Środki hormonalne w kontroli urodzeń u kobiet z nadwagą lub otyłością

Otyłość stała się ważnym problemem zdrowotnym na świecie. Nadwaga lub otyłość może również wpływać na skuteczność niektórych metod antykoncepcji.Hormonalna antykoncepcja obejmuje różne formy podawania: pigułki, plastry, pierścień dopochwowy, implanty, wstrzyknięcia i hormonalną antykoncepcję wewnątrzmaciczną.

Przeprowadziliśmy komputerowe wyszukiwanie badań, do dnia 4 sierpnia 2016 r., dotyczących antykoncepcji hormonalnej wśród kobiet z nadwagą lub otyłością. Poszukiwaliśmy badań porównujących kobiety z nadwagą lub otyłością z kobietami z prawidłową masą ciała lub prawidłowym wskaźnikiem masy ciała (BMI). Wskaźnik BMI liczony jest jako masa ciała (kg)/wzrost (m)2. Włączaliśmy wszystkie typy badań. W pierwotnym przeglądzie, zwróciliśmy się do badaczy w celu odnalezienia innych badań, które mogliśmy pominąć.

Przegląd łącznie zawiera 17 badań i obejmuje w sumie 63 813 kobiet, z czego 8 badań pochodzi z niniejszej aktualizacji. Skupiliśmy się na 12 badaniach zawierających wyniki o wysokiej, umiarkowanej lub niskiej jakości. Większość nie wykazała występowania większej liczby ciąż u kobiet z nadwagą lub otyłością. Dwa z pięciu badań, w których oceniano stosowanie pigułek antykoncepcyjnych wykazały różnice pomiędzy grupami o różnym BMI. W jednym badaniu u kobiet z nadwagą obserwowano większe prawdopodobieństwo zajścia w ciążę. W innym badaniu wykazano mniejszy odsetek ciąż wśród kobiet otyłych w porównaniu do kobiet nieotyłych. W drugim badaniu oceniano również nowe plastry antykoncepcyjne. Odsetek notowanych ciąż był większy w grupie kobiet otyłych stosujących plastry antykoncepcyjne. Na pięć badań oceniających implanty antykoncepcyjne, w dwóch wykazano różnice pomiędzy grupami w zależności od masy ciała. Badania te oceniały stosowanie starszej formuły implantów zawierających 6 kapsułek. W jednym badaniu wykazano większy odsetek ciąż w 6. i 7. roku obserwacji łącznie dla kobiet o masie ciała 70 kg lub więcej. W innym badaniu wykazano różnice w odsetku ciąż w 5. roku obserwacji jedynie u kobiet z mniejszą masą ciała. Wyniki dla innych metod antykoncepcyjnych nie wykazały związku pomiędzy nadwagą lub otyłością a odsetkiem ciąż. Metody te obejmowały wstrzyknięcia, hormonalne wkładki wewnątrzmaciczne oraz implanty składające się z pojedynczych lub podwójnych pręcików.

Generalnie, w analizowanych badaniach nie wykazano związku pomiędzy BMI lub masą ciała a skutecznością metod antykoncepcyjnych. Odnaleźliśmy zaledwie kilka badań oceniających większość metod. Badania stosujące BMI, zamiast masy ciała, mogą wskazywać czy istnieje związek między tłuszczową masą ciała a skutecznością antykoncepcji. Metody oceniane w przeglądzie były skuteczne, jeśli stosowano je zgodnie z zaleceniami. Ogólna jakość badań w niniejszym przeglądzie była niska, w szczególności dla starszych badań. Jednakże jakość większości badań mogłaby zostać oceniona wyżej, gdyby oceniać ich pod kątem głównego celu a nie porównania ocenianego w niniejszym przeglądzie.

Uwagi do tłumaczenia: 

Tłumaczenie Magdalena Koperny Redakcja Joanna Zając

Tools
Information