این خلاصه از مرور کاکرین آنچه را که از تحقیقات در مورد تاثیر تزریق گلوکوکورتیکوئید (به مفاصل آسیب‌دیده) در افراد مبتلا به نقرس حاد می‌دانیم، ارائه می‌دهد. هیچ کارآزمایی‌ای که معیارهای ورود را داشته باشد، و هیچ کارآزمایی‌ای برای اندازه‌گیری تاثیر این مداخله بر درد، التهاب، تعداد موارد خروج از مطالعه به دلیل عوارض جانبی، عملکرد، کیفیت زندگی، موفقیت درمان و عوارض جانبی جدی، شناسایی نشد. مطالعات تزریق گلوکوکورتیکوئید در شرایط دیگری که منجر به درد مفاصل می‌شوند، نشان می‌دهند که این درمان ممکن است به‌خوبی تحمل شود، نسبتا بی‌خطر بوده و موثر در تسکین درد باشد.
نقرس چیست، و گلوکوکورتیکوئیدهای داخل مفصلی چه هستند؟
نقرس (gout) یک بیماری است که به دلیل سطوح بالای اسید اوریک در خون ایجاد شده که منجر به تشکیل کریستال در مفاصل می‌شود. افراد مبتلا به نقرس ممکن است مفاصل بسیار دردناک، گرم، قرمز و متورم، معمولا در شست پا، مچ پا یا زانو داشته باشند. نقرس اغلب به‌صورت حملات حاد تظاهر پیدا کرده و باعث تورم و درد مفاصل می‌شود، اما می‌تواند به آرتریت مزمن نیز بی‌انجامد. در حالی‌که هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، درمان می‌تواند از حملات مکرر نقرس پیشگیری کرده و شکل مزمن آن را بهبود بخشد. حملات حاد ممکن است با تروما، مصرف برخی داروها (به‌عنوان مثال دیورتیک‌ها)، بستری شدن در بیمارستان، مصرف الکل و جراحی ایجاد شوند.
گلوکوکورتیکوئیدهای داخل مفصلی عواملی هستند که داخل مفاصل تزریق می‌شوند؛ گلوکوکورتیکوئیدها داروهای ساخته شده توسط انسان هستند که شباهت زیادی به کورتیزول دارند، هورمونی که توسط غدد فوق کلیوی تولید می‌شود. برای درمان نقرس حاد اغلب از داروهای ضدالتهابی یا ضددرد خوراکی استفاده می‌شود. گلوکوکورتیکوئیدهای داخل مفصلی در صورتی استفاده می‌شوند که داروهای معمولی موثر نباشند یا افراد به دلیل دیگر مشکلات سلامت نتوانند از داروهای معمول استفاده کنند.
در حالی که ما نتوانستیم هیچ کارآزمایی کنترل‌شده‌ای را پیدا کنیم که گلوکوکورتیکوئیدهای داخل مفصلی را با دارونما (placebo) یا درمان دیگری مقایسه کرده باشد، کارآزمایی‌های گلوکوکورتیکوئیدهای داخل مفصلی برای دیگر بیماری‌ها از جمله استئوآرتریت (برخی از آنها شامل افرادی هستند که انواع دیگر کریستال‌ها را در مفاصل خود دارند) و آرتریت روماتوئید نشان داده‌اند که این درمان موثر و بی‌خطر است. این احتمال وجود دارد که این نتایج برای افراد مبتلا به نقرس حاد قابل تعمیم باشند.
در حال حاضر هیچ شواهدی از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده در جهت حمایت از درمان گلوکوکورتیکوئید داخل مفصلی در نقرس حاد وجود ندارد. شواهد نشان می‌دهد که گلوکوکورتیکوئیدهای داخل مفصلی ممکن است یک درمان بی‌خطر و موثر در استئوآرتریت و آرتریت روماتوئید باشند. این نتایج ممکن است برای افراد مبتلا به نقرس حاد قابل تعمیم بوده، و درمان به‌ویژه در افرادی که برای استفاده از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) یا کلشی‌سین (colchicine) منع مصرف دارند، مفید باشد.
اگرچه استفاده از گلوکوکورتیکوئیدهای داخل مفصلی یک مداخله رایج در درمان نقرس حاد هستند، شواهد کمی برای حمایت از بی‌خطری (safety) و اثربخشی آنها در این شرایط وجود دارد.
ارزیابی بی‌خطری و اثربخشی گلوکوکورتیکوئیدهای داخل مفصلی در درمان نقرس حاد.
پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL) ( کتابخانه کاکرین )؛ Ovid MEDLINE و Ovid EMBASE را برای یافتن مطالعات تا 16 اکتبر 2012 جست‌وجو کردیم. چکیده مقالات کالج روماتولوژی آمریکا (American College of Rheumatology; ACR) را از سال 2010 تا 2011 و لیگ اروپایی علیه روماتیسم (European League against Rheumatism; EULAR) را جست‌وجو کرده و فهرست منابع مقالات مورد نظر برای ورود را به‌صورت دستی بررسی کردیم.
مطالعات در صورتی واجد شرایط ورود بودند که کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) یا کارآزمایی‌های بالینی کنترل‌شده (controlled clinical trials; CCTs) بودند که از روش‌های شبه-تصادفی‌سازی برای تخصیص شرکت‌کنندگان به درمان استفاده کرده و گلوکوکورتیکوئیدهای داخل مفصلی را با درمان دیگری (فعال یا دارونما (placebo)) در بزرگسالان مبتلا به نقرس حاد مقایسه کردند. پیامدهای انتخاب شده برای ورود عبارت بودند از درد، نسبتی از شرکت‌کنندگان که به دلیل عوارض جانبی از مطالعه خارج شدند، التهاب، عملکرد، ارزیابی کلی بیمار از موفقیت درمان، کیفیت زندگی و نسبتی از شرکت‌کنندگان که دچار عوارض جانبی جدی شدند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم مطالعات را برای ورود انتخاب کرده، و برای استخراج داده‌ها و ارزیابی خطر سوگیری (bias) برنامه‌ریزی کردند.
هیچ کارآزمایی‌ای شناسایی نشد که اثربخشی و بی‌خطری گلوکوکورتیکوئیدهای داخل مفصلی را برای درمان نقرس حاد ارزیابی کرده باشد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.