مداخلات توانستند بایت قدامی باز (anterior open bite) را تصحیح کنند، اما این نتیجه‌گیری بر اساس داده‌های دو مطالعه بود که در کیفیت خود مشکل داشتند.
بایت باز با عدم همپوشانی عمودی دندان‌های پیشین فوقانی و تحتانی مشخص می‌شود. این مشکل دلایل متعددی مانند تنفس دهانی، عادت مکیدن، تغییر رشد فک و فک بالا دارد و می‌تواند گفتار، بلع، جویدن و زیبایی‌شناسی را دشوار کند. چندین روش درمانی برای اصلاح بایت قدامی باز استفاده شده‌اند. نویسندگان مرور سه مطالعه را با درمان‌های زیر ارزیابی کردند: Frankel's function regulator-4 (FR-4) با تمرین lip-seal؛ palatal crib با chincup، و اسپلینت‌های repelling-magnet در مقابل bite-block. آخرین مطالعه قابل آنالیز نبود زیرا نویسنده به دلیل بروز عوارض جانبی، درمان را زودتر از زمان برنامه‌ریزی شده قطع کرد.
شواهد ضعیفی وجود دارد مبنی بر اینکه مداخلات FR-4 با تمرین lip-seal و palatal crib همراه با high-pull chincup قادر به اصلاح بایت قدامی باز هستند. با توجه به اینکه کارآزمایی‌های واردشده دارای سوگیری (bias) بالقوه هستند، این نتایج باید با احتیاط مورد بررسی قرار گیرند. نمی‌توان فقط بر اساس نتایج این کارآزمایی‌ها توصیه‌هایی را برای عملکرد بالینی ارائه داد. برای روشن شدن مداخلات در درمان بایت قدامی باز، انجام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده بیشتری مورد نیاز است.
بایت قدامی باز (anterior open bite) زمانی اتفاق می‌افتد که دندان‌های پیشین (incisor) فوقانی و تحتانی، همپوشانی عمودی (vertical overlap) نداشته باشند. اتیولوژی این وضعیت چند عاملی است از جمله: عادات دهانی، الگوهای رشد نامناسب، بافت لنفاوی بزرگ با تنفس دهانی. چندین روش درمانی برای اصلاح این مال‌اکلوژن (malocclusion) پیشنهاد شده، اما مداخلات با شواهد علمی قوی پشتیبانی نمی‌شوند.
هدف از انجام این مرور سیستماتیک، ارزیابی درمان‌های ارتودنسی و ارتوپدی برای اصلاح بایت قدامی باز در کودکان بود.
بانک‌های اطلاعاتی زیر جست‌وجو شدند: پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه سلامت دهان در کاکرین (تا 14 فوریه 2014)؛ پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL) ( کتابخانه کاکرین 2014، شماره 1)؛ MEDLINE از طریق OVID (1946 تا 14 فوریه 2014)؛ EMBASE از طریق OVID (1980 تا 14 فوریه 2014)؛ LILACS از طریق BIREME Virtual Health Library (1982 تا 14 فوریه 2014)؛ BBO از طریق BIREME Virtual Health Library (1980 تا 14 فوریه 2014)؛ و SciELO (1997 تا 14 فوریه 2014). کارآزمایی‌های در حال انجام را از طریق ClinicalTrials.gov (تا 14 فوریه 2014) جست‌وجو کردیم. مجلات چینی را به صورت دستی جست‌وجو کردیم و کتاب‌شناختی‌های (bibliography) مقالات بازیابی شدند.
همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی یا شبه-تصادفی‌سازی و کنترل‌شده از درمان‌های ارتودنسی یا ارتوپدی یا هر دو برای اصلاح بایت قدامی باز در کودکان.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، واجد شرایط بودن همه گزارش‌های شناسایی‌شده را بررسی کردند.
برای داده‌های دو حالتی (dichotomous data)، خطر نسبی (RR) و 95% فاصله اطمینان (CI) را محاسبه کردیم. داده‌های پیوسته (continuous data) همانطور که توسط نویسنده شرح داده شد، بیان شدند.
سه کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (randomised controlled trials; RCTs) به مقایسه موارد زیر پرداختند: Frankel's function regulator-4 (FR-4) با آموزش lip-seal در مقابل عدم درمان؛ آتل‌های repelling-magnet در مقابل bite-blocks؛ و palatal crib همراه با high-pull chincup در مقابل عدم درمان.
مطالعه‌ای که اسپلینت‌های repelling-magnet را با bite-block مقایسه کرد، قابل آنالیز نبود زیرا نویسندگان درمان را زودتر از زمان برنامه‌ریزی شده به دلیل عوارض جانبی در چهار بیمار از ده بیمار قطع کردند.
FR-4 مرتبط با تمرین lip-seal (RR: 0.02؛ 95% CI؛ 0.00 تا 0.38) و palatal crib متحرک همراه با high-pull chincup (RR: 0.23؛ 95% CI؛ 0.11 تا 0.48) قادر به اصلاح بایت باز قدامی بودند.
هیچ مطالعه‌ای موارد زیر را توصیف نکردند: فرآیند تصادفی‌سازی، محاسبه حجم نمونه، پروسه کورسازی (blinding) در آنالیز سفالومتریک وجود نداشت و دو مطالعه دو مداخله را همزمان ارزیابی کردند. بنابراین باید به این نتایج با احتیاط نگاه کرد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.