استفاده از پالس اکسیمتری (pulse oximetry) جنین برای ارزیابی سلامت نوزاد حین زایمان، نرخ کلی انجام زایمان سزارین را تغییر نمی‌دهد.
در طول زایمان، سلامت نوزاد را می‌توان به‌طور متناوب با استفاده از گوشی پزشکی Pinard یا مانیتور دستی برای گوش دادن به ضربان قلب، یا استفاده مداوم از کاردیوتوکوگرافی (cardiotocography; CTG)، که گاهی به آن نظارت الکترونیکی جنین (electronic fetal monitoring; EFM) می‌گویند، ارزیابی کرد. همچنین اگر تصور شود که نوزاد دچار کمبود اکسیژن است، تست‌های دیگری نیز وجود دارند، مانند آزمایش خون نوزاد در نمونه‌ای که از سر یا باسن نوزاد گرفته شده، یا از طریق ثبت فعالیت الکتریکی قلب با استفاده از یک دستگاه نوار قلب (electrocardiogram; ECG). پالس اکسیمتری جنین میزان اکسیژنی را که خون نوزاد حمل می‌کند، اندازه‌گیری می‌کند. این دستگاه از یک پروب (probe) استفاده می‌کند که حین زایمان روی سر نوزاد و در رحم و واژن قرار می‌گیرد. گفته می‌شود که این پروب در تحرک زن حین زایمان اختلالی ایجاد نمی‌کند. این مرور به بررسی پالس اکسیمتری جنین پرداخت و کارآزمایی‌هایی را یافت که از آن همراه با CTG استفاده کردند. نتایج را برای ترکیب اکسیمتری و CTG، با پیامدهایی که فقط از CTG استفاده کردند، یا ترکیبی از CTG و ECG جنین، مقایسه کردیم.
مرور مذکور هفت کارآزمایی را شناسایی کرد که 8013 زن را وارد کردند. پالس اکسیمتری جنین به همراه CTG در مقایسه با CTG تنها، هیچ تفاوتی را در نرخ کلی انجام زایمان سزارین، همچنین هیچ تفاوتی را در سلامت مادر یا نوزاد نشان نداد. اگر پیش از قرار دادن پروب پالس اکسیمتری جنین نگرانی در مورد سلامت نوزاد وجود داشت، استفاده از آن باعث کاهش زایمان‌های سزارین انجام‌شده برای سلامت نوزاد شد. یک کارآزمایی با مقایسه اکسیمتری با CTG در مقایسه با CTG و ECG جنین، افزایش نرخ زایمان سزارین را در گروه اکسیمتری نشان داد. در دو مورد از کارآزمایی‌ها، شرکت سازنده دستگاه‌های پالس اکسیمتری جنین مقداری از بودجه آن را تامین کرد. روش بهتری نسبت به پالس اکسیمتری جنین برای بررسی وضعیت سلامت جنین حین زایمان مورد نیاز است.
افزودن پالس اکسیمتری جنین، نرخ کلی زایمان سزارین را کاهش نمی‌دهد. یک مطالعه نشان داد که نرخ انجام زایمان سزارین در گروهی که با پالس اکسیمتری جنین به همراه CTG کنترل شدند، در مقایسه با ECG جنین به همراه CTG، بالاتر بود. داده‌ها، پشتیبانی محدودی را برای استفاده از پالس اکسیمتری جنین در حضور CTG غیر اطمینان‌بخش، برای کاهش انجام زایمان سزارین برای وضعیت در معرض خطر جنین ارائه می‌کنند. برای ارتقای ارزیابی کلی سلامت جنین حین زایمان، روشی بهتر از پالس اکسیمتری مورد نیاز است.
استفاده از مانیتور کردن مرسوم کاردیوتوکوگرافی (conventional cardiotocographic; CTG) بر سلامت جنین حین زایمان با افزایش نرخ زایمان سزارین در مقایسه با سمع متناوب (intermittent auscultation) ضربان قلب جنین همراه است که منجر به کاهش تشنج‌های نوزادی می‌شود، اگرچه هیچ تفاوتی در دیگر پیامدهای نوزادی وجود ندارد. برای بهبود حساسیت (sensitivity) این تست و در نتیجه کاهش تعداد زایمان سزارین‌های انجام‌شده برای وضعیت در معرض خطر جنین، چندین معیار کمکی برای ارزیابی سلامت جنین در نظر گرفته شده‌اند. موارد زیر تاثیراتی را بر کاهش نرخ زایمان سزارین نشان داده‌اند، به عنوان مثال، نمونه‌گیری خون از پوست سر جنین برای تخمین pH/اندازه‌گیری لاکتات. تطبیق پالس اکسیمتری (pulse oximetry) برای استفاده در جنین متولدنشده می‌تواند به‌طور بالقوه به بهبود ارزیابی حین زایمان کمک کند و بنابراین منجر به کاهش زایمان سزارین برای وضعیت در معرض خطر جنین، بدون هیچ تغییری در پیامدهای نوزادی شود.
مقایسه اثربخشی و بی‌خطری (safety) استفاده از پالس اکسیمتری جنین حین زایمان با دیگر تکنیک‌های نظارتی.
پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین را جست‌وجو کرده (31 اکتبر 2014)، با متخصصین در این زمینه تماس گرفته و فهرست منابع مطالعات بازیابی‌شده را مرور کردیم. در نسخه‌های قبلی این مرور، جست‌وجوهای بیشتری را در MEDLINE؛ Embase و Current Contents انجام دادیم. این جست‌وجوها برای این به‌روزرسانی متوقف شدند، زیرا نتوانستند هیچ کارآزمایی‌ای را شناسایی کنند که در پایگاه ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین نشان داده نشده بودند.
همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده، منتشرشده و منتشرنشده‌ای، که پیامدهای مادر و جنین را هنگام استفاده از پالس اکسیمتری جنین حین زایمان، (i) با یا بدون استفاده همزمان از نظارت مرسوم جنین، یعنی استفاده از کاردیوتوکوگرافی (CTG)، در مقایسه با استفاده از CTG به تنهایی یا ( ii) با یا بدون استفاده همزمان از CTG و دیگر روش(های) نظارت بر جنین، مانند الکتروکاردیوگرافی جنین (electrocardiography; ECG) به همراه CTG، مقایسه کردند.
حداقل دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم استخراج داده‌ها را انجام دادند. اطلاعات بیشتری را از محققین سه کارآزمایی گزارش‌شده درخواست کردیم.
هفت کارآزمایی منتشرشده را وارد کردیم: شش کارآزمایی با مقایسه پالس اکسیمتری جنین و CTG با CTG تنها (یا زمانی که مقادیر پالس اکسیمتری جنین از چشم محققان دور نگه داشته شد) و یک کارآزمایی که پالس اکسیمتری جنین را به همراه CTG با ECG جنین به علاوه CTG مقایسه کرد. کارآزمایی‌های منتشرشده، با برخی داده‌های منتشرنشده، از نظر ماهیت غیرعملی کورسازی (blinding) شرکت‌کنندگان و پزشکان، همچنین خطر بالا یا نامشخص خطر سوگیری (bias) برای ارزیابان پیامد برای همه گزارش‌ها به جز یک مورد، در معرض خطر سوگیری قرار داشتند. سوگیری انتخاب (selection bias)، سوگیری ریزش نمونه (attrition bias)، سوگیری گزارش‌دهی (reporting bias) و دیگر منابع سوگیری، خطر کم یا نامشخصی داشتند. کارآزمایی‌ها در مجموع 8013 بارداری را گزارش کردند. معیارهای ورودی متفاوت، به جای متاآنالیز همه کارآزمایی‌ها، به تحلیل‌های جداگانه نیاز داشتند.
یافته‌های مرور سیستماتیک چهار کارآزمایی از 34 هفته بدون نیاز به نمونه‌گیری خون جنین (fetal blood sampling; FBS) پیش از ورود به مطالعه، هیچ شواهدی را مبنی بر تفاوت در نرخ کلی زایمان سزارین بین مواردی که با اکسیمتری جنین تحت نظارت قرار گرفتند و مواردی که با پالس اکسیمتری جنین تحت نظارت نبودند، یا برای مواردی که نتایج پالس اکسیمتری پوشانده شد، نشان نداد (میانگین خطر نسبی (RR): 0.99 با استفاده از مدل اثرات تصادفی (random-effect)؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.86 تا 1.13، n = 4008؛ I² = 45%). شواهدی مبنی بر خطر بالاتر انجام زایمان سزارین در گروه اکسیمتری جنین به همراه CTG نسبت به گروهی که ECG جنین به همراه CTG داشتند، وجود داشت (یک مطالعه، 180=n؛ RR: 1.56؛ 95% CI؛ 1.06 تا 2.29). وقوع تشنج نوزادی و انسفالوپاتی نوزادی در هر دو گروه نادر بودند. هیچ مطالعه ای جزئیات ناتوانی طولانی‌مدت را گزارش نکرد.
شواهدی مبنی بر کاهش انجام زایمان سزارین برای وضعیت در معرض خطر جنین در گروه پالس اکسیمتری جنین به اضافه CTG در مقایسه با گروه CTG، بارداری از 34 هفته، دیده شد (میانگین RR (اثرات تصادفی): 0.65؛ 95% CI؛ 0.46 تا 0.90؛ n = 4008؛ I² = 63%). هیچ شواهدی مبنی بر تفاوت میان گروه‌ها در انجام زایمان سزارین برای دیستوشی شانه وجود نداشت، اگرچه نرخ کلی بروز آن میان کارآزمایی‌ها متفاوت بود.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.