پیامهای کلیدی
کارکنان خدمات بالینی باید بدانند که مقیاسهای رتبهبندی موجود برای ارزیابی درد در نوزادان از کیفیت بسیار پائینی برخوردار هستند. بنابراین، این مقیاسها میبایست بیشتر توسعه یابند.
مقیاسهای رتبهبندی بالینی چه هستند؟
از آنجاییکه نوزادان تازه متولد شده نمیتوانند درد خود را با کلمات بیان کنند، کارکنان باید درد آنها را با نگاه کردن به رفتارها و علائم حیاتی آنها ارزیابی کنند. برای این کار میتوان از مقیاسهای مختلف رتبهبندی استفاده کرد، که درد نوزاد را از طریق، برای مثال، تعداد ضربان قلب، حالت چهره، و حرکت بدن ارزیابی میکنند.
ما به دنبال چه یافتهای بودیم؟
هدف ما آن بود که مقیاسهای رتبهبندی موجود را توصیف کرده و کیفیت آنها را ارزیابی کنیم.
ما چهکاری را انجام دادیم؟
ما بانکهای اطلاعاتی را برای یافتن مطالعاتی جستوجو کردیم که مقیاسهای رتبهبندی را برای ارزیابی درد در نوزادان تازه متولد شده ایجاد یا آزمایش کردند.
ما به چه نتایجی رسیدیم؟
ما 79 مطالعه را شامل 7197 نوزاد، 326 پرستار، و 12 پزشک وارد کردیم. بیست و هفت مقیاس رتبهبندی مختلف در مطالعات استفاده شدند. ارزیابی ما نشان داد که همه مقیاسهای رتبهبندی کیفیت بسیار پائینی دارند.
محدودیتهای شواهد چه هستند؟
اگرچه تعداد مطالعات واردشده نسبتا زیاد بودند، شواهد در تعداد زیادی از مقیاسهای رتبهبندی درد بالینی و جنبههای روششناسی (methodology) متفاوتی که قصد اندازهگیری آنها را داشتیم، پراکنده بود. در نتیجه، فقط چند مطالعه برای هر جنبه جداگانه از اندازهگیری، در دسترس بودند. شواهد برای مهمترین جنبههای روششناسی مقیاسهای رتبهبندی از کیفیت بسیار پائینی برخوردار بودند، و از هرگونه نتیجهگیری قوی پیشگیری کردند.
شواهد تا چه زمانی بهروز است؟
شواهد تا جولای 2023 بهروز است.
کارکنان بالینی باید هنگام استفاده از مقیاسهای رتبهبندی نوزادان موجود کنونی هوشیار باشند. توسعه بیشتر محتوای مقیاس رتبهبندی و بررسی روایی ساختاری آن ضروری است و باید در اولویت قرار گیرد. آنها با هم، محتوا و ساختار مقیاسهای رتبهبندی، و زیربنای آزمایشهای بیشتر را، از جمله قابلیت اطمینان، تعیین میکنند، و اولویتبندی آنها بیشترین سهم را در پایه شواهد مقیاسهای رتبهبندی برای ارزیابی درد نوزادان خواهد داشت. تلاشهای مشترک میان پزشکان و متخصصان روششناسی از ایجاد مشکلات روششناسی پیشگیری کرده و به بهبود اعتبار و قابلیت اطمینان مقیاسهای رتبهبندی درد در نوزادان کمک میکنند.
شش تا نه درصد از تمام نوزادان تازه متولد شده به دلیل بیماری یا نارس بودن نیاز به بستری در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان (NICU) دارند. این نوزادان در طول بستری خود، اغلب تحت بسیاری از روشهای تشخیصی یا درمانی دردناک قرار میگیرند که میتوانند عواقب منفی طولانیمدت داشته باشند. برای کاهش تاثیرات منفی قرار گرفتن در معرض درد و اطمینان از درمان مطلوب و بیخطر درد، ارزیابی دقیق درد ضروری است. برای دستیابی به این هدف، پزشکان، وابسته به استفاده از مقیاسهای رتبهبندی بالینی قابل اعتماد، عینی، و استاندارد شده درد هستند، که از این پس به آن «مقیاسهای رتبهبندی (rating scales)» گفته میشود. مقیاسهای رتبهبندی متعددی منتشر شدهاند؛ بااینحال، وجود اختلاف در روایی (validity) آنها، قابلیت کاربرد کلی آنها را در عملکرد بالینی و تحقیقاتی محدود میکند. چنین محدودیتهایی ممکن است منجر به برآورد بیشازحد یا دستکمگرفتن درد شوند، که به دریافت غیرضروری داروهای آرامبخشی یا درمان ناکافی درد میانجامند، و بهطور بالقوه ایمنی نوزاد را از طریق عوارض جانبی درمان، از جمله نشانههای ترک یا ناراحتی طولانیمدت، به خطر میاندازند. تا به امروز، اکثر مقیاسهای رتبهبندی برای ارزیابی درد ناشی از پروسیجر ایجاد شدهاند، درحالیکه مقیاسهای کمتری برای بررسی درد مزمن در دسترس هستند. نوزادان نارس مسائل را پیچیدهتر میکنند، زیرا اغلب بهدلیل نارس بودن، توانایی کمتری برای نشان دادن رفتار درد شدید دارند. تحقیقات همچنین نشان دادهاند که استفاده از مقیاسهای رتبهبندی در عملکرد بالینی، به دلیل اجرای ناکافی و گاهگاهی در کنار انتخاب نامناسب مقیاس برای بررسی درد، جمعیت یا محیط مورد ارزیابی خاص، کمتر از حد مطلوب است.
علیرغم انتشار مطالعات متعددی که بار (burden) درد را در نوزادان تازه متولد شده بررسی میکنند، کار کمی برای خلاصه کردن شواهد فعلی در مورد مناسب بودن مقیاسهای رتبهبندی برای انواع خاص درد یا شرایط نوزاد انجام شده است. این موضوع احتمالا به دلیل ذهنی بودن ارزیابی درد و عوارض بیشتر ارزیابی چنین جمعیت غیرکلامی و نارس از بیماران، محدود شده است. بار عظیم درد نوزادان در سراسر جهان منجر به توسعه مقیاسهای رتبهبندی متعددی به زبانهای مختلف نیز شده، که مانع جمعبندی شواهد میشود.
مرور سیستماتیک متون علمی برای گردآوری و توصیف گسترش، محتوا، و ویژگیهای اندازهگیری مقیاسهای رتبهبندی بالینی برای ارزیابی درد در نوزادان تازه متولد شده.
یک متخصص اطلاعات بهطور سیستماتیک CENTRAL؛ PubMed؛ Embase؛ و CINAHL را جستوجو کرد. آخرین بهروزرسانی جستوجو در جولای 2023 انجام شد.
ما همه طراحیهای مطالعهای را وارد کردیم که شامل گسترش یا بررسی مقیاس رتبهبندی برای ارزیابی درد در نوزادان تازه متولد شده بودند. ما نوزادان نارس (preterm) (پیشاز هفته 37) و ترم (term) (هفته 37 یا بیشتر) را که تحت ارزیابی درد برای هر اندیکاسیون پزشکی قرار گرفتند، وارد کردیم. ما مطالعاتی را نیز وارد کردیم که شامل متخصصان مراقبت سلامت بودند.
ما مقیاسهای رتبهبندی بالینی را برای ارزیابی درد در نوزادان تازه متولد شده با استفاده از روششناسی (methodology) استانداردهای مبتنی بر اجماعنظر برای انتخاب ابزار اندازهگیری سلامت (Consensus-based Standards for the selection of health Measurement Instruments; COSMIN) ارزیابی کردیم که روایی محتوا، روایی ساختاری، سازگاری درونی، قابلیت اطمینان، خطای اندازهگیری، بررسی فرضیه، و اعتبار بین-فرهنگی را ارزیابی کردند. از رویکرد اصلاحشده درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation; GRADE) برای ارزیابی خطر سوگیری (bias)، ناهمگونی، عدمدقت (imprecision)، و مستقیم نبودن (indirectness) استفاده کردیم.
تعداد 79 مطالعه را شامل 7197 نوزاد، 326 پرستار، و 12 پزشک وارد کردیم. بیست و هفت مقیاس رتبهبندی بالینی در 26 کشور استفاده شدند، که 14 مطالعه نوزادان نارس، 11 مطالعه نوزادان ترم، 46 مورد نوزادان نارس و ترم، چهار مورد صرفا کادر پزشکی، و چهار مطالعه نوزادان نارس و/یا ترم را به همراه کادر پزشکی ارزیابی کردند. با ارزیابی چکلیست COSMIN، ما متوجه شدیم که همه مقیاسهای رتبهبندی دارای شواهدی با قطعیت بسیار پائین هستند، که نگرانیهایی را در مورد روایی، قابلیت اطمینان یا اعتبار، و قابلیت کاربرد آنها در این جمعیت آسیبپذیر در محیطهای بالینی مختلف ایجاد میکنند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.