کمردرد یک بیماری شایع است که تا 80% از بزرگسالان را در طول زندگی خود تحت تاثیر قرار می‌دهد. در اکثریت قریب به اتفاق موارد، کمردرد هیچ علت قابل توضیحی ندارد و به همین دلیل به آن «غیر اختصاصی» می‌گویند.
کمردرد معمولا خوش‌خیم و خود محدود شونده است، که اغلب طی شش هفته، با یا بدون درمان، برطرف می‌شود.
با این حال، تا 30% از افرادی که کمردرد را گزارش می‌کنند، با نشانه‌های عود کننده یا مداوم روبه‌رو هستند. در نتیجه، کمردرد یکی از شایع‌ترین دلایل مراجعه به پزشک بوده و به دلیل کاهش بهره‌وری، غیبت از کار و بازنشستگی پیش از موعد، خسارات اقتصادی هنگفتی را در کشورهای توسعه یافته به دنبال دارد.
داروهای ضد افسردگی یک درمان رایج برای کمردرد هستند. پزشکان به سه دلیل اصلی آنها را برای بیماران مبتلا به کمردرد تجویز می‌کنند: تسکین درد، کمک به خواب و کاهش افسردگی. با این حال، تجویز داروهای ضد افسردگی به عنوان درمانی برای کمردرد به دلیل شواهد علمی متناقض بحث‌برانگیز است.
این مرور به‌روز شده ارزیابی کرد که تجویز داروهای ضد افسردگی در مدیریت کمردرد غیر اختصاصی مفید هستند یا خیر. ده مطالعه را شناسایی کردیم که داروهای ضد افسردگی را با دارونما (ماده غیر فعال که ارزش درمانی ندارد) مقایسه کردند. همه بیماران در این مطالعات مبتلا به کمردرد به عنوان شکایت اولیه بودند و برخی از شرکت‌کنندگان نیز نشانه‌های افسردگی را نشان دادند.
به نتایج مطالعات مجزا نگاه کردیم و هم‌چنین نتایج چندین مطالعه را در آنالیزهای بزرگتر ترکیب کردیم.
این مطالعه نتوانست شواهد قانع‌کننده‌ای را بیابد که داروهای ضد افسردگی به‌طور موثرتری نسبت به دارونما، کمردرد یا افسردگی را تسکین می‌دهند. داروهای ضد افسردگی هیچ منفعت آشکار دیگری در درمان کمردرد نداشتند.
داروهای ضد افسردگی عوارض جانبی ایجاد کردند، اما اطلاعات کافی در مورد آنها در کارآزمایی‌ها ارائه نشد.
بر اساس این نتایج این مرور، بیماران مبتلا به افسردگی قابل توجه نباید از داروهای ضد افسردگی اجتناب کنند، زیرا آنها هم‌چنان نقش مهمی را در درمان افسردگی بالینی ایفا می‌کنند. هم‌چنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد داروهای ضد افسردگی می‌توانند به بیماران مبتلا به دیگر انواع خاص درد کمک کنند.
این مرور هشدار می‌دهد که مطالعات موجود شواهد کافی را در مورد مصرف داروهای ضد افسردگی در مدیریت بالینی کمردرد ارائه نمی‌دهند. نیاز به انجام مطالعات بزرگتر و پیچیده‌تر برای تائید نتیجه‌گیری‌های این مرور وجود دارد. در این بین، داروهای ضد افسردگی باید به عنوان یک درمان اثبات نشده برای کمردرد غیر اختصاصی در نظر گرفته شوند.
شواهد بارزی وجود ندارد که داروهای ضد افسردگی در مدیریت بیماران مبتلا به کمردرد مزمن موثرتر از دارونما هستند. این یافته‌ها به این معنا نیست که بیماران افسرده شدید مبتلا به کمردرد نباید با داروهای ضد افسردگی درمان شوند؛ علاوه بر این، شواهدی مبنی بر استفاده از آنها در دیگر اشکال درد مزمن وجود دارد.
داروهای ضد افسردگی معمولا در مدیریت درمانی کمردرد استفاده می‌شوند. با این حال، استفاده از آنها بحث‌برانگیز است.
هدف از انجام این مرور، پاسخ به این سوال بود که داروهای ضد افسردگی برای درمان کمردرد غیر اختصاصی موثرتر از دارونما (placebo) هستند یا خیر.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده از MEDLINE؛ EMBASE و PsycINFO (تا نوامبر 2008)، پایگاه مرکزی ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین در سال 2008، شماره 4، و مرورهای سیستماتیک قبلی شناسایی شدند.
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده‌ای را وارد کردیم که داروهای ضد افسردگی و دارونما را برای بیماران مبتلا به کمردرد غیر اختصاصی مقایسه کرده و از حداقل یک معیار پیامد مرتبط بالینی استفاده کردند.
دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌ها را استخراج و خطر سوگیری (bias) را در کارآزمایی‌ها ارزیابی کردند. از متاآنالیز برای بررسی تاثیر داروهای ضد افسردگی بر درد، افسردگی و عملکرد، و تاثیر نوع داروی ضد افسردگی بر درد استفاده شد. برای توضیح مطالعاتی که قابل ادغام نبودند، آنالیزهای کیفی بیشتر با استفاده از سطوح شواهد توصیه شده توسط Cochrane Back Review Group انجام شد.
ده کارآزمایی که داروهای ضد افسردگی را با دارونما مقایسه کردند، در این مرور گنجانده شدند. آنالیزهای تلفیقی تفاوتی را بین داروهای ضد افسردگی و دارونما در میزان تسکین درد (شش کارآزمایی (یک کارآزمایی با دو بازوی درمانی و کارآزمایی دوم با 3 بازوی درمانی)؛ تفاوت میانگین استاندارد شده (SMD): 0.04-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.25- تا 0.17) یا افسردگی (دو کارآزمایی؛ SMD: 0.06؛ 95% CI؛ 0.29- تا 0.40) نشان ندادند. آنالیزهای کیفی شواهد متناقضی را در مورد تاثیر داروهای ضد افسردگی بر شدت درد در کمردرد مزمن یافتند، و شواهد بارزی مبنی بر کاهش افسردگی در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن با این دسته از داروها به دست نیامد. دو آنالیز تجمعی تفاوتی را در تسکین درد بین انواع مختلف داروهای ضد افسردگی و دارونما نشان ندادند. یافته‌های ما با آنالیزهای حساسیت (sensitivity) تغییری نکرد، که خطر سوگیری مجاز را برای گنجاندن در متاآنالیزها تغییر داد تا داده‌های کارآزمایی‌های بیشتر مورد بررسی قرار گیرند.
این متن توسط مرکز کاکرین ایران به فارسی ترجمه شده است.