نیدوتراپی (nidotherapy) (برگرفته از واژه لاتین « nidus » یا «آشیانه») با هدف شناسایی نیاز به تغییرات و ایجاد تغییرات در محیط و پیرامون فرد بیمار انجام می‌شود. این روش در کنار دیگر درمان‌ها عمل می‌کند تا بهبودی‌هایی را در به‌زیستی (well being)، جای زندگی، مدیریت مالی زندگی، روابط شخصی، کار و دیگر عوامل زندگی فرد ایجاد کند. هدف نیدوتراپی تغییر فرد نیست (در حالی که دیگر درمان‌های روان‌شناختی اغلب به دنبال ایجاد تغییرات در رفتار، احساسات و تفکر فرد هستند) بلکه ایجاد «تناسب» بهتر میان محیط و فرد است. در نتیجه، فرد ممکن است بهبود یابد، اما این بهبود، نتیجه مستقیم درمان نیست، بلکه به این دلیل است که رابطه هماهنگ‌تری با محیط ایجاد شده است. مزایای نیدوتراپی ممکن است شامل بهبودی در روابط با افراد دیگر، عزت نفس، مصرف منظم و درست داروها، سلامت روان و به‌طور کلی، ایجاد وضعیت زندگی بهتر، باشد. اگر عوامل محیطی یا محیط اطراف فرد به هر نحوی در ایجاد بیماری و عود آن نقش داشته باشند، نیدوتراپیست‌ها و افراد مبتلا به اسکیزوفرنی (schizophrenia) می‌توانند این عوامل را با هم شناسایی کنند تا تعداد و شدت عودها را کاهش دهند.
این مرور، شامل یک مطالعه آزمایشی کوچک با 52 شرکت‌کننده است. این مطالعه، نیدوتراپی را با مراقبت استاندارد در مقایسه با مراقبت استاندارد به‌تنهایی مقایسه کرد و 18 ماه به طول انجامید. یافته‌ها حاکی از شواهد محدودی است که نشان می‌دهد افرادی که نیدوتراپی دریافت کردند، ممکن است بهبودی‌های جزئی در عملکرد اجتماعی یا روابط شخصی، وضعیت روانی داشته باشند و احتمالا زمان کمتری را به‌عنوان بیمار بستری در بیمارستان طی 12 ماه بگذرانند، اما هیچ اطلاعاتی در مورد مناسب بودن این روش برای فرد وجود ندارد. بااین‌حال، این یافته‌های محدود باید با احتیاط بیشتری تفسیر شوند. میزان هرگونه بهبودی احتمالی ناشی از شرکت در نیدوتراپی، به دلیل حجم نمونه کوچک مطالعه، شواهد ناکافی و ناقص، و خطر سوگیری (bias)، همچنان نامشخص است. هیچ شواهدی در مورد تاثیر نیدوتراپی بر عملکرد کلی، کیفیت زندگی، مصرف منظم و درست دارو، رضایت از درمان، وضعیت شغلی یا عوارض جانبی، در دسترس نیست. انجام پژوهش‌های بیشتر برای پر کردن این شکاف دانش در مورد اثربخشی، مزایا و خطرات احتمالی نیدوتراپی، مورد نیاز است. تا آن زمان، افراد مبتلا به مشکلات سلامت روان، متخصصان سلامت، مدیران و سیاست‌گذاران باید این روش درمانی جدید را یک روش آزمایشی در نظر بگیرند.
این خلاصه توسط یک مصرف‌کننده به نام «بن گری» نوشته شده است (Benjamin Gray، کاربر خدمات و کارشناس کاربر خدمات (Service User and Service User Expert)، بازنگری بیماری‌های روانی (Rethink Mental Illness)، پست الکترونیک: ben.gray@rethink.org )
انجام پژوهش‌های بیشتری در مورد مزایا یا آسیب‌های احتمالی این روش درمانی فرموله‌شده جدید مورد نیاز است. تا زمانی که چنین پژوهش‌هایی در دسترس نباشند، بیماران، متخصصان بالینی، مدیران و سیاست‌گذاران باید آن را یک رویکرد آزمایشی در نظر بگیرند.
نیدوتراپی (nidotherapy) یک روش درمانی است که اساسا با هدف اصلاح محیط زندگی افراد مبتلا به اسکیزوفرنی (schizophrenia) و دیگر بیماری‌های روانی جدی، همراه با یا در کنار دیگر درمان‌ها، انجام می‌شود. هدف این درمان، آن است که به‌جای تمرکز بر درمان‌ها یا مداخلات مستقیم، به فرد کمک شود تا نیاز به تغییر محیطی را شناسایی کرده و برای ایجاد آن تلاش کند، به‌گونه‌ای که تاثیر هر نوع اختلال روانی بر فرد و جامعه به حداقل برسد.
مرور تاثیرات نیدوتراپی افزوده‌شده به مراقبت استاندارد در مقایسه با مراقبت استاندارد یا عدم درمان برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی یا اختلالات مرتبط.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه اسکیزوفرنی در کاکرین (دسامبر 2011) را جست‌وجو کرده و آن را با تماس با نویسندگان مطالعه مرتبط، جست‌وجوی دستی در مقالات نیدوتراپی و جست‌وجوی دستی در فهرست منابع تکمیل کردیم.
همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای (randomised controlled trials; RCTs) که نیدوتراپی را با مراقبت استاندارد یا عدم درمان مقایسه کردند.
ما کارآزمایی‌های بالقوه را به‌طور مستقل از هم انتخاب کرده و کیفیت آنها را ارزیابی کردیم. داده‌ها را به روشی مطمئن و قابل اعتماد استخراج کردیم. خطرات نسبی (RR) و 95% فواصل اطمینان (CI) را برای داده‌های دوحالتی (dichotomous data) همگون (homogeneous) محاسبه کردیم. داده‌های مربوط به مقیاس (scale)، فقط از مقیاس‌های معتبر استخراج شدند. برای داده‌های نقطه پایانی (endpoint) پیوسته (continuous) بدون چولگی (skewed)، تفاوت میانگین (MD) میان گروه‌ها را تخمین زدیم. داده‌های دارای چولگی (skewed) در بخش داده‌ها ارائه شده و تحت عنوان «داده‌های دیگر»، با کمک میانگین‌ها و انحراف معیارهای (standard deviation; SD) شناخته‌شده آنالیز شدند. خطر سوگیری (bias) را برای مطالعه واردشده ارزیابی کرده و با استفاده از روش درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation; GRADE)، جدول «خلاصه‌ای از یافته‌ها» را ایجاد کردیم.
فقط یک مطالعه را وارد این مرور کردیم که مراقبت استاندارد را به‌همراه نیدوتراپی با مراقبت استاندارد به‌تنهایی مقایسه کرد (در مجموع 52 شرکت‌کننده)؛ این مطالعه توسط نویسندگان آن تحت عنوان یک «مطالعه آزمایشی (pilot study)» طبقه‌بندی شد. طول دوره این مطالعه واردشده، در کل 18 ماه بود. این مطالعه تکی، تاثیرات کوتاهمدت (تا شش ماه) و میانمدت (میان شش تا 12 ماه) مراقبت استاندارد را به‌همراه نیدوتراپی در مقایسه با مراقبت استاندارد بررسی کرد.
مراقبت استاندارد به‌همراه نیدوتراپی در مقایسه با مراقبت استاندارد از نظر عملکرد اجتماعی بیمار، هم در کوتاهمدت (n = 50؛ 1 RCT؛ MD: -2.10؛ 95% CI؛ 4.66- تا 0.46) و هم در میانمدت (n = 37؛ 1 RCT؛ MD: -1.70؛ 95% CI؛ 4.60- تا 1.20، کیفیت بسیار پائین ) برتر بود؛ بااین‌حال، این نتایج به اهمیت آماری نرسید. نتایج مربوط به خدمات غیربستری، گروه مداخله را، هم در کوتاهمدت (n = 50؛ 1 RCT؛ MD: 2.00؛ 95% CI؛ 0.13 تا 3.87) و هم در میانمدت (n = 37؛ 1 RCT؛ MD: 1.70؛ 95% CI؛ 0.09- تا 3.49) ترجیح داد، اهمیت آماری آن در کوتاهمدت، اما نه در میانمدت، مشهود بود. نتایج افرادی که مطالعه را زودتر از موعد مقرر ترک کردند، در کوتاهمدت به نفع گروه مداخله (n = 52؛ 1 RCT؛ RR: 0.86؛ 95% CI؛ 0.06 تا 12.98)، و در میانمدت تا حدودی به نفع گروه کنترل (n = 50؛ 1 RCT؛ RR: 0.99؛ 95% CI؛ 0.39 تا 2.54) بود؛ این نتایج هم به اهمیت آماری نرسیدند. نتایج برای عوارض جانبی/وقوع مرگ‌ومیر (اندازه‌گیری شده در مدت 12 ماه) به نفع گروه مداخله گزارش شد (n = 52؛ 1 RCT؛ RR: 0.29؛ 95% CI؛ 0.01 تا 6.74، کیفیت بسیار پائین )، اما از اهمیت آماری برخوردار نبود. نتایج مربوط به وضعیت روانی، استفاده از خدمات، و پیامدهای اقتصادی، دارای چولگی (skewed) بودند و تصویر متفاوتی را از مزایای نیدوتراپی ارائه دادند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.