زخمهای وریدی پا یک وضعیت شایع، عودکننده و ناتوانکننده است. روش اصلی درمان استفاده از بانداژ فشاری یا جوراب ساق بلند برای حمایت از وریدهای پا است. برخی از زخمهای پا ماهها یا سالها طول میکشند تا بهبود یابند و هدف از درمان، پیشگیری از بروز عفونت و تسریع بهبودی است. پنتوکسیفیلین (pentoxifylline) قرصی است که برای بهبود گردش خون مصرف میشود. مرور کارآزماییها نشان میدهد که پنتوکسیفیلین، قرص 400 میلیگرمی که سهبار در روز مصرف میشود، شانس بهبودی را افزایش میدهد.
پنتوکسیفیلین یک درمان کمکی موثر برای درمان با بانداژ فشاری در درمان زخمهای وریدی است و ممکن است در غیاب درمان فشردهسازی موثر باشد. اکثر عوارض جانبی، اختلالات گوارشی بودند.
زخمهای وریدی پا با استفاده از بانداژ فشاری بهبود مییابند، اما برخی از زخمهای وریدی بهتر نمیشوند، و برخی افراد برای درمان فشردهسازی مناسب نیستند. پنتوکسیفیلین (pentoxifylline)، دارویی که به جریان خون کمک میکند، برای درمان زخمهای وریدی پا استفاده شده است.
ارزیابی تاثیرات پنتوکسیفیلین (oxpentifylline یا Trental 400) برای درمان زخمهای وریدی پا، در مقایسه با دارونما (placebo) یا دیگر درمانها، در حضور یا عدم حضور درمان فشردهسازی.
برای این پنجمین بهروزرسانی، پایگاه ثبت تخصصی گروه زخمها در کاکرین (جستوجو در 20 جولای 2012)؛ پایگاه مرکزی ثبت کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL) ( کتابخانه کاکرین ، 2012، شماره 7)؛ Ovid MEDLINE (2010 تا هفته 2 جولای 2012)؛ Ovid MEDLINE (In-Process & Other Non-Indexed Citations؛ 19 جولای 2012)؛ Ovid EMBASE (2010 تا هفته 28 سال 2012)؛ و EBSCO CINAHL (2010 تا 13 جولای 2012) را جستوجو کردیم.
کارآزماییهای تصادفیسازی شده برای مقایسه پنتوکسیفیلین با دارونما یا دیگر درمانها در حضور یا عدم حضور درمان فشردهسازی، در افراد مبتلا به زخمهای وریدی پا.
یک نویسنده مرور با استفاده از یک برگه کدگذاری، جزئیات کارآزماییهای واجد شرایط را استخراج و خلاصه کرد. یک نویسنده دیگر مرور جداگانه استخراج دادهها را تایید کرد.
هیچ کارآزمایی جدیدی برای این بهروزرسانی شناسایی نشد. دوازده کارآزمایی شامل 864 شرکتکننده وارد شدند. کیفیت کارآزماییها متغیر بود. یازده کارآزمایی پنتوکسیفیلین را با دارونما یا عدم درمان مقایسه کردند. پنتوکسیفیلین از نظر بهبود کامل زخم یا بهبودی قابل توجه، موثرتر از دارونما است (RR: 1.70؛ 95% CI؛ 1.30 تا 2.24). استفاده از درمان فشردهسازی همراه با مصرف پنتوکسیفیلین موثرتر از درمان فشردهسازی و دارونما است (RR: 1.56؛ 95% CI؛ 1.14 تا 2.13). بهنظر میرسد پنتوکسیفیلین در غیاب درمان فشردهسازی موثرتر از دارونما یا عدم درمان باشد (RR: 2.25؛ 95% CI؛ 1.49 تا 3.39).
بروز عوارض جانبی بیشتری در افرادی که پنتوکسیفیلین دریافت کردند، گزارش شد (RR: 1.56؛ 95% CI؛ 1.10 تا 2.22). نزدیک به سه-چهارم (72%) از عوارض جانبی گزارششده مربوط به دستگاه گوارش بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.