تعداد 61 کارآزمایی را وارد کردیم. چهل‌-چهار کارآزمایی، شامل 43,274 زن، داده‌هایی را ارائه داده و تاثیرات مکمل‌های خوراکی روزانه حاوی آهن را در برابر عدم استفاده از آهن یا دارونما (placebo) مقایسه کردند.

مصرف پیشگیرانه مکمل آهن، کم‌خونی مادر را در زمان ترم تا 70% (خطر نسبی (RR): 0.30؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.19 تا 0.46؛ 14 کارآزمایی، 2199 زن، شواهد با کیفیت پائین)، کم‌خونی ناشی از فقر آهن را در زمان ترم (RR: 0.33؛ 95% CI؛ 0.16 تا 0.69، شش کارآزمایی، 1088 زن)، و کمبود آهن را در زمان ترم تا 57% (RR: 0.43؛ 95% CI؛ 0.27 تا 0.66، هفت کارآزمایی، 1256 زن، شواهد با کیفیت پائین) کاهش داد. تفاوت‌های واضحی بین گروه‌ها برای کم‌خونی شدید در سه ماهه دوم یا سوم، یا عفونت مادر در دوران بارداری (به ترتیب: RR: 0.22؛ 95% CI؛ 0.01 تا 3.20، نه کارآزمایی، 2125 زن، شواهد با کیفیت بسیار پائین؛ و، RR: 1.21؛ 95% CI؛ 0.33 تا 4.46؛ یک کارآزمایی، 727 زن، شواهد با کیفیت پائین)، یا مورتالیتی مادران (RR: 0.33؛ 95% CI؛ 0.01 تا 8.19، دو کارآزمایی، 12,560 زن، شواهد با کیفیت بسیار پائین)، یا ارائه گزارش از عوارض جانبی (RR: 1.29؛ 95% CI؛ 0.83 تا 2.02، 11 کارآزمایی، 2423 زن، شواهد با کیفیت بسیار پائین) وجود نداشت. زنان دریافت کننده آهن به‌طور میانگین احتمال بیشتری داشت که غلظت هموگلوبین (haemoglobin; Hb) بالاتری در زمان ترم و دوره پس از زایمان داشته باشند، اما در معرض خطر بالای غلظت Hb بیش از 130 گرم/لیتر در طول دوران بارداری، و در دوران ترم قرار گرفتند.

در مقایسه با گروه کنترل، زنانی که مکمل آهن کمتری مصرف کردند، نوزادان کم-وزن هنگام تولد (8.4% در برابر 10.3%، میانگین RR؛ 0.84؛ 95% CI؛ 0.69 تا 1.03؛ 11 کارآزمایی، 17,613 زن، شواهد با کیفیت پائین)، و نوزادان نارس (RR: 0.93؛ 95% CI؛ 0.84 تا 1.03؛ 13 کارآزمایی، 19,286 زن، شواهد با کیفیت متوسط) کمتری داشتند. به نظر می‌رسید که آنها نوزادان کمی سنگین‌تر نیز به دنیا می‌آورند (تفاوت میانگین (MD): 23.75؛ 95% CI؛ 3.02- تا 50.51؛ 15 کارآزمایی، 18,590 زن، شواهد با کیفیت متوسط). هیچ یک از این نتایج از اهمیت آماری برخوردار نبودند. هیچ تفاوت واضحی بین گروه‌ها برای مرگ‌ومیر نوزادی (RR: 0.91؛ 95% CI؛ 0.71 تا 1.18، چهار کارآزمایی، 16,603 نوزاد، شواهد با کیفیت پائین)، یا ناهنجاری‌های مادرزادی (RR: 0.88؛ 95% CI؛ 0.58 تا 1.33، چهار کارآزمایی، 14,636 نوزاد، شواهد با کیفیت پائین) وجود نداشت.

بیست‌-سه مطالعه در کشورهایی انجام شدند که در سال 2011 خطر بروز مالاریا در بخش‌هایی از کشور وجود داشت. در برخی از این کشورها/سرزمین‌ها، مالاریا فقط در مناطقی خاص یا تا سطح خاصی وجود دارد. فقط دو مورد از این مطالعات پیامدهای مالاریا را گزارش کردند. هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد مکمل آهن باعث افزایش مالاریا در جفت می‌شود. برای برخی از پیامدها، ناهمگونی بالاتر از 50% بود.