سوال مطالعه مروری
ما می‌خواستیم بدانیم که ویتامین D به کودکان مبتلا به پنومونی حاد دریافت کننده درمان آنتی‌بیوتیکی کمک می‌کند که سریع‌تر بهبود یابند یا خیر.
پیشینه
پنومونی (pneumonia)، عفونت حاد دستگاه تنفسی تحتانی است که بر ریه‌ها اثر می‌گذارد. درمان پنومونی عبارت است از آنتی‌بیوتیک‌ها، ارائه اکسیژن مکمل به هوایی که از طریق یک ماسک تنفس می‌کنند، و سایر درمان‌های حمایتی. ویتامین D باعث تقویت سیستم ایمنی بدن شده و التهاب بیش از حد را کاهش می‌دهد، تاثیراتی که ممکن است به کودکان کمک کند تا از یک اپیزود حاد پنومونی بهبود یابند.
تاریخ جستوجو
شواهد تا 28 جولای 2017 به‌روز است.
ویژگی‌های مطالعه
هفت مطالعه در کل شامل 1529 کودک (780 کودک مبتلا به پنومونی (4 مطالعه) و 749 کودک مبتلا به پنومونی شدید یا بسیار شدید (3 مطالعه)) زیر 5 سال از کشورهای با سطح درآمد پائین بودند. در چهار مطالعه، از تک دوز بزرگ ویتامین D در زمان پیوستن کودک به مطالعه یا درون 24 ساعت پس از پذیرش در بیمارستان استفاده شد، در دو مطالعه، ویتامین D به مدت پنج روز و در یک مطالعه، ویتامین D به مدت دو روز استفاده شد. یک مطالعه، کودکانی را که سطح ویتامین D آنها طبیعی بود، خارج کرد. یک مطالعه علت پنومونی کودکان را گزارش کرد.
منابع تامین مالی مطالعه
یک مطالعه از New Zealand Aid Corporation حمایت مالی دریافت کرد؛ یک مطالعه از کمک‌های نهادی استفاده کرد؛ و پنج مطالعه حمایت مالی دریافت نکردند.
نتایج کلیدی
در رابطه با اینکه ویتامین D تاثیر مهمی بر پیامدها دارد یا خیر نامطمئن هستیم، زیرا کیفیت این شواهد بسیار پائین بود. ویتامین D ممکن است زمان لازم برای بهبودی پنومونی حاد (تا 60 دقیقه) و خطر مرگ‌ومیر را اندکی کاهش دهد، و منجر به افزایش مدت زمان بستری در بیمارستان (تا 30 دقیقه) و زمان لازم برای رفع تب شود (تا 90 دقیقه). با این حال، تفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها برای این پیامدها وجود نداشت. حوادث جانبی عمده‌ای گزارش نشد.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد، به جز شواهد مربوط به زمان مورد نیاز برای رفع بیماری حاد، که ما آن را پائین ارزیابی کردیم، بسیار پائین بود. مشکلات مربوط به روش‌های مطالعه و گزارش‌دهی را شناسایی کردیم، که ناشی از عدم دقت در مطالعات وارد شده بود.
در رابطه با اینکه ویتامین D تاثیر مهمی بر پیامدها دارد یا خیر نامطمئن هستیم، زیرا نتایج غیر-دقیق بود. حوادث جانبی عمده‌ای گزارش نشد. کیفیت شواهد را بسیار پائین تا پائین ارزیابی کردیم. کارآزمایی‌های متعددی در حال انجام هستند و ممکن است اطلاعات بیشتری را ارائه دهند.
کودکان مبتلا به پنومونی حاد (acute pneumonia) ممکن است کمبود ویتامین D داشته باشند. کارآزمایی‌های بالینی نشان داده‌اند که مکمل‌یاری پروفیلاکتیک ویتامین D خطر پیشرفت پنومونی را در کودکان کاهش می‌دهد. داده‌های مربوط به تاثیرات درمان با ویتامین D در پنومونی حاد دوران کودکی محدود هستند.
ارزیابی اثربخشی و ایمنی مکمل‌یاری ویتامین D به عنوان یک درمان کمکی برای آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان پنومونی حاد دوران کودکی.
ما CENTRAL (شماره 7؛ 2017) را که شامل پایگاه ثبت تخصصی گروه عفونت‌های حاد تنفسی در کاکرین؛ (Epub Ahead of Print) پيشاچاپ Ovid MEDLINE؛ استنادات در حال انجام و سایر استنادات نمایه نشده؛ Ovid MEDLINE Daily و Ovid MEDLINE (از 1946 تا هفته 4 جولای، 2017) و Embase (از 2010 تا 28 جولای 2017) بود، جستوجو کردیم. هم‌چنین در 28 جولای 2017 به جستوجو در ClinicalTrials.gov و پلت‌فرم بین‌المللی پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی (ICTRP) سازمان جهانی بهداشت (WHO) پرداختیم. هیچ محدودیتی از نظر زبان وجود نداشت.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) شامل کودکان (سن بیش از یک ماه تا پنج سال) مبتلا به پنومونی حاد اکتسابی از جامعه که در بیمارستان بستری شدند، که بر اساس دستورالعمل‌های عفونت حاد تنفسی WHO تعریف شدند و مکمل‌یاری ویتامین D را با کنترل کننده مقایسه کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات را برای ورود ارزیابی و داده‌ها را استخراج کردند. برای داده‌های دو-حالتی، تعداد شرکت‌کنندگان مبتلا به این پیامد و تعداد کل شرکت‌کنندگان را در هر گروه درمانی استخراج کردیم. برای داده‌های پیوسته، از میانگین حسابی (arithmetic) و انحراف معیار (standard deviation; SD) برای هر گروه درمان همراه با تعداد شرکت‌کنندگان در هر گروه استفاده کردیم. از روش‌های استاندارد روش‌شناسی مورد انتظار کاکرین استفاده کردیم.
ما هفت RCT انجام شده را در کشورهای با سطح درآمد پائین وارد کردیم که شامل 1529 کودک بودند (780 کودک مبتلا به پنومونی و 749 کودک مبتلا به پنومونی شدید یا بسیار شدید). چهار مطالعه از تک دوز 100,000 IU ویتامین D₃ در زمان شروع بیماری یا درون 24 ساعت پس از پذیرش در بیمارستان استفاده کردند؛ دو مطالعه از دوز روزانه ویتامین D₃ خوراکی به مدت پنج روز استفاده کردند (1000 IU برای کودکان تا یک سال و 2000 IU برای کودکان بالای یک سال) و یک مطالعه از دوز روزانه ویتامین D₃ خوراکی به مدت دو روز استفاده کرد (50,000 IU). یک مطالعه تشخیص میکروبیولوژیک و رادیولوژیک پنومونی را گزارش کرد.
تاثیرات ویتامین D بر پیامدهای زیر در مقایسه با کنترل کننده قاطع نبود: زمان رفع بیماری حاد (ساعت) (تفاوت میانگین (MD): 0.95-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 6.14- تا 4.24؛ 3 مطالعه؛ 935 کودک؛ شواهد با کیفیت پائین)؛ نرخ مرگ‌ومیر (خطر نسبی (RR): 0.97؛ 95% CI؛ 0.06 تا 15.28؛ 1 مطالعه؛ 193 کودک؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛ مدت زمان بستری در بیمارستان (MD: 0.49؛ 95% CI؛ 8.41- تا 9.4؛ 4 مطالعه؛ 835 کودک؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) و زمان رفع تب (MD: 1.66؛ 95% CI؛ 2.44- تا 5.76؛ 4 مطالعه؛ 584 کودک؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
حوادث جانبی عمده‌ای گزارش نشد.
ارزیابی GRADE برای تمام پیامدها به جز زمان رفع بیماری حاد، شواهدی با کیفیت بسیار پائین یافت (به علت محدودیت‌های جدی مطالعه، تناقضات، غیر-مستقیم بودن و عدم دقت).
یک مطالعه از New Zealand Aid Corporation حمایت مالی دریافت کرد؛ یک مطالعه توسط بودجه نهادی تامین شد؛ و پنج مطالعه حمایت مالی دریافت نکردند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.