هدف اصلی این مرور ، ارزیابی اثربخشی ضد ویروسی آباکاویر-لامیوودین-زیدوودین هم-فرموله شده در درمان اولیه عفونت HIV بود. اهداف ثانویه، ارزیابی بی‌خطری (safety) و تحمل‌پذیری ترکیب دارویی سه گانه بود. تعداد 15 مطالعه بالقوه واجد شرایط را شناسایی کردیم، که چهار مورد از آنها معیارهای ورود ما را داشتند. یافته‌های ما نشان می‌دهند که آباکاویر-لامیوودین-زیدوودین هم-فرموله شده یک گزینه مناسب و قابل اجرا برای شروع درمان ضد رتروویروسی، به‌ویژه در بیماران مبتلا به HIV و هیپرلیپیدمی از قبل موجود، و کسانی که ریتوناویر را تحمل نمی‌کنند، باقی می‌ماند.
این مرور شواهدی را ارائه می‌کند که آباکاویر-لامیوودین-زیدوودین هم-فرموله شده یک گزینه مناسب و قابل اجرا برای شروع درمان ضد رتروویروسی، به ویژه در بیماران مبتلا به HIV با هیپرلیپیدمی از پیش موجود، است. مکان‌های جغرافیایی متنوع در کارآزمایی‌های وارد شده اعتبار خارجی (external validity) این یافته‌ها را افزایش می‌دهند. در برآورد خود از تاثیرات درمانی رژیم سه گانه NRTI به عنوان درمان اولیه عفونت HIV، نسبتا مطمئن هستیم. در چارچوب رویکرد GRADE، چنین کیفیت متوسطی از شواهد حاکی از آن است که اثرات واقعی رژیم احتمالا نزدیک به برآورد تاثیرات موجود در این مرور است؛ اما این احتمال وجود دارد که آنها می‌توانند اساسا متفاوت باشند. انجام تحقیقات بیشتر باید به سمت تعریف زیر گروه از بیماران IV انجام شود که این رژیم درمانی برای آنها سودمندتر است.
UNAIDS تخمین می‌زند که در حال حاضر 34 میلیون نفر در سراسر جهان با ویروس نقص ایمنی انسانی (human immunodeficiency virus; HIV) زندگی می‌کنند. رژیم‌های درمانی توصیه شده کنونی برای شروع درمان HIV شامل یک مهار کننده ترانس‌کریپتاز معکوس غیر نوکلئوزیدی (non-nucleoside reverse transcriptase inhibitor; NNRTI) یا مهار کننده پروتئاز (protease inhibitor; PI) تقویت شده با ریتوناویر (ritonavir) همراه با دو مهار کننده ترانس‌کریپتاز معکوس نوکلئوزیدی (nucleoside reverse transcriptase inhibitors; NRTIs) است. با این حال، ممکن است NNRTI و PI برای برخی از بیماران مناسب نباشند. این یک به‌روز‌رسانی از مروری است که در کتابخانه کاکرین شماره 3، 2009 منتشر شد.
ارزیابی تاثیرات هر ترکیبی از دوز ثابت سه NRTI (آباکاویر-لامیوودین-زیدوودین هم-فرموله شده (co-formulated abacavir-lamivudine-zidovudine)) در درمان اولیه عفونت HIV.
میان دسامبر 2010 و جولای 2011، از روش‌های استاندارد کاکرین برای جست‌وجو در بانک‌های اطلاعاتی الکترونیکی و خلاصه مقالات کنفرانس‌ها با عبارات جست‌وجوی مرتبط، بدون محدودیت در زبان یا وضعیت انتشار مقاله، استفاده کردیم.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) را با حداقل دوره پیگیری شش ماه انتخاب کردیم که آباکاویر-لامیوودین-زیدوودین هم-فرموله شده را با درمان مبتنی بر PI یا درمان مبتنی بر NNRTI میان بیماران مبتلا به HIV که قبلا داروی آنتی‌رتروویرال دریافت نکرده و حداقل 13 سال سن داشتند، مقایسه کردند.
سه نویسنده به طور مستقل مطالعات واجد شرایط را انتخاب کردند، خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کرده، و داده‌ها را استخراج کردند؛ اختلافات با اجماع نظر برطرف شدند. خطر نسبی (RR) یا تفاوت میانگین (MD) را در صورت لزوم با 95% فاصله اطمینان (CI) آن محاسبه کرده و متاآنالیز را با استفاده از روش اثرات تصادفی (random-effect)، به دلیل ناهمگونی آماری معنی‌دار (P<0.1)، انجام دادیم.
تعداد 15 RCT بالقوه واجد شرایط را شناسایی کردیم، که چهار مورد از آنها معیارهای ورود را داشتند. چهار RCT، به ترتیب، در ایالات متحده آمریکا (USA)؛ USA، پورتوریکو، گواتمالا، جمهوری دومینیکن و پاناما؛ USA و مکزیک؛ و بوتسوانا، انجام شدند. RCTها، به ترتیب، آباکاویر-لامیوودین-زیدوودین هم-فرموله شده را با درمان مبتنی بر افاویرنز (efavirenz) (NNRTI)، نلفیناویر (nelfinavir) (PI)، آتازاناویر (atazanavir) (PI)، و لوپیناویر-ریتوناویر (lopinavir-ritonavir) (PI) هم-فرموله شده، مقایسه کردند. به‌طور کلی، هیچ تفاوت معنی‌داری در سرکوب ویروس‌شناختی میان آباکاویر-لامیوودین-زیدوودین هم-فرموله شده و درمان مبتنی بر NNRTI یا PI وجود نداشت (4 کارآزمایی؛ 2247 شرکت‌کننده: RR: 0.73؛ 95% CI؛ 0.39 تا 1.36). با این حال، نتایج نشان دادند که ناهمگونی قابل‌توجهی (I 2 = 79%) وجود داشت؛ آباکاویر-لامیوودین-زیدوودین هم-فرموله شده اثربخشی کمتری از NNRTI نشان داد (1 کارآزمایی؛ 1147 شرکت‌کننده: RR: 0.35؛ 95% CI؛ 0.26 تا 0.49) اما گرایشی به سمت موثرتر بودن آباکاویر-لامیوودین-زیدوودین هم-فرموله شده نسبت به PI دیده شد (3 کارآزمایی، 1110 شرکت‌کننده: RR: 1.07؛ 95% CI؛ 1.00 تا 1.16؛ I 2 =0%). تفاوت معنی‌داری را میان آباکاویر-لامیوودین-زیدوودین هم-فرموله شده و PI یا NNRTI بر تعداد سلول‌های +CD4 پیدا نکردیم (3 کارآزمایی، 1687 شرکت‌کننده: MD: -0.01؛ 95% CI؛ 0.11- تا 0.09، I 2 = 0%)، عوارض جانبی شدید (4 کارآزمایی: RR: 1.22؛ 95% CI؛ 0.78 تا 1.92؛ I 2 = 62%) و واکنش‌های حساسیت مفرط (4 کارآزمایی: RR: 4.04؛ 95% CI؛ 0.41 تا 40.02؛ I 2 =72%). فقط دو مطالعه شامل PIها داده‌های مربوط به پروفایل لیپید را گزارش کردند. یک مطالعه نشان داد که میانگین افزایش کلسترول تام از ابتدای مطالعه تا 96 هفته با استفاده از آباکاویر-لامیوودین-زیدوودین هم-فرموله شده به‌طور قابل‌توجهی کمتر از نلفیناویر بود، اما هیچ تفاوتی در سطح تری گلیسیرید دیده نشد. مطالعه دوم نشان داد که پروفایل لیپید ناشتا در هر دو گروه آباکاویر-لامیوودین-زیدوودین هم-فرموله شده و آتازاناویز در هفته 48 قابل مقایسه بود.
ناهمگونی قابل‌توجه تاثیرات درمان برای اکثر پیامدهای ارزیابی شده، عمدتا به دلیل تفاوت در درمان کنترل مورد استفاده در کارآزمایی‌های وارد شده (یعنی NNRTIs یا PIs) بود. با استفاده از رویکرد درجه‌بندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (Grading of Recommendations Assessment, Development and Evaluation; GRADE)، کیفیت کلی شواهد را در مورد تاثیرات نسبی آباکاویر-لامیوودین-زیدوودین هم-فرموله شده در درمان اولیه عفونت HIV، در حد متوسط ارزیابی کردیم. دلیل اصلی کاهش کیفیت شواهد، عدم دقت در یافته‌ها بود. تخمین تاثیر درمان برای هر پیامد دارای فواصل اطمینان گسترده‌ای است، که از رژیم ترکیبی NRTI با دوز ثابت که به‌طور قابل‌توجهی بهتر است تا رژیم درمانی بدتر از رژیم‌های مبتنی بر PI یا NNRTI گسترش می‌یابد.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.