ما 14 مطالعه را وارد کردیم که 910 نوزاد را بررسی کردند. هفت RCT درمان زودهنگام (درمانی که تا هفت-روزگی آغاز شد) را با مدیریت انتظاری و هفت RCT درمان بسیار زود-هنگام (درمانی که تا 72 ساعت نخست زندگی آغاز شد) را با مدیریت انتظاری مقایسه کردند.

هیچ تفاوتی بین درمان زودهنگام و مدیریت انتظاری (عدم آغاز درمان طی هفت روز اول پس از تولد) hs-PDA برای پیامد اولیه «مورتالیتی به هر علتی» (6 مطالعه؛ 500 نوزاد؛ RR معمول: 0.80؛ 95% CI؛ 0.46 تا 1.39؛ RD معمول: 0.02-؛ 95% CI؛ 0.07- تا 0.03؛ شواهد با قطعیت متوسط)، یا سایر پیامدهای مهم مانند بستن PDA با جراحی (4 مطالعه؛ 432 نوزاد؛ RR معمول: 1.08؛ 95% CI؛ 0.65 تا 1.80؛ RD معمول: 0.03-؛ 95% CI؛ 0.09- تا 0.03؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین)، بیماری مزمن ریوی (chronic lung disease; CLD) (4 مطالعه؛ 339 نوزاد؛ RR معمول: 0.90؛ 95% CI؛ 0.62 تا 1.29؛ RD معمول: 0.03-؛ 95% CI؛ 0.10- تا 0.03؛ شواهد با قطعیت متوسط)، خونریزی داخل بطنی (intraventricular hemorrhage; IVH) شدید (2 مطالعه؛ 171 نوزاد؛ RR معمول: 0.83؛ 95% CI؛ 0.32 تا 2.16؛ RD معمول: 0.01-؛ 95% CI؛ 0.08- تا 0.06؛ شواهد با قطعیت پائین)، و انتروکولیت نکروزان (necrotizing enterocolitis; NEC) (5 مطالعه؛ 473 نوزاد؛ RR معمول: 2.34؛ 95% CI؛ 0.86 تا 6.41؛ RD معمول: 0.04؛ 95% CI؛ 0.01 تا 0.08؛ شواهد با قطعیت پائین) دیده نشد. نوزادانی که در هفت روز نخست پس از تولد تحت درمان زودهنگام قرار می‌گیرند، در مقایسه با مدیریت انتظاری بیشتر درمان دارویی PDA دریافت می‌کنند (2 مطالعه؛ 232 نوزاد؛ RR معمول: 2.30؛ 95% CI؛ 1.86 تا 2.83؛ RD معمول: 0.57؛ 95% CI؛ 0.48 تا 0.66؛ شواهد با قطعیت پائین).

هیچ تفاوتی بین درمان بسیار زودهنگام و مدیریت انتظاری (عدم آغاز درمان طی 72 ساعت اول پس از تولد) برای hs-PDA برای پیامد اولیه «مورتالیتی به هر علتی» (7 مطالعه؛ 384 نوزاد؛ RR معمول: 0.94؛ 95% CI؛ 0.58 تا 1.53؛ RD معمول: 0.03-؛ 95% CI؛ 0.09- تا 0.04؛ شواهد با قطعیت متوسط)، یا سایر پیامدهای مهم مانند بستن PDA با جراحی (5 مطالعه؛ 293 نوزاد؛ RR معمول: 0.88؛ 95% CI؛ 0.36 تا 2.17؛ RD معمول: 0.01-؛ 95% CI؛ 0.05- تا 0.02؛ شواهد با قطعیت متوسط)، CLD (7 مطالعه؛ 384 نوزاد؛ RR معمول: 0.83؛ 95% CI؛ 0.63 تا 1.08؛ RD معمول: 0.05-؛ 95% CI؛ 0.13- تا 0.04؛ شواهد با قطعیت پائین)، IVH شدید (4 مطالعه؛ 240 نوزاد؛ RR معمول: 0.64؛ 95% CI؛ 0.21 تا 1.93؛ RD معمول: 0.02-؛ 95% CI؛ 0.07- تا 0.04؛ شواهد با قطعیت متوسط)، NEC (5 مطالعه؛ 332 نوزاد؛ RR معمول: 1.08؛ 95% CI؛ 0.53 تا 2.21؛ RD معمول: 0.01؛ 95% CI؛ 0.04- تا 0.06؛ شواهد با قطعیت متوسط)، و نارسایی تکامل سیستم عصبی (1 مطالعه؛ 79 نوزاد؛ RR: 0.27؛ 95% CI؛ 0.03 تا 2.31 برای تاخیر متوسط/شدید شناختی در 18 تا 24 ماهگی؛ RR: 0.54؛ 95% CI؛ 0.05 تا 5.71 برای تاخیر متوسط/شدید حرکتی در 18 تا 24 ماهگی؛ RR: 0.54؛ 95% CI؛ 0.10 تا 2.78 برای تاخیر متوسط/شدید گفتاری در 18 تا 24 ماهگی؛ شواهد با قطعیت پائین)، دیده نشد. نوزادانی که در 72 ساعت نخست پس از تولد تحت درمان بسیار زودهنگام قرار می‌گیرند، در مقایسه با مدیریت انتظاری با احتمال بیشتری درمان دارویی PDA دریافت می‌کنند (4 مطالعه؛ 156 نوزاد؛ RR معمول: 1.64؛ 95% CI؛ 1.31 تا 2.05؛ RD معمول: 0.69؛ 95% CI؛ 0.60 تا 0.79؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین). با این حال، درمان بسیار زودهنگام در مقایسه با مدیریت انتظاری، مدت زمان بستری را در بیمارستان کوتاه‌تر کرد (4 مطالعه؛ 260 نوزاد؛ MD؛ 5.35- روز؛ 95% CI؛ 9.23- تا 1.47-؛ شواهد با قطعیت پائین).