موضوع
رادیکال هیسترکتومی (radical hysterectomy) یکی از درمان‌های استاندارد برای سرطان سرویکس در مراحل اولیه است. در این جراحی، رحم، دهانه رحم، قسمت فوقانی واژن و بافت‌های اطراف دهانه رحم و قسمت فوقانی واژن برداشته می‌شوند. با توجه به گستردگی این عمل، زنان ممکن است مشکلاتی در رابطه با ادرار کردن داشته باشند که بر کیفیت زندگی تاثیر می‌گذارد.
هدف مطالعه مروری
رادیکال هیسترکتومی با حفظ عصب یک روش رادیکال هیسترکتومی اصلاح شده برای حفظ اعصاب لگن جهت پیشگیری از اختلال عملکرد مثانه است. با این حال، این پتانسیل وجود دارد که این جراحی ممکن است بقا را کاهش و شانس عود سرطان را افزایش دهد. ما بانک‌های اطلاعاتی علمی را برای مقالات منتشر شده تا ماه می 2018 جست‌وجو کردیم و مطالعاتی را وارد کردیم که زنان را به طور تصادفی به جراحی استاندارد یا جراحی حفظ عصب اختصاص داده بودند.
یافته‌های اصلی چه هستند؟
ما چهار مطالعه کوچک را یافتیم که رادیکال هیسترکتومی با حفظ عصب را در برابر رادیکال هیسترکتومی استاندارد مقایسه کردند. هیچ کدام از مطالعات وارد شده داده‌ای را مربوط به بقای کلی و نرخ کاتتریزاسیون متناوب که توسط خود فرد انجام می‌شد (پروسیجری که در آن بیمار به صورت دوره‌ای یک لوله کوچک (کاتتر (catheter)) را از طریق مجرای ادراری به مثانه وارد می‌کند تا آن را از ادرار خالی کند) طی یک ماه پس از جراحی گزارش ندادند. به دلیل گزارش داده‌های متناقض، نتوانستیم تاثیر نسبی این دو جراحی را بر کیفیت زندگی ارزیابی کنیم. زنان تحت رادیکال هیسترکتومی با حفظ عصب، نسبت به افرادی که تحت رادیکال هیسترکتومی استاندارد قرار گرفتند، پس از جراحی عملکرد دفع ادرار بهتری (یک روش آموزش مثانه که در آن زن ادرار کردن را با توجه به برنامه‌های از پیش تعیین شده آموزش دیده است) داشتند. ما شواهدی را مبنی بر اینکه زنان تحت رادیکال هیسترکتومی با حفظ عصب با احتمال بیش‌تری در معرض عواقب جانبی جراحی یا عود سرطان قرار دارند، پیدا نکردیم. بنابراین قطعیت شواهد، پائین یا بسیار پائین است.
نتیجه‌گیری‌ها چه هستند؟
رادیکال هیسترکتومی با حفظ عصب ممکن است شانس اختلال عملکرد مثانه را در مقایسه با رادیکال هیسترکتومی استاندارد کاهش دهد. با این حال، قطعیت این شواهد پائین است و مطالعات بیش‌تر، پتانسیل اطلاع‌رسانی بهتر این پیامد را دارند. در رابطه با اینکه رادیکال هیسترکتومی با حفظ عصب از نظر پیامدهای بقای سرطان ایمن است یا خیر، بسیار نامطمئن هستیم. قطعیت شواهد عود سرطان بسیار پائین بود و هیچ داده طولانی‌مدتی در مورد خطر مرگومیر بر اثر سرطان یا سایر علل در دسترس نبود. مطالعات بین‌المللی با کیفیت بالا که شامل تعداد زیادی از زنان می‌شود، مورد نیاز است تا به ما بگویند که رادیکال هیسترکتومی با حفظ عصب از لحاظ بقا برای زنان مبتلا به سرطان سرویکس اولیه، از آن‌جا که خطر عود در این گروه پائین است، مفید است یا خیر.
رادیکال هیسترکتومی با حفظ عصب ممکن است خطر اختلال عملکرد مثانه را پس از جراحی در مقایسه با روش استاندارد کاهش دهد، اما قطعیت این شواهد پائین است. شواهد با قطعیت بسیار پائین برای بقای بدون بیماری و فقدان اطلاعات برای بقای کلی، نشان می‌دهد که ایمنی اونکولوژیکی رادیکال هیسترکتومی با حفظ عصب برای زنان مبتلا به سرطان سرویکس در مراحل اولیه، هنوز مشخص نیست. RCTهای بزرگ با کیفیت بالا مورد نیاز است تا مشخص شود که از نظر بالینی تفاوت‌های معنی‌داری در بقا بین این دو درمان جراحی وجود دارد یا خیر.
رادیکال هیسترکتومی (radical hysterectomy) یکی از درمان‌های استاندارد برای مرحله Ia2 تا IIa سرطان سرویکس (cervical cancer) است. اختلال عملکرد مثانه ناشی از اختلال در اعصاب اتونومیک لگنی عارضه شایع پس از رادیکال هیسترکتومی استاندارد است و می‌تواند کیفیت زندگی را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد. رادیکال هیسترکتومی با حفظ عصب (nerve-sparing radical hysterectomy)، نوعی رادیکال هیسترکتومی اصلاح شده است که به منظور رزکسیون بافت‌های انکوولوژیک مرتبط در اطراف ضایعه سرویکال، با حفظ اعصاب اتونومیک لگنی، توسعه یافته است.
ارزیابی مزایا و آسیب‌های رادیکال هیسترکتومی با حفظ عصب در زنان مبتلا به سرطان سرویکس در مرحله Ia2 تا IIa.
پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ 2018؛ شماره 4)؛ MEDLINE via Ovid (از 1946 تا هفته 2 می، 2018) و Embase via Ovid (از 1980 تا 2018، هفته 21) را جست‌وجو کردیم. هم‌چنین پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های بالینی، منابع علمی خاکستری، گزارش‌های کنفرانس‌ها، فهرست‌های استنادی مطالعات وارد شده و کتاب‌های تکست کلیدی را برای یافتن مطالعات بالقوه مرتبط بررسی کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای (randomised controlled trials; RCTs) را وارد کردیم که به ارزیابی اثربخشی و ایمنی رادیکال هیسترکتومی با حفظ عصب در مقایسه با رادیکال هیسترکتومی استاندارد برای زنان مبتلا به سرطان سرویکس در مراحل اولیه (مرحله Ia2 تا IIa) پرداخته بودند.
متدولوژی استاندارد کاکرین را برای جمع‌آوری و تجزیهوتحلیل داده‌ها اعمال کردیم. دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم RCTهای بالقوه مرتبط را انتخاب، داده‌ها را استخراج، خطر سوگیری (bias) مطالعات وارد شده را ارزیابی، نتایج را مقایسه و اختلافات را با بحث یا مشاوره با یک نویسنده سوم مرور حل کرده و قطعیت شواهد را ارزیابی کردند.
ما 1332 رکورد را به عنوان نتیجه جست‌وجو (به استثنای موارد تکراری) شناسایی کردیم. از 26 مطالعه که به طور بالقوه با معیارهای مرور مطابقت داشتند، چهار مطالعه شامل 205 زن وارد کردیم؛ اکثر کارآزمایی‌ها خطر سوگیری نامشخص داشتند. یک کارآزمایی در حال انجام را شناسایی کردیم.
تجزیهوتحلیل بقای کلی امکان‌پذیر نبود، زیرا در میان زنان اختصاص داده شده به گروه رادیکال هیسترکتومی استاندارد، مرگومیر گزارش نشده است. با این حال، در میان زنان اختصاص داده شده به گروه تکنیک حفظ عصب، دو مورد مرگومیر وجود داشت. هیچ کدام از مطالعات وارد شده، نرخ کاتتریزاسیون متناوب را که توسط خود فرد انجام می‌شد (intermittent self-catheterisation)، در طول یک ماه پیگیری پس از جراحی نشان ندادند. به دلیل داده‌های متناقض گزارش شده، ما نتوانستیم تاثیر نسبی دو تکنیک جراحی را بر کیفیت زندگی تجزیهوتحلیل کنیم. رادیکال هیسترکتومی با حفظ عصب، اختلال عملکرد مثانه را پس از جراحی، از لحاظ زمان کوتاه‌تر تا حجم ادرار باقی‌مانده پس از ادرار کردن ≤ 50 میلی‌لیتر (تفاوت میانگین (MD): 13.21- روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 24.02- تا 2.41-؛ 111 زن؛ 2 مطالعه؛ شواهد با قطعیت پائین) و حجم کم‌تر ادرار باقی‌مانده پس از ادرار کردن اندازه‌گیری شده در یک ماه پس از جراحی (MD: -9.59 روز؛ 95% CI؛ 16.28- تا 2.90-؛ 58 زن؛ 2 مطالعه؛ شواهد با قطعیت پائین) کاهش داد. تفاوت‌های مشخصی در مورد عوارض حول‌وحوش جراحی (RR: 0.55؛ 95% CI؛ 0.24 تا 1.26؛ 180 زن؛ 3 مطالعه؛ شواهد با قطعیت پائین) و بقای بدون بیماری (HR: 0.63؛ 95% CI؛ 0.00 تا 106.95؛ 86 زن؛ یک مطالعه؛ شواهد با قطعیت بسیار پائین) بین گروه‌های مقایسه وجود نداشت.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.