سوال مطالعه مروری

ما می‌خواستیم بدانیم که درمان‌های گفتاری (talking therapies)، نوشیدن الکل را در مصرف کنندگان بزرگسال مواد مخدر غیر-قانونی (عمدتا اوپیوئیدها و محرک‌ها) کاهش می‌دهند یا خیر. هم‌چنین می‌خواستیم بدانیم که یک نوع از درمان نسبت به سایر درمان‌ها اثربخش‌تر است یا خیر.

پیشینه

نوشیدن الکل بالاتر از محدوده کم‌خطر نوشیدن، می‌تواند منجر به بروز مشکلات یا اختلالات جدی ناشی از مصرف الکل شود. نوشیدن بالاتر از این محدوده در افرادی که دارای مشکلاتی با سایر مواد مخدر نیز هستند، شایع است. این وضعیت سلامت روان و جسمانی آنها را بدتر می‌کند. درمان‌های گفتاری با هدف شناسایی مشکل ناشی از مصرف الکل و تشویق فرد برای انجام کاری در مورد آن صورت می‌گیرد. درمان‌های گفتاری می‌تواند توسط پزشکان آموزش دیده، پرستاران، مشاوران، روان‌شناساسان و امثالهم ارائه شوند. درمان‌های گفتاری ممکن است به کاهش مصرف الکل کمک کنند، اما ما می‌خواستیم دریابیم که این روش‌ می‌تواند به افرادی که دارای مشکلاتی با سایر مواد مخدر نیز هستند، کمک کند یا خیر.

تاریخ جست‌وجو: شواهد تا آگوست 2017 به‌روز است.

ویژگی‌های مطالعه

ما هفت مطالعه را به دست آوردیم که پنج درمان گفتاری را میان 825 نفر از مبتلایان به مشکلات ناشی از مواد مخدر بررسی کرده بودند.

آموزش مهارت‌های مقابله‌ای شناختی رفتاری (cognitive-behavioural coping skills training; CBCST) نوعی درمان گفتاری است که روی تغییر روش تفکر و عمل افراد تمرکز می‌کند.

برنامه دوازده قدمی (twelve‐step programme) بر مبنای تئوری‌های به دست آمده از الکلی‌های بی‌نام (Alcoholics Anonymous) قرار داشته و هدف آن تشویق فرد به برانگیختن انگیزه برای توقف استفاده از مواد مخدر یا الکل است.

مصاحبه انگیزشی (motivational interviewing; MI) به کشف و حل شبهات درباره تغییر رفتار افراد کمک می‌کند. این روش درمانی می‌تواند به صورت گروه، فردی و در اشکال پرقدرت و پرشدت ارائه شود.

مصاحبه انگیزشی کوتاه (brief motivational interviewing; BMI) یک مصاحبه انگیزشی کوتاه‌تر است که 45 دقیقه تا سه ساعت به طول می‌انجامد.

مداخلات کوتاه مدت بر مبنای MI قرار داشته اما فقط پنج تا 30 دقیقه به طول انجامیده و اغلب توسط یک فرد غیر-متخصص ارائه می‌شوند.

شش مورد از مطالعات توسط موسسات ملی سلامت (National Institutes for Health) یا توسط هیات بوردهای تحقیقات سلامت (Health Research Board) تامین مالی شده بودند؛ یک مطالعه منبع تامین مالی خود را گزارش نکرده بود.

نتایج کلیدی

ما دریافتیم که درمان‌های گفتاری برای پیامدهای ارزیابی شده، منجر به هیچ گونه تفاوت‌هایی نشده یا فقط تفاوت‌های کوچکی ایجاد می‌کنند. این پیامدها عبارت هستند از پرهیز (abstinence)، کاهش نوشیدن الکل و استفاده از مواد مخدر.

یک مطالعه دریافته بود که ممکن است هیچ تفاوتی بین CBCST و برنامه دوازده قدمی وجود نداشته باشد.

سه مطالعه دریافته بودند که ممکن است هیچ تفاوتی بین مداخله کوتاه و درمان معمول وجود نداشته باشد.

سه مطالعه دریافته بودند که ممکن است هیچ تفاوتی بین MI و درمان معمول یا آموزش به تنهایی وجود نداشته باشد.

یک مطالعه دریافته بودند که BMI احتمالا در کاهش مصرف الکل نسبت به درمان معمول (تعویض سوزن) بهتر است، اما هیچ تفاوتی را در سایر پیامدها به دست نیاورده بود.

یک مطالعه دریافته بود که MI پرقدرت و پرشدت ممکن است در کاهش شدت اختلال مصرف الکل میان زنان، تا حدودی بهتر از MI استاندارد باشد، اما میان مردان این‌طور نباشد.

اینکه درمان‌های گفتاری مصرف الکل و مواد مخدر را در افرادی که دارای مشکلات مربوط به سایر مواد مخدر نیز هستند، کاهش می‌دهد یا خیر، با عدم قطعیت باقی می‌ماند. جای مطالعات با کیفیت بالا خالی بوده و مورد نیاز هستند.

کیفیت شواهد

کیفیت شواهد برای مصاحبه‌های انگیزشی کوتاه و پرقدرت متوسط بود، اما برای مداخلات کوتاه مدت و مصاحبه‌های انگیزشی استاندارد پائین، و برای CBCST در برابر برنامه دوازده قدمی بسیار پائین بود.