Wprowadzenie

Rozstrzenie oskrzeli jest nieuleczalną chorobą płuc charakteryzującą się nawracającymi infekcjami w obrębie klatki piersiowej. Główną metodą leczenia jest antybiotykoterapia, która może być stosowana długoterminowo w celu zapobiegania rozwojowi tych infekcji. Antybiotyki mogą być podawane w sposób ciągły lub przerywany przez określony czas. Obecnie nie wiemy jednak, które postępowanie jest bardziej skuteczne w odniesieniu do ograniczenia częstotliwości i czasu trwania zaostrzeń choroby, przeciwdziałania lekooporności (bakterii na antybiotyki; przyp.tłum.) i minimalizowania działań niepożądanych.

Charakterystyka badań

Badań klinicznych do naszego przeglądu poszukiwaliśmy 1 sierpnia 2017 korzystając z wielu różnych źródeł. Znaleźliśmy 268 potencjalnie odpowiadających wyników, jednak po szczegółowej analizie żadne z badań nie spełniło naszych kryteriów i nie mogło być włączone do przeglądu.

Wnioski autorów

Nie ma danych naukowych wysokiej jakości, aby odpowiedzieć na pytanie, która metoda antybiotykoterapii - ciągła czy przerywana - jest bardziej skuteczna i bezpieczna u osób z rozstrzeniem oskrzeli. Konieczne są dalsze badania, aby ocenić, która z tych metod jest lepsza w odniesieniu do redukcji liczby infekcji, zmniejszenia lekooporności bakterii na antybiotyki oraz minimalizacji poważnych działań niepożądanych.