این امر می‌تواند از نظر فنی چالش‌برانگیز باشد، نیاز به تمرین دارد، و برای انجام لوله‌گذاری موفق، تجسم کافی از راه هوایی و ساختارهای مرتبط با آن ضرورت دارد. آناتومی منحصر به فرد راه هوایی نوزادان، دید کافی را کاهش داده، و آموزش این روش را به همکاران جوان دشوار می‌‌سازد. تجسم ضعیف می‌تواند منجر به تلاش‌های طولانی یا مکرر لوله‌گذاری شود که به آسیب راه هوایی یا بروز هیپوکسی در نوزادان منجر می‌شود. ویدئولارنگوسکوپی (videolaryngoscopy) می‌تواند تجسم راه هوایی را بسیار آسان‌تر کرده، موفقیت رویکرد را افزایش داده و عوارض جانبی را کاهش دهد.

هنگام آموزش همکاران جوان، سرپرستاران آموزش دهنده لوله‌گذاری عمدتا به بازخورد از سوی خود کارآموز متکی هستند تا تائید دیداری. بنابراین، مربیان اغلب نمی‌توانند مشکل کارآموز را تشخیص دهند و ممکن است نیاز باشد که مسئولیت را خودشان بر عهده بگیرند و لوله‌گذاری تراشه را انجام دهند. استفاده از ویدئولارنگوسکوپی می‌تواند در شناسایی ساختارهای آناتومیک راه هوایی، هم به مربی و هم به کارآموز، کمک کرده و موفقیت لوله‌گذاری را افزایش دهد. بنابراین، تصمیم گرفتیم دریابیم که ویدئولارنگوسکوپی در مقایسه با لارنگوسکوپی مستقیم مرسوم و بدون استفاده از ویدئو، موفقیت لوله‌گذاری را افزایش می‌دهد، و بی‌خطرتر است یا خیر. به ویژه، علاقه‌مند بودیم بدانیم که انجام این روش چقدر طول می‌کشد و تعداد تلاش‌های مورد نیاز برای لوله‌گذاری موفقیت‌آمیز چقدر است.

در مرور به‌روز شده خود، هشت کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده واجد شرایط را وارد کردیم که داده‌هایی را برای 759 تلاش برای لوله‌گذاری در نوزادان ارائه دادند. این مطالعات در استرالیا، کانادا، چین، مصر، هند، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا انجام شدند. شرکت‌کنندگان در این مطالعات نه تنها کارآموزان، بلکه ارائه‌دهندگان خدمات مراقبت سلامت بودند که در لوله‌گذاری نوزادان ماهر بودند. این موضوع، استفاده از ویدئولارنگوسکوپی را نه فقط به عنوان یک ابزار آموزشی، بلکه برای کمک به مراقبت‌های بالینی، برجسته می‌کند. سنتز داده‌های حاصل از مطالعات نشان می‌دهد که ویدئولارنگوسکوپی موفقیت لوله‌گذاری تراشه را در نخستین تلاش افزایش داده، تعداد تلاش‌ها را کم کرده، و آسیب راه هوایی را کاهش می‌دهد، اما زمان لوله‌گذاری را بیشتر می‌کند.

این شواهد باید در مقابل افزایش علاقه به استفاده از ویدئولارنگوسکوپی به عنوان یک ابزار آموزشی بالینی، به دلیل محدودیت‌های موجود در ساعات کاری و کاهش فرصت‌های کارآموزان برای کسب توانمندی در این روش مورد بررسی قرار گیرد. تعداد فرصت‌های لوله‌گذاری با حضور دیگر ارائه‌دهندگان متخصص، از جمله درمان‌گران تنفسی و پرستاران، و افزایش استفاده از حمایت تنفسی غیرتهاجمی در نوزادان نارس کاهش می‌یابد. با این حال، هزینه تهیه و نگهداری ویدئولارنگوسکوپ‌ها ممکن است گزاف بوده، و در دسترس بودن این دستگاه‌ها در مناطق کم برخوردار محدود است.

به‌طور خلاصه، شواهدی با قطعیت متوسط تا پائین نشان می‌دهد که استفاده از ویدئولارنگوسکوپی توسط کارآموزان و ارائه‌دهندگان خدمات مراقبت سلامت، موفقیت لوله‌گذاری را در نخستین تلاش افزایش می‌دهد، تعداد تلاش‌ها را کم کرده، و آسیب راه هوایی را کاهش می‌دهد اما تاثیری بر کاهش زمان لازم برای انجام لوله‌گذاری ندارد. ما برای تأیید اثربخشی، بی‌خطری و مقرون‌ به ‌صرفه بودن ویدئولارنگوسکوپی برای لوله‌گذاری داخل تراشه در نوزادان، انجام تحقیقات بیشتر با کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده و با طراحی مناسب را تشویق می‌کنیم. این کارآزمایی‌ها باید هم شامل کارآموزان و هم افراد مسلط به لارنگوسکوپی مستقیم باشند.

محمدمهدی: برای مطالعه بیشتر در مورد شواهد فعلی و پیگری به‌روزرسانی‌های بعدی مرور در صورت در دسترس قرار گرفتن شواهد بیشتر، به وب‌سایت کتابخانه کاکرین به نشانی Cochrane Library دات کام بروید و عبارت فارسی «ویدئولارنگوسکوپی و نوزادان»  یا معادل انگلیسی آن 'videolaryngoscopy and neonates' را جست‌وجو کنید.

Podcast translated by Leila Ghavami
Podcast edited by Shadi Kolahdoozan
Podcast recorded by Seyed Erfan Majidi and Mohammad Mehdi Ahmadi

بستن رونوشت