26 مورد RCT را وارد کردیم که 23,499 شرکت‌کننده را تصادفی‌سازی کرده بودند. همه مطالعات وارد شده تاثیرات ازتیمایب را به‌علاوه دیگر داروهای اصلاح چربی، با دیگر داروهای اصلاح چربی به‌تنهایی یا همراه با دارونما مقایسه کرده بودند. یافته‌های ما از بزرگ‌ترین مطالعه (IMPROVE‐IT) گرفته شده که وزن‌ها را از 41.5% تا 98.4% در متاآنالیزهای مختلف داشتند.

ازتیمایب با استاتین‌ها در مقایسه با استاتین‌ها به‌تنهایی، احتمالا خطر حوادث جانبی قلبی‌عروقی ماژور کاهش می‌دهند (خطر نسبی (RR): 0.94؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.90 تا 0.98؛ کاهش از 284/1000 به 267/1000؛ 95% CI؛ 256 تا 278؛ 21,727 شرکت‌کننده؛ 10 مطالعه؛ شواهد با کیفیت متوسط). کارآزمایی‌هایی که مورتالیتی به هر علتی را گزارش و ازتیمایب را با استاتین یا فنوفیبرات (fenofibrate) استفاده کردند، دریافتند که تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر این پیامد وجود داشت (RR: 0.98؛ 95% CI؛ 0.91 تا 1.05؛ 21,222 شرکت‌کننده؛ 8 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بالا). افزودن ازتیمایب به استاتین‌ها احتمالا خطر انفارکتوس میوکارد (myocardial infarction; MI) غیر-کشنده (RR: 0.88؛ 95% CI؛0.81 تا 0.95؛ کاهش از 105/1000 تا 92/1000؛ 95% CI؛ 85 تا 100؛ 21,145 شرکت‌کننده؛ 6 مطالعه؛ شواهد با کیفیت متوسط) و استروک غیر-کشنده (RR: 0.83؛ 95% CI؛ 0.71 تا 0.97؛ کاهش از 32/1000 تا 27/1000؛ 95% CI؛ 23 تا 31؛ 21,205 شرکت‌کننده؛ 6 مطالعه؛ شواهد با کیفیت متوسط) را کاهش می‌دهند. کارآزمایی‌های گزارش دهنده در مورد مورتالیتی قلبی‌عروقی که ازتیمایب را به استاتین یا فنوفیبرات افزودند، احتمالا تاثیری اندک یا عدم تاثیر بر این پیامد نشان دادند (RR: 1.00؛ 95% CI؛ 0.89 تا 1.12؛ 19457 شرکت‌کننده؛ 6 مطالعه؛ شواهد با کیفیت متوسط). نیاز به رواسکولاریزاسیون کرونر ممکن است با افزودن ازتیمایب به استاتین کاهش یابد (RR: 0.94؛ 95% CI؛ 0.89 تا 0.99؛ کاهش از 196/1000 تا 184/1000؛ 95% CI؛ 175 تا 194؛ 21,323 شرکت‌کننده؛ 7 مطالعه)؛ با این حال، زمانی که تجزیه‌و‌تحلیل حساسیت محدود به مطالعاتی با خطر پائین سوگیری شد، تفاوتی در میزان رواسکولاریزاسیون کرونر مشاهده نشد.

از نظر ایمنی، افزودن ازتیمایب به استاتین‌ها ممکن است تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در خطر هپاتوپاتی (hepatopathy) ایجاد کند (RR: 1.14؛ 95% CI؛ 0.96 تا 1.35؛ 20,687 شرکت‌کننده؛ 4 مطالعه؛ شواهد با کیفیت پائین). اینکه ازتیمایب خطر میوپاتی (myopathy) (RR: 1.31؛ 95% CI؛ 0.72 تا 2.38؛ 20,581 شرکت‌کننده؛ 3 مطالعه؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) یا رابدومیولیز (rhabdomyolysis) را کاهش می‌دهد یا افزایش، نامطمئن است زیرا CIها گسترده و نرخ حوادث پائین بودند. تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در خطر سرطان، بیماری مرتبط با کیسه صفرا و قطع درمان به دلیل حوادث جانبی، بین گروه‌های درمانی دیده نشد. برای لیپیدهای سرم، افزودن ازتیمایب به استاتین‌ها یا فنوفیبرات ممکن است کاهش بیشتری در سطوح کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL‐C)، کلسترول توتال و تری‌گلیسیرید ایجاد کند و احتمالا سطوح کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا را افزایش دهد؛ با این حال، ناهمگونی قابل توجهی در اغلب تجزیه‌وتحلیل‌ها تشخیص داده شد.

هیچ یک از مطالعات وارد شده در مورد کیفیت زندگی مرتبط با سلامت گزارش ندادند.