Techniki chirurgiczne usuwania zębów mądrości z żuchwy

Tłumaczenie nieaktualne. Kliknij tutaj aby zobaczyć aktualną wersję przeglądu w języku angielskim.

Pytanie przeglądu

Ten przegląd został wykonany, aby ocenić korzyści i szkody związane z zastosowaniem różnych technik chirurgicznego usuwania zębów mądrości z żuchwy w celu zmniejszenia ryzyka powikłań pozabiegowych, Powikłania pozabiegowe uwzględnione w tym przeglądzie to: ból po zabiegu, obrzęk, zakażenie, niemożność pełnego rozwarcia szczęk (szczękościsk), uszkodzenie nerwów zaopatrujących czuciowo język, skórę wargi dolnej i brody (uszkodzenie n. językowego lub zębodołowego dolnego) oraz złamanie żuchwy.

Wprowadzenie

Usuwanie zębów mądrości z żuchwy jest jednym z najczęstszych zabiegów w chirurgii stomatologicznej. Opracowano różne techniki mające zapewnić jak najlepszy wynik zabiegu. Ocena najlepszych danych naukowych dotyczących tych technik jest ważna, aby zminimalizować ryzyko powikłań i poprawić komfort pacjenta związany z zabiegiem.

Charakterystyka badań

Przegląd stworzyła Grupa Cochrane Oral Health a dane na których się opiera są zgodne ze stanem wiedzy na dzień 21 marca 2014. Oceniono trzydzieści pięć badań obejmujących 2569 uczestników, ale jakość tych badań nie była najlepsza i jest mało prawdopodobne, aby wynik tego przeglądu zmienił praktykę chirurgiczną.

Najważniejsze wyniki

-Niewielkie zmiany w sposobie nacięcia dziąseł mogą zmniejszyć częstotliwość występowania suchego zębodołu i bólu po zabiegu.

-Istnieje możliwość ochrony nerwu językowego przed uszkodzeniem poprzez umieszczenie specjalnego narzędzia, jednak nie było dostępnych dobrych jakościowo badań potwierdzających, że metoda ta zmniejsza ryzyko trwałego uszkodzenia nerwu i w konsekwencji zmniejsza ryzyko utraty lub zaburzenia czucia.

-Niektórzy chirurdzy usuwają jedynie koronową część zęba mądrości i zostawiają korzeń w kości w sytuacjach, kiedy te korzenie znajdują się bardzo blisko przebiegu nerwu zaopatrującego czuciowo wargę dolną i skórę brody. Mimo, iż wydaje się prawdopodobnym, że takie postępowanie zmniejsza ryzyko uszkodzenia nerwu, to dwa dostępne badania okazały się za mało wiarygodne, aby to potwierdzić. w tych badaniach pokazano natomiast przemieszczanie się korzenia z czasem u 13% do 24% pacjentów w ciągu dwóch kolejnych lat.

Jakość danych naukowych

Jakość 35 badań była różna. Żadnego z badań nie oceniono jako obarczonego małym ryzykiem błędu systematycznego we wszystkich domenach zatem jest mało prawdopodobne aby ich wyniki zmieniły obecną praktykę chirurgiczną.

Uwagi do tłumaczenia: 

Tłumaczenie Piotr Krucki Redakcja Andrzej Komorowski