อะไรคือกลยุทธ์ที่ดีที่สุดในการนำท่อระบายน้ำ (สายสวนปัสสาวะ) ออกจากกระเพาะปัสสาวะหลังจากผ่านไป 14 วันหรือน้อยกว่านั้น?

ข้อความสำคัญ

• การถอดสายสวนปัสสาวะตอนดึกแทนที่จะเป็นตอนเช้า อาจลดจำนวนคนที่ต้องใส่ทสวนปัสสาวะกลับเข้าไปใหม่

• การถอดท่อระบายออกไม่ช้าก็เร็วอาจช่วยลดความเสี่ยงของการติดเชื้อที่เกิดจากท่อระบายน้ำและการถ่ายปัสสาวะที่เจ็บปวด อย่างไรก็ตาม อาจทำให้ผู้คนจำนวนมากขึ้นจำเป็นต้องใส่ท่อกลับเข้าไปใหม่

• เราต้องการการศึกษาในอนาคตเพื่อศึกษาผลของการถอดท่อออกสำหรับผู้ที่ไม่ได้รับการผ่าตัด

สายสวนปัสสาวะคืออะไร?

สายสวนปัสสาวะเป็นท่อกลวงที่มีความยืดหยุ่นซึ่งใช้ในการทำให้กระเพาะปัสสาวะว่างเปล่า และเก็บปัสสาวะไว้ในถุง มักใช้ในช่วงเวลาสั้นๆ สำหรับผู้ที่ไม่สามารถปัสสาวะได้เอง เช่น ในระหว่างหรือหลังการผ่าตัด หรือเมื่อบุคลากรทางการแพทย์จำเป็นต้องวัดปัสสาวะของผู้อื่น ผลกระทบที่เป็นอันตรายอย่างหนึ่งของสายสวนคือความเสี่ยงในการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ (UTIs) หากถอดสายสวนออกอย่างรวดเร็ว ความเสี่ยงของการติดเชื้อจะลดลง แต่ถ้าถอดสายสวนออกเร็วเกินไป อาจต้องได้ใส่กลับเข้าไปใหม่

เราต้องการทราบอะไร

เราต้องการตรวจสอบผลกระทบของกลยุทธ์ต่างๆ ต่อความเสี่ยงของ:

• ความจำเป็นต้องใส่สายสวนกลับเข้าไปใหม่;
• การติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ (UTI);
• มีอาการปวดเมื่อปัสสาวะ

เราทำอะไร

เราค้นหาการศึกษาที่ศึกษาการใช้สายสวนปัสสาวะระยะสั้นในผู้ใหญ่ เรากำหนด 'ระยะสั้น' เป็น 14 วันหรือน้อยกว่า การศึกษาสามารถเกิดขึ้นได้ทุกที่และผู้เข้าร่วมอาจมีอาการหรือความเจ็บป่วยใดๆ

เราเปรียบเทียบและสรุปผลการศึกษาและให้คะแนนความเชื่อมั่นในหลักฐาน โดยพิจารณาจากปัจจัยต่างๆ เช่น วิธีและขนาดการศึกษา

เราพบอะไร

เราพบการศึกษา 99 เรื่อง มีผู้เข้าร่วม 12,241 คน ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่เป็นผู้ป่วยศัลยกรรม และการศึกษาจำนวนมาก (50) ประเมินเฉพาะสตรี

การศึกษาตรวจสอบ:

• ถอดสายสวนในตอนเช้าเมื่อเทียบกับช่วงดึก (13 การศึกษา);
• เก็บสายสวนไว้เป็นเวลาสั้นหรือนานกว่า (การศึกษา 68 ชิ้น);
• การหนีบสายสวนหรือปล่อยให้ไหลได้อย่างอิสระ (การศึกษา 7 ชิ้น); และ
• ให้การรักษาสำหรับผู้ชาย (alpha blockers) เพื่อคลายต่อมลูกหมากเมื่อเทียบกับการไม่รักษาก่อนถอดสายสวน (3 การศึกษา) ต่อมลูกหมากเป็นต่อมขนาดเล็กที่อยู่ระหว่างองคชาตและกระเพาะปัสสาวะ

เช้าตรู่เมื่อเทียบกับการเอาออกช่วงดึก

การเอาสายสวนออกในช่วงดึกอาจลดความเสี่ยงที่จะต้องใส่สายสวนกลับเข้าไปใหม่เมื่อเทียบกับการถอดสายสวนในตอนเช้า เราไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างระหว่างการกำจัดในตอนเช้าและตอนดึกสำหรับการพัฒนา UTI หรือการถ่ายปัสสาวะที่เจ็บปวด

การใส่สายสวนที่สั้นกว่าเมื่อเทียบกับการใช้สายสวนนานขึ้น

ผู้ที่ถอดสายสวนออกหลังจากระยะเวลาที่สั้นลงอาจมีโอกาสเกิด UTI น้อยกว่าและอาจมีอาการเจ็บเวลาปัสสาวะน้อยกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับผู้ที่ใส่สายสวนนานกว่า อย่างไรก็ตาม เรายังพบว่าผู้คนอาจจำเป็นต้องใส่สายสวนกลับเข้าไปใหม่ หากพวกเขามีสายสวนในระยะเวลาที่สั้นกว่าเมื่อเทียบกับเวลาที่นานกว่า

การหนีบ

อาจมีความแตกต่างเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยระหว่างการหนีบและการปล่อยระบายน้ำปัสสาวะเกี่ยวกับความเสี่ยงที่จะต้องใส่สายสวนกลับเข้าไปใหม่ เราไม่แน่ใจว่าความเสี่ยงของ UTIs หรืออาการเจ็บเวลาปัสสาวะมีความแตกต่างกันหรือไม่

การรักษาเพื่อผ่อนคลายต่อมลูกหมาก

เราไม่แน่ใจว่าการให้ alpha-blockers ก่อนถอด catheter ออกมีผลใดๆ ต่อความจำเป็นในการใส่ catheter เข้าไปใหม่หรือความเสี่ยงของการพัฒนา UTIs ไม่มีหลักฐานเกี่ยวกับความเสี่ยงของการปัสสาวะอย่างเจ็บปวด

ข้อจำกัดของหลักฐานคืออะไร?

การทดลองที่รวมอยู่จำนวนมากมีข้อบกพร่องในการออกแบบ รับสมัครคนไม่เพียงพอ หรือไม่รายงานข้อมูลเพียงพอเกี่ยวกับผลลัพธ์ของพวกเขา ซึ่งหมายความว่าความเชื่อมั่นของเราในหลักฐานมีจำกัด

หลักฐานนี้เป็นปัจจุบันแค่ไหน?

หลักฐานเป็นปัจจุบันจนถึง 17 มีนาคม 2020

ข้อสรุปของผู้วิจัย: 

มีหลักฐานบางอย่างที่บ่งชี้ว่าการนำสายสวนท่อปัสสาวะออกในตอนกลางคืนแทนที่จะเป็นตอนเช้าอาจลดจำนวนผู้ที่ต้องใส่สายสวนซ้ำ ดูเหมือนว่าการถอดสายสวนออกหลังจากที่ใส่สั้นลงเมื่อเทียบกับระยะเวลาที่นานขึ้นอาจช่วยลดความเสี่ยงของอาการ CAUTI ที่อาจแสดงอาการและอาจลดความเสี่ยงของอาการปัสสาวะลำบาก อย่างไรก็ตาม อาจทำให้มีคนจำนวนมากขึ้นที่ต้องการการใส่สายสวนปัสสาวะกลับคืน หลักฐานอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของอาการ CAUTI และอาการปัสสาวะลำบากนั้นไม่แน่นอนเกินกว่าที่เราจะสรุปได้

เนื่องจากหลักฐานส่วนใหญ่ที่นำเสนอนี้มีความแน่นอนต่ำ ผลของการวิจัยเพิ่มเติมมีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนแปลงผลการวิจัยของเราและมีผลกระทบเพิ่มเติมต่อการปฏิบัติทางคลินิก การทบทวนอย่างเป็นระบบนี้ได้เน้นถึงความจำเป็นสำหรับชุดผลลัพธ์หลักที่ได้มาตรฐาน ซึ่งควรวัดและรายงานโดยการทดลองในอนาคตทั้งหมดที่เปรียบเทียบกลยุทธ์ในการกำจัดสายสวนปัสสาวะระยะสั้น การทดลองในอนาคตควรศึกษาผลของการนำสายสวนท่อปัสสาวะออกในระยะสั้นต่อผู้ป่วยที่ไม่ผ่าตัด

อ่านบทคัดย่อฉบับเต็ม
บทนำ: 

การใส่สายสวนปัสสาวะเป็นขั้นตอนทั่วไป โดยประมาณร้อยละ 15 ถึง 25 ของทุกคนที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลได้รับการใส่สายสวนปัสสาวะในระยะสั้น (14 วันหรือน้อยกว่า) ในบางช่วงระหว่างการดูแล อย่างไรก็ตาม การใช้สายสวนปัสสาวะนั้นสัมพันธ์กับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ การติดเชื้อทางเดินปัสสาวะที่เกี่ยวข้องกับสายสวน (CAUTI) เป็นหนึ่งในการติดเชื้อในโรงพยาบาลที่พบบ่อยที่สุด คาดว่าประมาณ 20% ของแบคทีเรียที่ได้มาในโรงพยาบาลเกิดขึ้นจากทางเดินปัสสาวะและเกี่ยวข้องกับการตายประมาณ 10%

นี่คือการปรับปรุงของ Cochrane Review ที่เผยแพร่ครั้งแรกในปี 2005 และเผยแพร่ครั้งสุดท้ายในปี 2007

วัตถุประสงค์: 

เพื่อประเมินผลกระทบของกลยุทธ์ในการกำจัดสายสวนปัสสาวะระยะสั้น (14 วันหรือน้อยกว่า) ในผู้ใหญ่

วิธีการสืบค้น: 

เราค้นหา Cochrane Incontinence Specialized Register ซึ่งมีการทดลองที่ระบุจาก CENTRAL, MEDLINE, MEDLINE In-Process, MEDLINE Epub Ahead of Print, CINAHL, ClinicalTrials.gov, WHO ICTRP และการค้นหาวารสารและการดำเนินการประชุมด้วยตนเอง (สืบค้นเมื่อ 17 มีนาคม 2020) และรายการอ้างอิงของบทความที่เกี่ยวข้อง

เกณฑ์การคัดเลือก: 

เรารวม randomized controlled trials (RCTs) และ quasi-RCTs ทั้งหมดที่ประเมินประสิทธิผลของการปฏิบัติที่ดำเนินการสำหรับการกำจัดสายสวนท่อปัสสาวะในระยะสั้นในผู้ใหญ่ด้วยเหตุผลใดก็ตามในทุกสถานการณ์

การรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูล: 

ผู้ทบทวนสองคนดำเนินการคัดกรองบทความที่เกี่ยวข้องทั้งหมดทั้งบทคัดย่อและฉบับเต็ม ผู้ทบทวนอย่างน้อยสองคนดำเนินการความเสี่ยงของการประเมินอคติ การแยกข้อมูล และการประเมิน GRADE อย่างอิสระ

ผลการวิจัย: 

เรารวบรวมการทดลอง 99 ฉบับ มีผู้เข้าร่วม 12,241 คน เราตัดสินว่าการทดลองส่วนใหญ่มีความเสี่ยงต่ำหรือไม่ชัดเจนในการคัดเลือกและอคติในการตรวจจับ โดยมีความเสี่ยงสูงที่จะมีอคติด้านประสิทธิภาพ นอกจากนี้เรายังถือว่าการทดลองส่วนใหญ่มีความเสี่ยงต่ำต่อการอคติโดยลดจำนวนคนและมีอคติในการรายงาน ไม่มีการทดลองใดรายงานคุณภาพชีวิต ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่ในการทดลองนี้ต้องผ่านขั้นตอนการผ่าตัดบางรูปแบบ

การทดลองสิบสามฉบับมีผู้เข้าร่วม 1506 คนเปรียบเทียบการถอดสายสวนท่อปัสสาวะในระยะสั้นภายในช่วงเวลาเดียวของวัน (กลุ่มที่ถอดตอนเช้าระหว่าง 6.00 น. ถึง 7.00 น.) กับอีกกลุ่มหนึ่ง (กลุ่มที่ถอดสายสวนในช่วงดึกระหว่าง 22.00 น. ถึงเที่ยงคืน) การกำจัดสายสวนในช่วงดึกอาจลดความเสี่ยงของการต้องใส่สายสวนอีกครั้งเล็กน้อยเมื่อเทียบกับช่วงเช้าตรู่ (RR 0.71, 95% CI 0.53 ถึง 0.96; RCT 10 เรื่อง ผู้เข้าร่วม 1920 คน หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำ) เราไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างใดๆ ระหว่างการถอดสายช่วงเช้าตรู่และช่วงดึกในความเสี่ยงของการเกิด CAUTI ที่แสดงอาการหรือไม่ (RR 1.00, 95% CI 0.61 ถึง 1.63; RCT 1 ฉบับ, ผู้เข้าร่วม 41 คน; หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก) เราไม่แน่ใจว่าช่วงเวลาของวันสร้างความแตกต่างให้กับความเสี่ยงของอาการปัสสาวะลำบากหรือไม่ (RR 2.20; 95% CI 0.70 ถึง 6.86; RCT 1 ฉบับ, ผู้เข้าร่วม 170 คน; หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำ)

การทดลองหกสิบแปดเรื่องมีผู้เข้าร่วม 9247 คนเปรียบเทียบระยะเวลาในการใส่สายสวนที่สั้นกว่าและนานกว่า ระยะเวลาที่สั้นกว่าอาจเพิ่มความเสี่ยงในการต้องสวนกลับเมื่อเปรียบเทียบกับระยะเวลาที่ยาวกว่า (RR 1.81, 95% CI 1.35 ถึง 2.41; 44 การทดลอง, ผู้เข้าร่วม 5870 คน; หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำ) แต่อาจลดความเสี่ยงของ CAUTI ที่มีอาการ (RR 0.52, 95% CI 0.45 ถึง 0.61; RCTs 41 เรื่อง ผู้เข้าร่วม 5759 คน หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นปานกลาง) และอาจลดความเสี่ยงของการปัสสาวะลำบาก (RR 0.42, 95% CI 0.20 ถึง 0.88; RCT 7 เรื่อง; ผู้เข้าร่วม 1398 คน; หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำ)

การทดลอง 7 ฉบับ มีผู้เข้าร่วม 714 คนเปรียบเทียบนโยบายการใช้สายสวนหนีบกับการระบายน้ำโดยอิสระ อาจมีความแตกต่างเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยระหว่างการหนีบและการระบายน้ำอิสระในแง่ของความเสี่ยงที่จะต้องมีการสวนกลับ (RR 0.82, 95% CI 0.55 ถึง 1.21; RCT 5 ฉบับ; ผู้เข้าร่วม 569 คน; หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำ) เราไม่แน่ใจว่ามีความแตกต่างในความเสี่ยงของอาการ CAUTI (RR 0.99, 95% CI 0.60 ถึง 1.63; RCT 2 เรื่อง ผู้เข้าร่วม 267 คน หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก) หรือปัสสาวะลำบาก (RR 0.84, 95% CI 0.46 ถึง 1.54; การทดลอง 1 ฉบับ ผู้เข้าร่วม 79 คน หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก)

การทดลองสามฉบับมีผู้เข้าร่วม 402 คนเปรียบเทียบการใช้ตัวบล็อกอัลฟาเพื่อป้องกันโรคกับการไม่มีการรักษาหรือยาหลอก เราไม่แน่ใจว่ายาป้องกันอัลฟาบล็อกเกอร์ก่อนการนำสายสวนออกมีผลต่อความเสี่ยงของการใส่สายสวนซ้ำ (RR 1.18, 95% CI 0.58 ถึง 2.42; RCT 2 เรื่อง ผู้เข้าร่วม 184 คน หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก) หรือความเสี่ยงของอาการ CAUTI (RR 0.20 , 95% CI 0.01 ถึง 4.06; 1 การทดลอง, ผู้เข้าร่วม 94 คน; หลักฐานที่มีความเชื่อมั่นต่ำมาก) ไม่มีการทดลองใดที่รวมการศึกษาวิจัยเกี่ยวกับตัวบล็อกอัลฟาเพื่อป้องกันโรคที่รายงานจำนวนผู้เข้าร่วมที่มีอาการปัสสาวะลำบาก

บันทึกการแปล: 

แปลโดย พญ.วิลาสินี หน่อแก้ว

Tools
Information