โยคะสำหรับอาการปวดหลังส่วนล่างเรื้อรังที่ไม่เฉพาะเจาะจง

ข้อความที่สำคัญ

สำหรับผู้ที่มีอาการปวดหลังส่วนล่างเป็นเวลานานโดยไม่ทราบสาเหตุ (อาการปวดหลังส่วนล่างเรื้อรังที่ไม่เฉพาะเจาะจง) หลังจากเล่นโยคะหรือไม่ได้เล่นโยคะเป็นเวลา 3 เดือน การเล่นโยคะน่าจะดีกว่าการไม่ออกกำลังกายในการปรับปรุงอาการปวดและการทำงานของหลัง แม้ว่าการดีขึ้นจะเพียงเล็กน้อย

อาจมีความแตกต่างกันเล็กน้อยหรือไม่มีเลยระหว่างโยคะกับการออกกำลังกายที่เน้นหลังประเภทอื่นๆ ในการปรับปรุงการทำงานที่เกี่ยวข้องกับหลัง แต่เราไม่แน่ใจเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างโยคะและการออกกำลังกายอื่นๆ ในการปรับปรุงความเจ็บปวด

อาการปวดหลังเป็นอันตรายที่พบบ่อยที่สุดในการทดลองโยคะ การเล่นโยคะมีความเสี่ยงต่ออันตรายสูงกว่าการไม่เล่นโยคะ แต่คล้ายกันระหว่างการเล่นโยคะและการออกกำลังกายอื่นๆ ไม่มีข้อเสนอแนะว่าโยคะเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของอันตรายร้ายแรง

อาการปวดหลังส่วนล่างที่ไม่เฉพาะเจาะจงคืออะไร

อาการปวดหลังเป็นปัญหาสุขภาพที่พบบ่อย ในหลายกรณี ความเจ็บปวดนั้นไม่ทราบสาเหตุ และเรียกว่าอาการปวดหลังแบบ 'ไม่เฉพาะเจาะจง' สำหรับบางคน ความเจ็บปวดอาจกินเวลา 3 เดือนหรือมากกว่านั้น และ ณ จุดนี้เรียกว่า 'เรื้อรัง' อาการปวดหลังส่วนล่างที่ไม่เฉพาะเจาะจงมักรักษาได้ด้วยยาแก้ปวดที่จำหน่ายหน้าเคาน์เตอร์และการออกกำลังกายและไม่จำเป็นต้องผ่าตัดหรือใช้หัตถการที่รุกล้ำอื่นๆ โยคะบางครั้งใช้เพื่อช่วยรักษาหรือจัดการกับอาการปวดหลังส่วนล่าง

เราต้องการค้นหาอะไร

เราต้องการทราบว่าโยคะช่วยปรับปรุงการทำงาน (เช่น ความสามารถในการเดิน การทำงานบ้าน การแต่งตัว) ความเจ็บปวดและคุณภาพชีวิตที่เกี่ยวข้องกับอาการปวดหลังส่วนล่างหรือไม่

เราทำอะไร

เราค้นหาฐานข้อมูลทางการแพทย์สำหรับการทดลองทางคลินิกที่เปรียบเทียบการฝึกโยคะโดยใช้ท่าทางทางกายภาพ (มักเรียกว่า 'หฐโยคะ') กับการรักษาอื่นๆ โยคะหลอกๆ หรือไม่ใช้การรักษาในผู้ใหญ่ (อายุ 18 ปีขึ้นไป) เรายังรวมการทดลองเปรียบเทียบโยคะที่เพิ่มเข้ากับการรักษาอื่นๆ เทียบกับการรักษาอื่นๆ เพียงอย่างเดียว

เราพบอะไร

เรารวมการทดลอง 21 ฉบับ ศึกษาในผู้เข้าร่วม 2223 คน การทดลอง 10 ฉบับดำเนินการในสหรัฐอเมริกา 5 ฉบับในอินเดีย 2 ฉบับในสหราชอาณาจักร และอย่างละ 1 ฉบับในโครเอเชีย เยอรมนี สวีเดน และตุรกี ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่เป็นสตรีอายุ 40 หรือ 50 ปี

ผลลัพธ์ที่สำคัญ

ไม่มีการทดลองเปรียบเทียบโยคะกับโยคะหลอกๆ

การทดลอง 10 ฉบับเปรียบเทียบโยคะกับการไม่ออกกำลังกาย ซึ่งรวมถึงการดูแลตามปกติ การบำบัดด้วยโยคะที่ล่าช้า หรือการศึกษา (เช่น หนังสือและการบรรยาย) การทดลอง 6 ฉบับเปรียบเทียบโยคะกับการออกกำลังกายแบบเน้นหลังหรือโปรแกรมการออกกำลังกายที่คล้ายกัน การทดลอง 5 ฉบับเปรียบเทียบการเล่นโยคะ การไม่ออกกำลังกาย และการออกกำลังกายรูปแบบอื่น

เมื่อครบ 3 เดือน มีหลักฐานคุณภาพต่ำถึงปานกลางที่แสดงว่าโยคะดีกว่าการไม่ออกกำลังกายเล็กน้อยในการปรับปรุงการทำงานของหลังและอาการปวด แต่ความแตกต่างนั้นไม่สำคัญเพียงพอต่อผู้ที่มีอาการปวดหลังส่วนล่าง มีหลักฐานคุณภาพต่ำสำหรับการปรับปรุงทางคลินิกด้วยโยคะ มีหลักฐานคุณภาพปานกลางสำหรับการปรับปรุงคุณภาพชีวิตทั้งทางร่างกาย (สามารถเคลื่อนไหวได้) และจิตใจ (ปัญหาทางอารมณ์) เล็กน้อย และหลักฐานคุณภาพต่ำสำหรับการปรับปรุงเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยในภาวะซึมเศร้า

เมื่อครบ 3 เดือน มีหลักฐานที่มีคุณภาพปานกลางว่าไม่มีความแตกต่างเล็กน้อยหรือไม่มีเลยระหว่างโยคะกับการออกกำลังกายประเภทอื่นๆ ในการปรับปรุงการทำงานของหลัง หลักฐานมีคุณภาพต่ำมากสำหรับผลกระทบต่อความเจ็บปวดในเวลา 3 เดือน และเรายังคงไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างระหว่างโยคะกับการออกกำลังกายอื่นๆ สำหรับความเจ็บปวดหรือไม่ หลักฐานมีคุณภาพต่ำมากสำหรับการปรับปรุงทางคลินิกและการเปลี่ยนแปลงคุณภาพชีวิตทางร่างกายและจิตใจ

อันตรายที่พบบ่อยที่สุดในการทดลองคืออาการปวดหลังที่เพิ่มขึ้น มีหลักฐานคุณภาพต่ำที่แสดงว่าโยคะมีความเสี่ยงสูงกว่าการไม่ออกกำลังกาย และหลักฐานคุณภาพต่ำที่บ่งชี้ว่าความเสี่ยงของอันตรายระหว่างโยคะกับการออกกำลังกายที่เน้นหลังมีความคล้ายคลึงกัน ไม่มีการทดลองใดรายงานว่าโยคะเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของผลข้างเคียงที่ร้ายแรง

ข้อจำกัด ของหลักฐานคืออะไร

เนื่องจากเราไม่พบการทดลองใด ๆ ที่เปรียบเทียบโยคะกับโยคะหลอกๆ เราจึงไม่สามารถบอกได้ว่าโยคะจะส่งผลต่ออาการปวดหลังส่วนล่างอย่างไร หากผู้คนไม่ทราบว่ากำลังเล่นโยคะอยู่ ผู้เข้าร่วมการทดลองทั้งหมดทราบว่ากำลังฝึกโยคะอยู่หรือไม่ และสิ่งนี้อาจส่งผลต่อการตีความว่าอาการปวดหลังของพวกเขาเปลี่ยนไปหรือไม่ นอกจากนี้ การทดลองบางรายการมีขนาดเล็กมาก มีการทดลองน้อยในการเปรียบเทียบบางอย่าง และการทดลองในการเปรียบเทียบบางรายการให้ผลลัพธ์ที่ไม่สอดคล้องกัน ดังนั้นเราจึงปรับลดคุณภาพของหลักฐานเป็นระดับปานกลาง ต่ำ หรือต่ำมาก

หลักฐานนี้ทันสมัยแค่ไหน

หลักฐานเป็นปัจจุบันจนถึงเดือนสิงหาคม 2021

ข้อสรุปของผู้วิจัย: 

มีหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นในระดับต่ำถึงปานกลางว่าการเล่นโยคะเมื่อเทียบกับการไม่ออกกำลังกายส่งผลให้การทำงานและอาการปวดหลังดีขึ้นเพียงเล็กน้อยและไม่สำคัญทางคลินิก อาจมีความแตกต่างกันเล็กน้อยหรือไม่มีเลยระหว่างโยคะกับการออกกำลังกายที่เกี่ยวข้องกับหลัง สำหรับการทำงานที่เกี่ยวข้องกับหลังในระยะเวลา 3 เดือน แม้ว่าจะยังไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างระหว่างโยคะกับการออกกำลังกายอื่นๆ สำหรับความเจ็บปวดและคุณภาพชีวิตหรือไม่ โยคะเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์มากกว่าการไม่ออกกำลังกาย แต่อาจมีความเสี่ยงต่อเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์เช่นเดียวกับการออกกำลังกายอื่นๆ จากผลลัพธ์เหล่านี้ การตัดสินใจใช้โยคะแทนการไม่ออกกำลังกายหรือออกกำลังกายอย่างอื่นอาจขึ้นอยู่กับความพร้อมให้บริการ ค่าใช้จ่าย และความต้องการของผู้เข้าร่วมหรือผู้ให้บริการ เนื่องจากการศึกษาทั้งหมดไม่ได้ปิดบังกลุ่มและมีความเสี่ยงสูงต่ออคติด้านประสิทธิภาพและอคติในการตรวจจับ จึงไม่น่าเป็นไปได้ที่การเปรียบเทียบแบบปกปิดจะพบประโยชน์ที่สำคัญทางคลินิก

อ่านบทคัดย่อฉบับเต็ม
บทนำ: 

อาการปวดหลังส่วนล่างที่ไม่เฉพาะเจาะจงเป็นภาวะที่พบได้บ่อยและอาจทำให้พิการได้ ซึ่งมักจะรักษาด้วยการดูแลตนเองและยาที่ไม่ต้องสั่งโดยแพทย์ สำหรับอาการปวดหลังส่วนล่างเรื้อรัง แนวทางปัจจุบันแนะนำการบำบัดด้วยการออกกำลังกาย โยคะเป็นการออกกำลังกายร่างกายและจิตใจที่บางครั้งใช้สำหรับอาการปวดหลังส่วนล่างที่ไม่เฉพาะเจาะจง

วัตถุประสงค์: 

เพื่อประเมินประโยชน์และโทษของโยคะสำหรับการรักษาอาการปวดหลังส่วนล่างเรื้อรังที่ไม่เฉพาะเจาะจงในผู้ใหญ่ เปรียบเทียบกับโยคะหลอก ไม่มีการรักษาเฉพาะ การแทรกแซงเพียงเล็กน้อย (เช่น การให้ความรู้) หรือการรักษาอื่น ๆ โดยเน้นที่ความเจ็บปวด การทำงาน คุณภาพชีวิต และเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์

วิธีการสืบค้น: 

เราใช้วิธีการค้นหา Cochrane แบบมาตรฐานและครอบคลุม วันที่ค้นหาล่าสุดคือ 31 สิงหาคม 2021 โดยไม่มีข้อจำกัดด้านภาษาหรือสถานะสิ่งพิมพ์

เกณฑ์การคัดเลือก: 

เรารวมการทดลองใช้โยคะแบบสุ่มที่มีกลุ่มควบคุมเปรียบเทียบกับโยคะหลอก ไม่มีการแทรกแซง การแทรกแซงอื่นๆ และโยคะที่เพิ่มเข้าไปในการบำบัดอื่นๆ

การรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล: 

เราปฏิบัติตามวิธีมาตรฐานของ Cochrane ผลลัพธ์ที่สำคัญของเราคือ 1. การทำงานเฉพาะส่วนหลัง 2. ความเจ็บปวด 3. อาการทางคลินิกที่ดีขึ้น 4. คุณภาพชีวิตทางจิตใจและร่างกาย 5. ภาวะซึมเศร้า และ 6. เหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ ผลลัพธ์รองของเราคือ 1. ความทุพพลภาพในการทำงาน เราใช้ GRADE เพื่อประเมินความแน่นอนของหลักฐานสำหรับผลลัพธ์ที่สำคัญ

ผลการวิจัย: 

เรารวมการทดลอง 21 รายการ (ผู้เข้าร่วม 2223 คน) จากสหรัฐอเมริกา อินเดีย สหราชอาณาจักร โครเอเชีย เยอรมนี สวีเดน และตุรกี ผู้เข้าร่วมได้รับคัดเลือกจากทั้งคลินิกและชุมชน ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงในวัย 40 หรือ 50 ปี การทดลองส่วนใหญ่ใช้โยคะ iyengar, hatha หรือ viniyoga การทดลองเปรียบเทียบโยคะกับการควบคุมที่ไม่ออกกำลังกาย ได้แก่การรอคิว การดูแลตามปกติ หรือการให้ความรู้ (การทดลอง 10 ฉบับ); การออกกำลังกายที่เน้นส่วนหลัง เช่น กายภาพบำบัด (การทดลอง 5 ฉบับ); ทั้งการควบคุมการออกกำลังกายและการไม่ออกกำลังกาย (การทดลอง 4 ฉบับ); ทั้งการไม่ออกกำลังกายและการออกกำลังกายร่างกายและจิตใจ (ชี่กง) (การทดลอง 1 ฉบับ); และโยคะบวกกับการออกกำลังกายเทียบกับการออกกำลังกายเพียงอย่างเดียว (การทดลอง 1 ฉบับ) การทดลอง 1 ฉบับ เปรียบเทียบโยคะกับการออกกำลังกายแบบเข้มข้น 1 สัปดาห์ และเราได้วิเคราะห์การทดลองนี้แยกจากเรื่องอื่นๆ การทดลองทั้งหมดมีความเสี่ยงสูงต่ออคติด้านประสิทธิภาพและการตรวจหา เนื่องจากผู้เข้าร่วมและผู้ให้บริการไม่ได้ปิดบังการรักษา และผลลัพธ์ได้รับการประเมินด้วยตนเอง

เราไม่พบการทดลองใดที่เปรียบเทียบโยคะกับการสมมุตว่าทำโยคะ

หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำจากการทดลอง 11 ฉบับ แสดงให้เห็นว่าอาจมีการปรับปรุงเล็กน้อยที่ไม่สำคัญทางคลินิกในการทำงานเฉพาะส่วนของหลังด้วยโยคะ (ความแตกต่างเฉลี่ย [MD] −1.69, ช่วงความเชื่อมั่น 95% [CI] −2.73 ถึง −0.65 ในช่วง 0 ถึง แบบสอบถามความพิการของ Roland-Morris 0 ถึง 24 จุด (RMDQ), ต่ำกว่า = ดีกว่า, ความแตกต่างน้อยที่สุดที่สำคัญทางคลินิก [MCID] 5 คะแนน; ผู้เข้าร่วม 1155 คน) และหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นปานกลางจากการทดลอง 9 ฉบับ แสดงให้เห็นถึงการปรับปรุงที่ไม่สำคัญทางคลินิกในความเจ็บปวด (MD −4.53, 95 % CI −6.61 ถึง −2.46 ในระดับ 0 ถึง 100, 0 ไม่มีความเจ็บปวด, MCID 15 คะแนน; ผู้เข้าร่วม 946 คน) เทียบกับการไม่ออกกำลังกายเลยเป็นเวลา 3 เดือน หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำจากการทดลอง 4 ฉบับแสดงให้เห็นว่าอาจมีการปรับปรุงทางคลินิกด้วยโยคะ (อัตราส่วนความเสี่ยง [RR] 2.33, 95% CI 1.46 ถึง 3.71; ประเมินจากการให้คะแนนของผู้เข้าร่วมว่าอาการปวดหลังดีขึ้นหรือหาย ผู้เข้าร่วม 353 คน) หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นปานกลางจากการทดลอง 6 ฉบับแสดงให้เห็นว่าอาจมีการปรับปรุงเล็กน้อยในด้านคุณภาพชีวิตทางร่างกายและจิตใจ (ทางร่างกาย: MD 1.80, 95% CI 0.27 ถึง 3.33 ในมาตราส่วนสุขภาพกายแบบย่อ 36 รายการ [SF-36] สูงกว่า = ดีกว่า; จิตใจ: MD 2.38, 95% CI 0.60 ถึง 4.17 ในระดับสุขภาพจิต SF-36 สูงกว่า = ดีกว่า; ทั้ง 686 คน) หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำจากการทดลอง 3 ฉบับแสดงให้เห็นว่าอาการซึมเศร้าดีขึ้นเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย (MD −1.25, 95% CI −2.90 ถึง 0.46 ใน Beck Depression Inventory ต่ำกว่า = ดีขึ้น ผู้เข้าร่วม 241 คน) มีหลักฐานที่มีความแน่นอนต่ำจากการทดลอง 8 เรื่องที่โยคะเพิ่มความเสี่ยงของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ ส่วนใหญ่เป็นอาการปวดหลังเพิ่มขึ้นที่ 6 ถึง 12 เดือน (RR 4.76, 95% CI 2.08 ถึง 10.89; 43/1000 เมื่อเล่นโยคะ และ 9/1000 ที่ไม่มีออกกำลังกาย ผู้เข้าร่วม 1,037 คน)

สำหรับโยคะเมื่อเปรียบเทียบกับการควบคุมการออกกำลังกายที่เน้นส่วนหลัง (การทดลอง 8 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 912 คน) ในเวลา 3 เดือน เราพบหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นในระดับปานกลางจากการทดลอง 4 ฉบับสำหรับความแตกต่างเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีความแตกต่างเลยในการทำงานเฉพาะส่วนหลัง (MD −0.38, 95% CI −1.33 ถึง 0.62 ใน RMDQ ต่ำกว่า = ดีกว่า ผู้เข้าร่วม 575 คน) และหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมากจากการทดลอง 2 ฉบับสำหรับความแตกต่างเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยในความเจ็บปวด (MD 2.68, 95% CI −2.01 ถึง 7.36 ในระดับ 0 ถึง 100 ต่ำกว่า = ดีกว่า; ผู้เข้าร่วม 326 คน) เราพบหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมากจากการทดลอง 3 ฉบับสำหรับไม่มีความแตกต่างในการปรับปรุงทางคลินิกที่ประเมินตามการให้คะแนนของผู้เข้าร่วมว่าอาการปวดหลังได้รับการปรับปรุงหรือแก้ไขแล้ว (RR 0.97, 95% CI 0.72 ถึง 1.31; ผู้เข้าร่วม 433 คน) และหลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมากจากการทดลอง 1 ฉบับ สำหรับคุณภาพชีวิตทางร่างกายและจิตใจที่แตกต่างกันเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย (กายภาพ: MD 1.30, 95% CI −0.95 ถึง 3.55 ในระดับสุขภาพกาย SF-36 สูงกว่า = ดีกว่า; จิต: MD 1.90, 95% CI −1.17 ถึง 4.97 ในระดับสุขภาพจิต SF-36 สูงกว่า = ดีกว่า ทั้ง 237 คน) ไม่มีการศึกษารายงานภาวะซึมเศร้า หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำจากการทดลอง 5 ฉบับแสดงให้เห็นว่ามีความแตกต่างเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยระหว่างโยคะและการออกกำลังกายในความเสี่ยงของเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์ที่ 6 ถึง 12 เดือน (RR 0.93, 95% CI 0.56 ถึง 1.53; 84/1000 เมื่อเล่นโยคะและ 91/1000 กับการออกกำลังกายที่ไม่ใช่โยคะ ผู้เข้าร่วม 640 คน)

บันทึกการแปล: 

แปลโดย พญ.วิลาสินี หน่อแก้ว Edit โดย ผกากรอง 26 มกราคม 2023

Tools
Information