سوال مطالعه مروری
آیا عوامل تسکین دهنده درد (موادی برای کاهش/پیشگیری از درد) برای نوزادانی که در طول چهار ماه اول زندگی کولیک (colic) دارند، در مقایسه با نوزادانی که به آنها هیچ عامل یا دارونمایی (placebo) (ماده‌ای که به عنوان دارو معرفی شد ولی هیچ گونه ماده فعالی نداشت) داده نشده، مزیتی به همراه دارد؟
پیشینه
کولیک نوزادان، که یک مشکل شایع در دوران نوزادی است، در چهار ماه اول زندگی در نوزادان سالم رخ می‌دهد. این موضوع با اپیزودهایی از گریه زیاد تشخیص داده می‌شود و اغلب منجر به اضطراب در والدین و در پزشکانی که با نوزادان کار می‌کنند، می‌شود.
به نظر می‌رسد عوامل تسکین دهنده درد، مانند داروها (به عنوان مثال سایمتیکون (simethicone، دی‌سیکلومین (dicyclomine)، سیمتروپیوم (cimetropium))، داروهای گیاهی (به عنوان مثال بابونه، رازیانه، بادرنج‌بویه) و شکر، نشانه‌های مرتبط با کولیک نوزادان، به ویژه مدت زمان گریه، را کاهش دهند.
ویژگی‌های مطالعه
ما 18 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده (مطالعاتی که در آنها شرکت‌کنندگان به طور تصادفی در یکی از دو یا چند گروه درمان قرار گرفتند) شامل 1014 نوزاد مبتلا به کولیک نوزادان را یافتیم. شواهد تا می 2016 به‌روز است.
سن نوزادان هشت تا 16 هفته بود و تعداد مردان و زنان برابر بود. تمام نوزادانی که کولیک داشتند، به یکی از دو روش تعریف شدند. برخی مطالعات، آن را به عنوان گریه تسلی‌ناپذیر در نوزادان سالم، طولانی‌تر از سه ساعت در روز به مدت بیش از سه روز در هفته به مدت بیش از سه هفته تعریف کردند. مطالعات دیگر کولیک را به عنوان حملات فریاد و گریه (معمولا در بعد از ظهر، یا در اوایل شب) که در آن نوزاد در پاسخ به آرامش ایجاد شده توسط بزرگسالان با شکست مواجه شود، تعریف کردند.
چهار مطالعه تاثیرات سایمتیکون را بررسی کردند (داروی مورد استفاده برای کاهش گاز اضافی روده)؛ چهار مطالعه عوامل گیاهی را بررسی کردند (داروهای مشتق شده از گیاهان که ممکن است خواص آرام‌بخشی داشته و گرفتگی و درد روده را کاهش دهند)؛ دو مطالعه شکر را مورد بررسی قرار دادند؛ و پنج مطالعه تاثیرات دی‌سیکلومین و دو مطالعه تاثیرات سیمتروپیوم بروماید (داروهایی که اسپاسم عضلات روده را از بین می‌برند) را بررسی کردند. یک مطالعه ساکارز و چای گیاهی را در نوزادان گروه عدم درمان مقایسه کردند.
شانزده مورد از 18 مطالعه، مداخله را با دارونما مقایسه کردند. در این میان، دو مطالعه دیگر، یکی سایمتیکون را با نعناع، و مطالعه دیگر دو دوز مختلف سیمتروپیوم را مقایسه کردند.
مطالعات وارد شده، از منابع مختلفی حمایت مالی دریافت کردند: یک نهاد عمومی (دو مطالعه)، صندوق دانشگاهی (یک مطالعه) و شرکت‌های خصوصی (سه مطالعه). سه مطالعه هیچ بودجه‌ای دریافت نکردند. نه مطالعه گزارش نکردند که مطالعه، بودجه دریافت کرده بود یا خیر. چهار مطالعه درباره حمایت مالی و جرئیات آن، شرکت‌های خصوصی تولید کننده محصولات گزارشی ارائه نکردند (عوامل تسکین دهنده درد).
نتایج کلیدی
داده‌های موجود هیچ شواهدی درباره اینکه شکر، دی‌سیکلومین و سیمتروپیوم، مداخلات موثری در درمان کولیک هستند ارائه نمی‌کند. برخی شواهد نشان می‌دهد که عوامل گیاهی در مقایسه با دارونما یا عدم درمان، ممکن است مدت زمان گریه را کاهش دهند. با این حال، به دلیل اینکه کیفیت این مطالعات بسیار ضعیف و میزان مزیت مشاهده شده بسیار متغیر بود، این نتایج باید با احتیاط تفسیر شوند. هم‌چنین برای شکر، دی‌سیکلومین و سیمتروپیوم، کیفیت شواهد را پائین و بسیار پائین در نظر گرفتیم.
مطالعاتی که سایمتیکون را تست کردند، هیچ مزیتی برای تجویز این دارو نسبت به دارونما گزارش نکردند.
دو مطالعه، عوارض جانبی دی‌سیکلومین را گزارش کردند، برای مثال، دشواری در بیدار شدن، خوابیدن با چشم باز و خواب‌آلودگی. مطالعات دیگر درباره عوامل تسکین دهنده درد، عوارض جانبی مربوط به درمان گزارش نکردند.
کیفیت شواهد
شواهدی با کیفیت پائین نشان می‌دهند که ممکن است درمان با شکر و سیمتروپیوم برای نوزادان مبتلا به کولیک مزیت داشته باشند و عوامل گیاهی ممکن است مدت زمان گریه را کاهش دهند. شواهدی با کیفیت متوسط نشان می‌دهد که این عوامل، تعداد کودکانی که بهبود نشانه‌ها را تجربه می‌کنند، افزایش می‌دهد. به طور کلی، شواهد برای گرفتن نتایج قطعی درباره مزایا و عوارض جانبی عوامل تسکین دهنده درد در درمان گریه به علت کولیک نوزادن، کافی نیست.
در حال حاضر، شواهد مبنی بر اثربخشی عوامل تسکین دهنده درد برای درمان کولیک نوزادان، پراکنده است و در معرض خطر سوگیری (bias) قرار دارند. چند مطالعه موجود، حجم نمونه کوچکی را انتخاب کردند و بسیاری از آنها محدودیت‌های جدی داشتند. مزایا، هنگامی که گزارش شدند، متناقض بودند.
هیچ شواهدی را برای حمایت از استفاده از سایمتیکون به عنوان یک عامل تسکین دهنده درد برای کولیک نوزادان نیافتیم.
شواهد موجود نشان می‌دهند که عوامل گیاهی، شکر، دی‌سیکلومین و سیمتروپیوم بروماید را نمی‌توان برای نوزادان مبتلا به کولیک توصیه کرد.
محققان باید RCTهایی با استفاده از معیارهای استاندارد شده انجام دهند که در آنها امکان مقایسه میان عوامل تسکین دهنده درد و ادغام نتایج مطالعات متقاطع وجود داشته باشد. والدین، که اغلب مداخله را فراهم می‌کنند و پیامد آن را ارزیابی می‌کنند، همیشه باید کورسازی شوند.
کولیک نوزادان (infantile colic) که یک اختلال شایع در ماه‌های اول زندگی است، در سراسر جهان بسته به موقعیت جغرافیایی و تعاریف مورد استفاده، بین 4% تا 28% از نوزادان را تحت تاثیر قرار داده است. هر چند که این وضعیت خود‌به‌خود محدود شونده بوده و تا چهار ماهگی بهبود می‌یابد، توسط والدین به عنوان مشکلی که نیاز به اقدام دارد، در نظر گرفته می‌شود. عوامل تسکین دهنده درد، مانند داروها، قندها و داروهای گیاهی، به عنوان مداخلاتی به منظور کاهش اپیزودهای گریه و شدت نشانه‌ها پیشنهاد شده است.
ارزیابی اثربخشی و بی‌خطری عوامل تسکین دهنده درد برای کاهش کولیک در نوزادان با سن کمتر از چهار ماه.
بانک‌های اطلاعاتی زیر را تا مارچ 2015 و بار دیگر مجددا در می 2016 جست‌وجو کردیم: CENTRAL؛ Ovid MEDLINE؛ Embase و PsycINFO، به همراه 11 بانک اطلاعاتی دیگر. هم‌چنین دو پایگاه ثبت کارآزمایی، چهار منبع پایان‌نامه و فهرست منابع مطالعات مرتبط را برای شناسایی مطالعات منتشر نشده و در حال انجام، جست‌وجو کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) و شبه-RCTهایی را وارد مرور کردیم که به ارزیابی تاثیرات عوامل تسکین دهنده درد برای نوزادان مبتلا به کولیک پرداختند.
از پروسیجرهای روش‌شناسی استاندارد مورد انتظار مرکز همکاری‌های کاکرین (The Cochrane Collaboration) استفاده کردیم.
18 RCT، شامل 1014 نوزاد، را وارد مرور کردیم. تمام مطالعات کوچک بودند و در معرض سوگیری (bias) پُر-خطر قرار داشتند، که اغلب شامل کاستی‌های عمده‌ای در عوامل چندگانه طراحی (به عنوان مثال انتخاب، عملکرد، ریزش نمونه (attrition)، عدم دوره پاک‌شدگی (washout period)) می‌شدند.
سه مطالعه سایمتیکون (simethicon) را با دارونما (placebo) و یک مطالعه سایمتیکون را با نعناع (Mentha piperita)، چهار مطالعه عوامل گیاهی را با دارونما، دو مطالعه ساکاروز یا گلوکز را با دارونما، پنج مطالعه دی‌سیکلومین (dicyclomine) را با دارونما، یک مطالعه سیمتروپیوم (cimetropium) را در برابر دارونما و یک مطالعه دیگر سیمتروپیوم را در دو دوز مختلف با یکدیگر مقایسه کرد. یک مطالعه چند-بازویی، ساکاروز و چای گیاهی را در برابر عدم درمان مقایسه کرد.
سایمتیکون در یک مطالعه کوچک با کیفیت پائین شامل 27 نوزاد، در پایان درمان، سایمتیکون در مقایسه با دارونما هیچ تفاوتی را در میزان ساعت گریه نوزاد طی روز نشان نداد. متاآنالیز (meta-analysis) داده‌های دو مطالعه متقاطع در مقایسه سایمتیکون با دارونما، تفاوتی را در تعداد نوزادانی که به درمان پاسخ مثبت دادند، نشان نداد (خطر نسبی (RR): 0.95؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.73 تا 1.23؛ 110 نوزاد؛ شواهد با کیفیت پائین).
یک مطالعه کوچک (30 شرکت‌کننده) سایمتیکون را با نعناع مقایسه و هیچ تفاوتی را در مدت زمان گریه، تعداد اپیزودهای گریه یا تعداد پاسخ دهندگان مشاهده نکرد.
عوامل گیاهی ما شواهدی با کیفیت پائین یافتیم که نشان می‌دهد عوامل گیاهی، مدت زمان گریه را بر اساس مقیاس‌های متفاوت مزایا ذکر شده در مطالعات مختلف (96% = I²)، در مقایسه با دارونما کاهش می‌دهد (تفاوت میانگین (MD): 1.33؛ 95% CI؛ 0.71 تا 1.96؛ سه مطالعه؛ 279 نوزاد). شواهدی با کیفیت متوسط پیدا کردیم که نشان می‌دهد عوامل گیاهی، واکنش را نسبت به دارونما افزایش می‌دهد (RR: 2.05؛ 95% CI؛ 1.56 تا 2.70؛ سه مطالعه؛ 277 نوزاد).
ساکارز یک مطالعه با کیفیت بسیار پائین شامل 35 نوزاد، گزارش داد که ساکاروز، طول مدت گریه را در مقایسه با دارونما کاهش می‌دهد (MD: 1.72؛ 95% CI؛ 1.38 تا 2.06).
دی‌سیکلومین ما توانستیم فقط یکی از پنج مطالعه را درباره دی‌سیکلومین (48 نوزاد) برای مقایسه در نظر بگیریم. در این مطالعه، نوزادانی که به آنها دی‌سیکلومین داده شد بیشتر از نوزادانی که به آنها دارونما داده شد، پاسخ دادند (RR: 2.50؛ 95% CI؛ 1.17 تا 5.34).
سیمتروپیوم بروماید (cimetropium bromide) داده‌های به دست آمده از یک مطالعه با کیفیت بسیار پائین برای مقایسه سیمتروپیوم بروماید با دارونما نشان داد که مدت زمان گریه در نوزادان تحت درمان با سیمتروپیوم بروماید کاهش یافت (MD: -30.20 دقیقه در هر بار گریه؛ 95% CI؛ 39.51- تا 20.89-؛ 86 نوزاد). همان مطالعه گزارش داد که سیمتروپیوم تعداد پاسخ دهندگان را افزایش داد (RR: 2.29؛ 95% CI؛ 1.44 تا 3.64).
برای همه عوامل در نظر گرفته شده، عوارض جانبی جدی گزارش نشد، به استثنای دی‌سیکلومین، که دو مورد از پنج مطالعه، عوارض جانبی مرتبط را (خواب طولانی‌تر: 4%، حالت خواب با چشم باز 4%، خواب آلودگی: 13%) گزارش کردند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.